Είναι κοινή παραδοχή για όλους τους δημοσκόπους ότι το πολιτικό κέντρο είναι αυτό που κρίνει κάθε φορά τις εκλογικές αναμετρήσεις. Όπως είναι κοινή παραδοχή για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, που αποσκοπούν στη διακυβέρνηση μιας χώρας, ότι ο μεσαίος χώρος είναι εκείνος, στον οποίο πρέπει να απευθυνθούν για να διευρύνουν τα ποσοστά τους.
Με ποιο μέσο μπορεί να γίνει αυτό; Με τις πολιτικές που προτείνουν και τους πολιτικούς που εντάσσουν στο «ρόστερ» της ομάδας τους. Από το 2019 έως σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταστήσει σαφές ότι κινείται παράλληλα και στους δύο αυτούς άξονες.
Η ένταξη της Εύης Χριστοφιλοπούλου στη Νέα Δημοκρατία, που ανακοινώθηκε χθες, προσέθεσε ένα ακόμη πρόσωπο σε εκείνα, που έχουν ήδη περάσει το «κατώφλι» της κυβερνητικής παράταξης. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, Γιώργος Φλωρίδης, Άκης Σκέρτσος και Κυριάκος Πιερρακάκης, αποτελούν αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις προσώπων, που έχουν ανάλογη αφετηρία και κατέχουν ήδη υπουργικό θώκο, παίρνοντας στις πλάτες τους σειρά μεταρρυθμίσεων, που ο πρωθυπουργός θεωρεί κομβικές για το κυβερνητικό έργο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη δήλωση με την οποία υποδέχθηκε στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, επεσήμανε, μάλιστα, το γεγονός ότι προέρχονται από διαφορετικούς χώρους, υπογραμμίζοντας, ωστόσο, την άψογη συνεργασία τους στο παρελθόν στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και την δημόσια στήριξή της στις μεταρρυθμίσεις της σημερινής κυβέρνησης.
Παράλληλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε και το μήνυμα ότι η διεύρυνση σε πρόσωπα θα συνεχιστεί, λέγοντας ότι «οι πόρτες της Νέας Δημοκρατίας ήταν και παραμένουν ανοιχτές για εκείνους που συμμερίζονται το πολιτικό μας όραμα και έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για την υλοποίησή του». Ενόψει της κατάρτισης των ψηφοδελτίων για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, το ενδεχόμενο να υπάρξουν και νέες προσχωρήσεις στη Νέα Δημοκρατία, κάθε άλλο παρά απίθανο πρέπει να θεωρείται.
Το πολιτικό αφήγημα για το Μέγαρο Μαξίμου ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης για την ευρωβουλή, άλλωστε, έχει ήδη αρχίσει να διατυπώνεται, δια στόματος πρωθυπουργού.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητά την επαναβεβαίωση της πολιτικής στήριξης των ψηφοφόρων, που του έδωσαν μια δεύτερη τετραετία τον περασμένο Ιούνιο και δίνει το πολιτικό στίγμα καλώντας τους να καταστήσουν το κόμμα του ως την «μεγάλη προοδευτική παράταξη», όπως έχει πει χαρακτηριστικά και μιλώντας για τον πολυδιάστατο «εκσυγχρονισμό», που έχει ανάγκη η χώρα.
Πολύ πρόσφατα έκανε, μάλιστα και τον διαχωρισμό μεταξύ πολιτικής και πολιτικών, όταν σημείωνε ουσιαστικά, ενώπιον διεθνούς οικονομικού ακροατηρίου, ότι στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης δεν υπάρχουν ιδεολογικές αγκυλώσεις και ότι ποτέ οι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων δεν αντιμετωπίζονται ως αντίπαλοι.
Απόδειξη του στόχου περεταίρω διεύρυνσης προς το κέντρο και εξήγηση γιατί έχει πετύχει πλέον να κυριαρχεί στον μεσαίο χώρο, αποτελεί μια σειρά πολιτικών επιλογών για το Μέγαρο Μαξίμου. Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ίσως είναι να είναι η πιο ενδεικτική κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση.
Ένα νομοσχέδιο, που έρχεται στα τέλη της εβδομάδας στη Βουλή, έχοντας ήδη προκαλέσει έντονες αναταράξεις στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας και σφοδρές επικρίσεις από τα κόμματα εκ δεξιών της, αλλά και την Εκκλησία.
Με το βλέμμα στο κέντρο γίνεται και η ιεράρχηση της ενίσχυσης παιδείας και υγείας, η αξιολόγηση των προβλημάτων της καθημερινότητας ως μείζονα, η λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, που τυγχάνει ευρείας αποδοχής από την πλειοψηφία των πολιτών, ταυτόχρονα με τη στήριξη του δημόσιου πανεπιστημίου, όπως δηλώνει η κυβέρνηση.
Το αποτύπωμα αυτών των επιλογών αντικατοπτρίζεται και στις δημοσκοπήσεις. Η Νέα Δημοκρατία συγκρατεί τις δυνάμεις της, καταγράφοντας καθόλου ή οριακές απώλειες, που κατευθύνονται, όμως, όχι προς το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στα κόμματα, που τοποθετούνται στα δεξιά της.
«Αντίρροπη δύναμη» σε αυτό, θα μπορούσαν να αποτελούν οι κινήσεις στο διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, τα εξοπλιστικά προγράμματα με την προσθήκη των F35 για παράδειγμα. Άλλωστε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, είχε δώσει ως παράδειγμα την κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων, απαντώντας στις επικρίσεις περί απομάκρυνσης της Νέας Δημοκρατίας από τις συντηρητικές και παραδοσιακές της θέσεις.
Η κυβέρνηση έως τώρα φαίνεται να κερδίζει την «μάχη» του κέντρου, γεγονός, που επιτείνει τη δημοσκοπική «καθίζηση» των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να αποτελούν την εναλλακτική στη διακυβέρνηση του τόπου. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι και στην πολιτική ισχύει ό,τι και στο ποδόσφαιρο, αν δεν έχεις «κέντρο» δεν κερδίζεις το παιχνίδι.
