«Η συνυπογραφή, από την ελληνική κυβέρνηση, της κοινής δήλωσης 21 Υπουργών Εξωτερικών κατά της Κούβας, αποτελεί μια επικίνδυνη, ανεύθυνη και βαθιά υποκριτική κίνηση» αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του και καταγγέλλει ότι αυτή την δήλωση την υπογράφουν χώρες όπως η Πολωνία που παραβιάζει τα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ και γυναικών. Μόνο που αυτή την ανακοίνωση υπογράφουν και άλλοι, όπως οι ΗΠΑ του Τζο Μπάιντεν τον οποίο επικαλείται διαρκώς ο Αλέξης Τσίπρας, η Κύπρος, αλλά και η Βόρεια Μακεδονία του Ζόραν Ζάεφ…
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί ερωτήματα αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και την απελπισία που επικρατεί στην αξιωματική αντιπολίτευση η οποία αναζητεί διαρκώς πεδία αντιπαράθεσης ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να δείξει και το αριστερό της προφίλ. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να κάνει διαφορετικά στο θέμα της Κούβας δεδομένου ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο όπου εκφώνησε και σχετικό επαναστατικό λόγο.
Όμως τα ερωτήματα προκύπτουν από το γεγονός ότι η κοινή δήλωση την οποία επικρίνει δεν κάνει τίποτα άλλο από το να θέτει το ζήτημα των φυλακίσεων των διαδηλωτών που πρωτοστάτησαν στις πρόσφατες διαμαρτυρίες κατά τους καθεστώτος της Κούβας και να καλεί την κυβέρνηση να σεβαστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού και να απελευθερώσει τους συλληφθέντες. Ζητά δε να αποκατασταθεί η πρόσβαση στο διαδίκτυο και να ακούσει τα αιτήματα όσων αντιδρούν απαιτώντας καλύτερες συνθήκες και μια οικονομία ελεύθερη προκειμένου να αναταχθεί η κοινωνία.
Αλλά και από το γεγονός ότι στην ανακοίνωση επιχειρείται να εμφανιστεί η ελληνική κυβέρνηση ότι συνυπογράφει την δήλωση αυτή από κοινού με την Πολωνία αλλά και με χώρες όπως αυτή, η οποία όπως αναφέρει «παραβιάζουν συστηματικά τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, τα δικαιώματα των γυναικών στην αυτοδιάθεση των σωμάτων τοςς,τα δικαιώματα των προσφύγων, και κατηγορούνται από την ΕΕ για παραβίαση του κράτους δικαίου».
Και συνδέει το γεγονός με τα της Ελλάδος ως εξής: «Η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ εξάλλου έχει εξαπολύσει μια συντονισμένη επίθεση απέναντι στα εργασιακά δικαιώματα, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τα δικαιώματα στην υγεία, την παιδεία, τη μόρφωση, τα δικαιώματα των προσφύγων».
Μόνο που ξεχνά να αναφέρει τις υπόλοιπες χώρες. Ειδικά τις ΗΠΑ, τον πάλαι ποτέ εχθρό της αριστεράς που ο ΣΥΡΙΖΑ «αγάπησε» ακόμη και την περίοδο που ο Ντόναλντ Τράμπ ήταν πρόεδρος. Σήμερα δέ ο Αλέξης Τσίπρας επικαλείται τον νύν πρόεδρο τον Τζο Μπάιντεν για την πολιτική που ασκεί στην οικονομία αλλά και για το θέμα που έθεσε για τις πατέντες των εμβολίων.
Υπογράφουν όμως και άλλες χώρες την κοινή δήλωση. Για παράδειγμα, η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Ισημερινός. Ακόμη και η Βόρεια Μακεδονία του Ζόραν Ζάεφ του «φίλου» του Αλέξη Τσίπρα που απο κοινού έφτασαν να εμφανίζονται ακόμη και ως διεκδικητές ενός βραβείου Νόμπελ.
Στην ανακοίνωση όμως επιλέγει την Πολωνία για ευνόητους λόγους αν και σε κάθε περίπτωση η κοινή δήλωση ούτε πολεμικό ανακοινωθέν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως… επέμβαση ξένων δυνάμεων στην Κούβα.
Και τι ζητά να σταματήσει το εμπάργκο να υπάρξει σεβασμός των δικαιωμάτων και να μην υπάρχει προσφύγει στη βία. Λέξη δεν υπάρχει όμως για τα όσα έγιναν την 11η Ιουλίου. Για τους χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν να φύγει η κυβέρνηση, για τους ξυλοδαρμούς και τις συλλήψεις εκατοντάδων Κουβανών που βρίσκονται ακόμη στις φυλακές. Ούτε και για το γεγονός πως το καθεστώς της Κούβας έκοψε την πρόσβαση στο διαδίκτυο. Μια πρόσβαση που μόλις το 2018 επετράπη στους Κουβανούς, υπέρ των οποίων κόπτεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
