Και να φύγει ο Παύλος Πολάκης ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον Πολακισμό αφού η νοοτροπία που εκφράζει ο, κατά Αλέξη Τσίπρα, «αψύς Κρητικός», δείχνει να αποτελεί συστατικό χαρακτηριστικό του κόμματος που διακυβέρνησε τη χώρα για 4,5 χρόνια και σήμερα βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η νοοτροπία αυτή εκφράζεται με κάθε ευκαιρία παρά το γεγονός ότι ορισμένοι επιχειρούν να την παρουσιάσουν ως περιθωριακή που δεν εκφράζει τη γραμμή του κόμματος.
Οι ακραίες εκφράσεις, οι ύβρεις και τα fake news αποτελούν για τον ΣΥΡΙΖΑ τη βασική πολιτική επιλογή που αναδεικνύεται μέσα από την τακτική που εφαρμόζεται από την επομένη των εκλογών του 2019 με μικρά διαλείμματα, κατά την διάρκεια των οποίων ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να εμφανίσει το κόμμα του ως τον βασικό πόλο της κεντροαριστεράς χρησιμοποιώντας ως «γέφυρα» τόσο την αποκαλούμενη προοδευτική συμμαχία όσο και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που επιχειρούν να μετοικήσουν στις λίστες της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι χιλιάδες followers εν είδει… μουτζαχεντίν του Παύλου Πολάκη που εκθειάζουν τις υβριστικές αναρτήσεις αλλά και τον αντιεμβολιαστικό του οίστρο δίνουν την πραγματική εικόνα και αναδεικνύουν και τον λόγο για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας αποφεύγει να αναφερθεί και κυρίως να στηλιτεύσει την πολιτική γραμμή που χαράζει για το ίδιο του το κόμμα ο στενός του συνεργάτης.
Το δίλημμα μιας απομάκρυνσης Πολάκη τίθεται από κορυφαία στελέχη που επεδίωξαν να τον… αδειάσουν ως προς τις θέσεις που εκφράζει για τον εμβολιασμό.
Ο ίδιος απέφυγε να απαντήσει δίνοντας την εντύπωση πως δέχθηκε νουθεσίες από τον αρχηγό του.
Είναι όμως έτσι; Και τι θα άλλαζε στον ΣΥΡΙΖΑ αν ο Πολάκης έφευγε ακολουθώντας ίσως έναν δικό του ξεχωριστό δρόμο;
Η απάντηση είναι μάλλον τίποτα. Στον ΣΥΡΙΖΑ η λογική του αποτελεί κυρίαρχο ιδεολογικό χαρακτηριστικό αν υπολογίσει κανείς πως οι υψηλοί τόνοι, το λεγόμενο… σκληρό ροκ, έχει μετατραπεί σε μονόδρομο δεδομένης της απουσίας προγραμματικού λόγου ή καλύτερα της αδιαφορίας ως προς την κατάρτιση προτάσεων που θα οδηγήσουν στην εκ νέου ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας πείθοντας τους πολίτες πως διαθέτουν μια εναλλακτική πρόταση.
Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταθέσει τα όπλα με πρώτον τον Αλέξη Τσίπρα που αναζητεί διαρκώς «μητέρες των μαχών» προκειμένου να καταστήσει ορατή την ύπαρξή του σε ένα πολιτικό σκηνικό το οποίο ξεπερνάει τις λογικές των κομμάτων διαμαρτυρίας και αναζητεί λύσεις σε βασικά προβλήματα της καθημερινότητας πρώτα απ' όλα.
Όταν στελέχη της… νέας γενιάς, όπως ο Κώστας Ζαχαριάδης επικαλούνται σήμερα την… Γαλλική Επανάσταση ή το Σικάγο των κινητοποιήσεων για τα ωράρια εργασίας και παραμένουν θιασώτες μιας ιδεοληπτικής εμμονής με προηγούμενους αιώνες και ο Νίκος Παππάς δηλώνει «με τον Παύλο» διότι το Facebook μπλόκαρε τον λογαριασμό του Πολάκη, τότε η επόμενη ημέρα στον ΣΎΡΙΖΑ με ή χωρίς τον πρώην αναπληρωτή υπουργό υγείας της χώρας παραμένει άδηλη.
Ειδικά όταν ο γραμματέας του κόμματος Νάσος Ηλιόπουλος σπεύδει να καταγγείλει αντιδημοκρατικές πρακτικές και να χρεώσει στην κυβέρνηση την σχετική ενέργεια, ενώ ο σύντροφός Παύλος σπεύδει να τους αδειάσει όλους μέσα από άλλον λογαριασμό που διαθέτει και στον οποίο γράφει μεταξύ άλλων:
«Νομίζω ότι επιβεβαιώνεται αυτό που έχω πει ότι στις νέες ηλικίες, ο εμβολιασμός δεν έχει κάποια αξία».
Στο πλαίσιο αυτό αναφορές από φίλα προσκείμενα στον Αλέξη Τσίπρα, μέσα περί «περιθωρίου» και «γραφικότητας» ουδόλως αλλάζουν το σκηνικό στην Κουμουνδούρου, όπως δεν το αλλάζουν και οι δηλώσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου, σύμφωνα με τις οποίες ο Πολάκης δεν εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ ή του Νίκου Μπίστη περί «ψευτομαγκιάς».
Η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή στους οποίους ο Αλέξης Τσίπρας στηρίζει τον ανένδοτό του που θα φέρει στο προσκήνιο μια προοδευτική κυβέρνηση, κινείται στην λογική της πεζοδρομιακής αντιπολίτευσης την οποία εκφράζουν στελέχη μέσα από τις επιθέσεις ειδικά προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Και δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι ο ίδιος ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει χαρακτηρίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «πολιτικό απατεώνα».
«Το πρόβλημα δεν είναι ο Πολάκης, είναι ο Πολακισμός. Το σώμα του ήταν απών, αλλά το πνεύμα του ήταν παρών» δήλωνε στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιγράφοντας επί της ουσίας την κατάσταση που σήμερα αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο μπροστά στην ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα να δημιουργήσουν συνθήκες ανάλογες με αυτές του 2014.
Σε αυτό πάντως απάντηση δόθηκε και εκ των έσω, μέσω των όσων το στέλεχος της προοδευτικής συμμαχίας και μέλος της επιτροπής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Μπίστης, ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο του γράφοντας «ότι οι συνθήκες και η συνταγή της περιόδου 2010-2015. που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση πάνω σε ένα ορμητικό κύμα, είναι ανεπανάληπτες και ότι μια νοσταλγική αναπόληση τους πολιτικά θα είναι ατελέσφορη και αποπροσανατολιστική».
