Η προχθεσινή τελετή βράβευσης του κ. Τσίπρα για τη συμφωνία των Πρεσπών, η ομιλία του και όσα διαμείφθηκαν στο αμφιθέατρο «Μ. Έβερτ» στην Τεχνόπολη, εντάχθηκαν και αναλύθηκαν, υπό το περιορισμένο πρίσμα των εξελίξεων στο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αναφορές που έκανε από του βήματος, εξελήφθησαν ως το δικό του «είμαι εδώ» απέναντι στον επικίνδυνο πλέον, ευεργετηθέντα Στέφανο Κασσελάκη, που απειλεί να ξαναπάρει το μαγαζί.
Παραμερίζοντας τον αφρό και την πρώτη εντύπωση, το «είμαι εδώ» του κ. Τσίπρα αφορούσε λιγότερο τον τελειωμένο ΣΥΡΙΖΑ, απ' ότι θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει. Η παρέμβασή του μεταφράστηκε ως η απόλυτη κατεδάφιση του Στέφανου Κασσελάκη.
Ήταν;
Όχι.
Στην Τεχνόπολη, ο Αλέξης Τσίπρας, κατεδάφισε ολοσχερώς την προηγούμενη πολιτική του ύπαρξη.
Περιγράφοντας ταυτόχρονα έξυπνα, μια νέα «ταυτότητα» με την οποία διεκδικεί να εγγραφεί ξανά ως πολιτική οντότητα με μέλλον, στο εγχώριο και διεθνές κοινό. Με έμφαση στο δεύτερο.
Δια της πλαγίας αποκήρυξε, τις μεθόδους με τις οποίες αναρριχήθηκε στην εξουσία, τον τρόπο διακυβέρνησης που ακολούθησε και το ύφος της αντιπολίτευσης που άσκησε.
«Υπάρχουν χιλιάδες νέοι και νέες που αρνούνται να ακολουθήσουν το κυρίαρχο αφήγημα, που τους καλεί να διαλέξουν τις αρχές και τις αξίες τους σκρολάροντας, εναλλάσσοντάς τες ανάλογα με την ημέρα και τη μόδα, όπως αρνούνται να εμπιστευθούν κάθε κήρυκα που θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί ανέξοδα και βροντερά την οργή τους, βυθίζοντας το δημόσιο διάλογο βαθύτερα στην τοξικότητα και το βούρκο» ανέφερε. Εμφανιζόμενος στο ακροατήριό του, ότι έχει καταλάβει τι ζητούν και τι χρειάζονται οι πολίτες, σημείωσε: «Αναζητούν όραμα, αλλά και ρεαλισμό, σοβαρότητα, επιμονή, ειλικρίνεια, αποτελεσματικότητα.
Ουσία κι όχι εικόνα… Αυτή είναι η γενιά στην οποία εμείς έχουμε χρέος να απευθυνθούμε. Όχι με φτηνούς εντυπωσιασμούς και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Ούτε με εχθροπάθεια και αφορισμούς, Ούτε, βέβαια, και με ιδεολογικά τσιτάτα και ηθικολογικό ελιτισμό, αλλά με ειλικρίνεια, όραμα και πράξεις. Ας ξαναβρούμε τη χαρά μιλώντας ξανά για τα ωραία και τα μεγάλα. Ας ξαναβρούμε τη χαρά προσπαθώντας μαζί να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο».
Μια δήλωση που ακούγεται σαν δέσμευση ότι εξήλθε άλλος από το «καθαρτήριο» που βρέθηκε μετά τις ήττες και την αποχώρηση από την ηγεσία.
Μπορεί να προέκυψε ένας ανανήψας Τσίπρας, που θα μας κάνει να ξεχάσουμε ότι υπήρξε ο πρώτος «κήρυκας» της επιζήμιας οργής, της τοξικότητας, του βούρκου, της ονειροφαντασίας, του ψεύδους, της επιπολαιότητας, του φθηνού εντυπωσιασμού;
Ίσως. Οι άνθρωποι αλλάζουν μέσα από τις ήττες τους.
Αλλά ακόμη και έτσι θα παραμένει πάντα ο πρωτοπόρος και «δάσκαλος», όχι μόνο για τον νεόκοπο Κασσελάκη αλλά και για μια σειρά άλλους.
Με όλα όσα αποκηρύσσει ως επιζήμια χαρακτηριστικά, ηγήθηκε και της Όλγας Γεροβασίλη και του Σωκράτη Φάμελλου και του Νίκου Παππά που ήταν στη βράβευση. Όπως και του Π. Πολάκη, της Έφης Αχτσιόγλου, του Ευ. Τσακαλώτου, και του Γ. Βαρουφάκη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου που φυσικά έλειπαν.
Η βράβευση του πρωταγωνιστή της Συμφωνίας των Πρεσπών, κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα του. Από το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης, στο οποίο προεδρεύει ο κ. Πάνος Τριγάζης μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ! Η λεπτομέρεια αυτή είναι χρήσιμη ώστε να αποτιμηθεί η αξία της τιμής που του αποδόθηκε και η χρονική συγκυρία που επιλέχθηκε για να πραγματοποιηθεί.
«Η ειρήνη δεν θέλει πολλούς, μας θέλει όλους…Γιατί εμείς οι ειρηνιστές δεν είμαστε ούτε Σαμαράς, ούτε Βελόπουλος να ενοχοποιούμε τις ελληνοτουρκικές συναντήσεις. Εμείς έχουμε ένα σύνθημα, ότι η γειτονιά χρειάζεται ειρήνη και συνεργασία», προλόγισε τον κ. Τσίπρα ο Πάνος Τριγάζης. Η διαρκής υπόμνηση ότι ο κ. Τσίπρας αποτελεί τον τολμηρό πρωταγωνιστή της Συμφωνίας των Πρεσπών, μεταφράζεται και ως ένα παράλληλο «παρόν». Διαθεσιμότητα στη…διάθεση της ιστορίας και των μελλοντικών αναγκών της.
Ενώ η πλειονότητα των πολιτών στο σύνολο των ερευνών κοινής γνώμης, κρίνει αρνητικά ή απορρίπτει τη συμφωνία των Πρεσπών – σε πρόσφατη έρευνα της About people, τον περασμένο Απρίλιο το ποσοστό παρέμενε στο 56,7% – ο πρώην πρωθυπουργός παρίσταται με μεγάλη ευαρέσκεια σε αντίστοιχες τελετής… μνήμης και τιμής. Υπενθυμίζοντας πόσο πολύτιμος στάθηκε στο να διανυθεί, όπως είπε ο οικοδεσπότης σύντροφος Τριγάζης, η απόσταση Αθήνα - Σκόπια, απόσταση που κανένας άλλος Έλληνας πρωθυπουργός δεν διένυσε.
Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, μαζί με το Ζ. Ζάεφ και τα Ιδρύματά τους, έσβησαν τα έξι κεράκια από την υπογραφή της συμφωνίας, τιμώντας και τον Μ. Νίμιτς. Ενώ και τα παράσημα που έχει λάβει μόνος ή από κοινού με τον Ζάεφ σε διάφορες εκδηλώσεις στη Γερμανία γεμίζουν άνετα μια προθήκη στο Ίδρυμα Τσίπρα.
