Δεν είναι η εκλογή του ενός και μοναδικού υποψηφίου για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ που έχει προσδώσει την ατμόσφαιρα του γκροτέσκο στην όλη διαδικασία. Αυτό είναι φυσική συνέπεια του αδιαφιλονίκητου αρχηγού. Ούτε είναι που καλούνται τα δεκαπεντάχρονα και οι μετανάστες που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές. Αυτά είναι προς πολιτική εκτίμηση.
Το γκροτέσκο το ενέπνευσαν μόνοι τους, καθώς στην αγωνία τους να υπερκεράσουν το ΠΑΣΟΚ, μετέτρεψαν την εκλογή σε παρωδία, στέλνοντας sms όπου δει.
Το θέμα είναι και πολιτικά προβληματικό. Πού βρήκαν τα τηλέφωνα ανθρώπων που δεν είναι μέλη τους και οι οποίοι δεν έχουν παραχωρήσει οικειοθελώς τον τηλεφωνικό τους αριθμό στον ΣΥΡΙΖΑ; Έχει κάτι να πει επ΄ αυτού η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων; (Έστειλαν sms ακόμη και στο κινητό της 12χρονης κόρης του εκπροσώπου τύπου της ΝΔ Τάσου Γαϊτάνη, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος).
Το γκροτέσκο ξεκινάει από την στιγμή που τέτοια μηνύματα έλαβαν (και τα δημοσιοποίησαν με «screen shot») όχι μόνο τα 12χρονα αλλά και δεδηλωμένα δημοσίως μέλη άλλων κομμάτων, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ.
Το «highlight» των αντιδράσεων ήταν το σχόλιο του ΚΚΕ μέσω του κομματικού portal 902.gr: «… ο εκφυλιστικός έως γελοίος χαρακτήρας αυτών των διαδικασιών φτάνει μέχρι του σημείου να στέλνονται επανειλημμένα κι ενοχλητικά μηνύματα στα κινητά μελών και στελεχών του ΚΚΕ, ακόμη και σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και σε βουλευτές, για να ψηφίσουν για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ».
Δεν ξέρουμε πόσο… επείσθησαν οι βουλευτές του ΚΚΕ να ψηφίσουν Τσίπρα, αλλά με όσα έχουν συντελεσθεί (περί, και επί της εκλογής), με την έλλειψη σοβαρότητας που τη χαρακτήρισε, ήδη στη δημόσια σφαίρα πλανάται ατμόσφαιρα αμφισβήτησης για το εάν ο αριθμός των ψηφοφόρων που θα ανακοινωθεί, θα ανταποκρίνεται στους πραγματικούς ψηφίσαντες.
Και στο ΠΑΣΟΚ μπορεί (υπόθεση κάνουμε) να υπήρξαν κάποιες διπλοψηφίες από μεθοδεύσεις υποψηφίων συνέδρων ή οργανωτικών στελεχών, να υποστηριχθούν από φίλους και οικείους. Όμως ο αριθμός που ανακοινώθηκε δεν αμφισβητήθηκε.
Υπήρχαν δύο αντικειμενικοί λόγοι γι’ αυτό: Αφενός δεν υπήρχε διακύβευμα, αφού στην συμμετοχή των 270 χιλ για την εκλογή αρχηγού ΠΑΣΟΚ είχαν καταγραφεί οι ενεργοί πασόκοι (ο αριθμός ήταν ελεγχόμενος από τους αντιπροσώπους των υποψηφίων που έχασαν), αφετέρου η επιστροφή στο μητρικό όνομα δεν σηματοδοτήθηκε ως μέγιστο άμεσο μήνυμα, όπως το «στέλνουμε τον λογαριασμό». Ηταν μια εσωτερική του διαδικασία που αφορούσε τα μέλη του, χωρίς να εκβιάζει άμεσα πολιτικά συμπεράσματα.
Κατά προσωπική μας δε – ατεκμηρίωτη - γνώμη, υπάρχει και τρίτος λόγος: Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη υπερκεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αξιοπιστία, στην κοινή γνώμη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απομείωσε και σε ένα άλλο σημείο την εκστρατεία ψηφοφορίας. Στην περιοδεία του ο Τσίπρας συνομιλούσε ενώπιον των καμερών με δήθεν αγανακτισμένους καταστηματάρχες, οι οποίοι… όλως τυχαίως ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοια σκηνοθεσία κραυγάζει την πενία λαϊκής ανταπόκρισης, και προδίδει μέγιστη αφέλεια.
Είναι απορίας άξιον, ο ΣΥΡΙΖΑ που χρησιμοποίησε τα social media με εκπληκτική μαεστρία (και αντίστοιχη πολιτική ανηθικότητα) ως το 2015, να προβαίνει σε τόσο χονδροειδείς σκηνοθεσίες «αγανακτισμένων», λες και οι τοπικές κοινωνίες δεν γνωρίζουν τα πρόσωπα και την ιστορία τους, και δεν θα τα γνωστοποιήσουν στα social media.
Χθες ο διαχρονικός προξενητής της σύμπλευσης ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ, συνταγματολόγος καθηγητής Ν. Μουζέλης, στη ζέση του να προξενέψει τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ, έγραψε στα «Νέα» ότι ο Ανδρουλάκης έχει επισκεφθεί τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε έντονα κάνοντας λόγο για «μυθιστορηματική επινόηση». Στη συνέχεια ο καθηγητής ζήτησε συγγνώμη γατί είχε μπερδέψει τον Έλληνα πρόξενο στη Μαριούπολη με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Δεν θα μας απασχολούσε το εκ παραδρομής - ανθρώπινο είναι - αν δεν επικύρωνε την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στους ιδεαλιστές της θεωρίας και τους εμπειριστές της εφηρμοσμένης πολιτικής. Δεν έστεκε σε καμιά λογική μια τέτοια επίσκεψη, η οποία αν γινόταν θα συντάρασσε το πολιτικό σκηνικό.
Αν ήθελε να συνεννοηθεί ο Ανδρουλάκης με τον Τσίπρα, υπάρχουν - όπως σε κάθε κόμμα και σε όλους τους καιρούς - οι δίαυλοι επικοινωνίας που είναι πρόσωπα εμπιστοσύνης των αρχηγών και αναλαμβάνουν τη διαμεσολάβηση.
Λέει όμως και άλλα ο κ. Μουζέλης για να πείσει για την ανάγκη συνεργασίας: Όπως π.χ. αν συμμαχήσουν τα δύο κόμματα «το ΠΑΣΟΚ θα απαιτήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει πολιτική σε θέματα όπως ο Πολακισμός και η έλλειψη σοβαρής αυτοκριτικής για τα παλιά και νέα σφάλματά του». Και επίσης: «Αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, μια συμμαχία ΠΑΣΟΚ με ΣΥΡΙΖΑ θα καταστεί μια σοβαρή αντιπολίτευση που θα πάψει να λέει όχι σε κάθε μέτρο που προτείνει η κυβέρνηση»!
Μα γιατί ο καθηγητής (και μας απασχολεί γιατί το όνομά του είναι πρόσβαρο και όχι κάποιο της σειράς), δεν ζητεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου είναι μέλος της Επιτροπής Ανασυγκρότησης, να τα κάνει μόνος του αυτά, αλλά χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ ως παιδονόμο; Δε δύναται ή δεν θέλει ο Αλέξης να αποβάλει τον Πολακισμό; Δεν δύναται να επιβάλει στον κόμμα του να μη λέει όχι σε κάθε μέτρο της κυβέρνησης; Και αν δεν δύναται ο Αλέξης, ο ίδιος τι θέλει σε αυτό το κόμμα;
Πάντως ο κ. καθηγητής με τέτοια επιχειρήματα μάλλον κατεδάφισε το κόμμα για την ανασυγκρότηση του οποίου αγωνίζεται! Η χαρά του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου!
