Ο Στέφανος Κασσελάκης υπό μορφή ψηφιακού νομάδα, παρέστη μέσω τηλεδιάσκεψης από τη Νέα Υόρκη στην εκρηκτική συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Τους ανακοίνωσε βεβαίως και το ευχάριστο γεγονός, ότι σήμερα παντρεύεται με τον Τάιλερ. Σιγά που θα άφηνε τον γάμο να πάει για πουρνάρια με την Ομπρέλα!
Βασικά σημεία ρήξης με την αντιπολίτευση είναι: Ο χρόνος διεξαγωγής του Συνεδρίου, η πολιτική κατεύθυνση του νέου Προέδρου, η καταστρατήγηση του καταστατικού, η απαξίωση των στελεχών, οι απειλές περί αποκλεισμού από τα ψηφοδέλτια, και ο προσωπικός μηχανισμός που δομεί με στόχο να πετάξει στα αζήτητα το ήδη αρθρωμένο κόμμα.
Η Ομπρέλα θέλει να τηρηθεί η απόφαση του κόμματος και να διεξαχθεί τον Νοέμβριο όπως αποφάσισε η τελευταία Κεντρική Επιτροπή, ο Κασσελάκης το επιμήκυνε προτείνοντας τις 23, 24 και 25 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, έχει διαρραγεί η σχέση εμπιστοσύνης και η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε υπόσκαφο τοπίο.
Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος του άφησε να εννοηθεί ότι μετρά αντίστροφα ο χρόνος για την ενότητα του κόμματος, χαρακτηρίζοντας «κρίσιμες» τις επόμενε ημέρες!
Παράλληλα παραπονέθηκε για τη φράση του Stefanos το βράδυ της νίκης, ότι νίκησε το φως, υπονοώντας ότι το σκοτάδι ήταν η πλευρά Αχτσιόγλου (σ.σ. τουλάχιστον ο Κουτσόγιωργας όταν έκανε διαχωρισμό για φως και σκοτάδι, ως σκοτάδι εννοούσε τη Δεξιά όχι τους συντρόφους του).
Επίσης, ο Γιουκλίντ παραπονέθηκε για τον «απαράδεκτο πόλεμο» που υπέστησαν οι άλλοι υποψήφιοι στα social media από το περιβάλλον Κασσελάκη, ενώ αυτός δεν το καταδίκασε (σ.σ. Γεύτηκαν το δηλητήριο που εξέμεσαν τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ επί δεκαετία στα social, κατά των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε τους εξυπηρετούσε και το αποδέχονταν σιωπούντες. Συμβαίνει συχνά. Αν τρέφεις φίδι στον κόρφο σου, κάποια στιγμή θα γυρίσει να σε δαγκώσει).
Χαρακτηριστικό της νέας διεύθυνσης του Προέδρου, που δημιουργεί οξύνσεις, είναι η πρόθεσή του να ξεπεράσει εντέχνως το κόμμα και να αποστεώσει τα κομματικά όργανα. Προς τούτο δημιουργεί ένα σώμα το οποίο θα έχει επικοινωνία με τη βάση και αδιαμεσολάβητη αναφορά σε αυτόν. Εργαλείο γι' αυτό, θα είναι η δημιουργία μικρών θεματικών think tank, στα οποία συντονίστρια τοποθέτησε τη νεαρή επιστήμονα Διάνα Βουτυράκου.
Μια τέτοια επινόηση παραβιάζει βέβαια το καταστατικό (και έχουμε ξαναπεί ότι το καταστατικό είναι το εσωτερικό σύνταγμα ενός κόμματος), καθώς το κόμμα έχει ήδη τμήματα που ασχολούνται με τους συγκεκριμένους τομείς, στους οποίους επικεφαλής είναι μέλη της Κ.Ε. και υπεύθυνοι μέλη της Πολιτικής Γραμματείας.
Με τη νέα δομή «ξεδοντιάζει» τα όργανα και αφυδατώνει τις συλλογικές λειτουργίες, παρότι ο ίδιος προσπάθησε να τους χρυσώσει το χάπι, λέγοντας «αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταργήσουμε τα όργανα του κόμματος, τα τμήματα, τους τομείς κοινοβουλευτικού έργου (κατά λογική ερμηνεία, θεωρεί τα υπάρχοντα τμήματα ανεπαρκή και γι’ αυτό δημιουργεί παράλληλη διοίκηση στο κόμμα!).
Η απουσία εμπιστοσύνης αποτυπώνεται και από το οξύμωρον: Ο Κασσελάκης στην Π.Γ. κατηγόρησε τον Μητσοτάκη για νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά η εσωτερική αντιπολίτευση κατηγορεί τον ίδιο τον Κασσελάκη για νεοφιλελεύθερες θέσεις! Αφορμή όσα είπε στο συνέδριο του ΣΕΒ περί stock options «που αποτελούν θέσεις του Μητσοτάκη», αλλά και για όσα δεν είπε, σχετικά με την ανάγκη νομοθέτησης της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κλπ.
Πάντως, τον νέο Πρόεδρο δεν τον εγκαταλείπει η αισιοδοξία. Δήλωσε ότι θέλει να χτίσει μια Αριστερά η οποία θα διεκδικήσει… αυτοδύναμα την κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές! Άλλωστε ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπως είπε, τους χάρισε «ένα έστω αμυδρό χαμόγελο», αφού είδε για πρώτη φορά «μια πρώτη ρωγμή στην εικόνα παντοδυναμίας της κυβέρνησης»!
Η δήλωση αυτή εκφράζει το λαϊκό «παρηγοριά στον άρρωστο». Το αμυδρό χαμόγελο για την πρώτη ρωγμή, προήλθαν μόνο από το ΠΑΣΟΚ σε Αθήνα, Θεσσαλία, και εν μέρει Θεσσαλονίκη, και όχι από το κόμμα του, που αν και αξιωματική αντιπολίτευση, πάτωσε.
Την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ είχε περιγράψει μια μέρα πριν τη συνεδρίαση ο Διονύσης Τεμπονέρας. Διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτυγχάνει πια σε όλα τα επίπεδα. Διακρίνεται για αρχηγισμό, ενώ μια ηγετική μη νομιμοποιημένη ελίτ επικάθεται σε όλη την κομματική βάση. Και αποφαίνεται ότι «το ενδεχόμενο πολιτικής κατάρρευσης είναι εμφανές».
Το πρόβλημά τους είναι ότι πριν την πολιτική κατάρρευση, που αν υπάρξει θα φανεί στις ευρωεκλογές, επωάζεται η έκρηξη της διάσπασης.
