Το αποτυχημένο εγχείρημα με τον Στέφανο Κασσελάκη, ουδόλως εμποδίζει το σύστημα που θέλει να στήσει με το ζόρι έναν «αξιόμαχο» αντίπαλο απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη και να θέσει σε κίνηση όλες τις εφεδρείες του παρελθόντος, αλλά και τους φιλόδοξους πρωθυπουργίσιμους, μιας «παλαβής» ενωμένης Κεντροαριστεράς.
Δεν έχουν άδικο οι φίλοι και οπαδοί του εμβρόντητου Κασσελάκη, να διαμαρτύρονται για την πρωτοφανή, στα πολιτικά χρονικά της χώρας, εκπαραθύρωσή εκλεγμένου από τη βάση προέδρου.
Ο σασμός και η πλήρης ταύτιση των «87» του Αλέξη Τσίπρα, με τον αυτονομημένο Παύλο Πολάκη, η φημολογούμενη προδοσία του Στ. Κασσελάκη από τους Νίκο Παππά και Ρένα Δούρου, υποδηλώνουν ότι το σχέδιο απαλλαγής εξυφάνθηκε κεντρικά.
Και εκτελέστηκε με ακρίβεια και ταχύτητα, επίσης πρωτοφανή για τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ τελεί σε πλήρη αποδιοργάνωση και αποδρομή.
Ο απερχόμενος πρόεδρος, που διαφήμιζε την καπατσοσύνη του και ότι μαθαίνει γρήγορα, δεν πήρε χαμπάρι ούτε το φιλί της προδοσίας από τον Νίκο Παππά, όταν με μια δήλωση εντελώς παρεξηγήσιμη, έδωσε το σήμα για όσα έμελλαν να συμβούν.
Το ερώτημα του εκατομμυρίου είναι, αν ο κ. Νίκος Παππάς, μετείχε ή απλώς γνώριζε όσα δρομολογούσε η ομάδα των «87» του Τσίπρα όταν προφήτεψε ότι ο Στ. Κασσελάκης ίσως δεν θα προκάμει να ανέβει ως πρόεδρος στη ΔΕΘ.
Οι εχθροί του κ. Παππά λένε ότι προσπάθησε πουλώντας τον Κασσελάκη να ρίξει γέφυρες στο στρατόπεδο και στον Αλέξη Τσίπρα.
Οι θαυμαστές του ισχυρίζονται ότι ακόμη και ο Τσίπρας ξέρει ότι χωρίς τον Ν. Παππά δεν μπορεί να πάει το «μαγαζί» εκεί που θέλει ή οφείλει - ως ανταπόδοση - να το οδηγήσει.
Σε σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ και άλλες… προοδευτικές δυνάμεις προκειμένου να συρράψουν τις δυνάμεις τους και να απειλήσουν τη δυσάρεστη σε πολλούς πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κ. Μητσοτάκη.
Ο βουλευτής και πολυπράγμων δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης, ο οποίος εγκατέλειψε και εκείνος τον Κασσελάκη, φωνάζει ότι απαιτείται συγκρότηση ενός ενιαίου νέου πολιτικού φορέα που θα ενώνει τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.
Με έμφαση στο «ενιαίο» καθώς ο κ. Μαντζουράνης λέει καθαρά ότι δεν αρκεί η συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά ή το κόμμα Κόκκαλη. Πρέπει νομικά να κατέλθουν ως ένα κόμμα και όχι ως συμμαχία κομμάτων για να μπορούν να λάβουν το μπόνους εδρών του εκλογικού νόμου. Διαφορετικά όλα θα πάνε στράφι.
Αυτό είναι το επίδικο όσων εκβιάζουν με κάθε τρόπο τον «γάμο» του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συμμετοχή στην ένωση και όποιου άλλου πρόθυμου.
Οι ελπίδες των προξενητών να πετύχουν αυτόν τον γάμο συμφέροντος, εξαρτώνται πρώτα απ΄ όλα, από το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως από την επιρροή Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ, που θα προκύψει μετά τη διαδικασία αλλαγής αρχηγού.
Σε σχέση με τη διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ, έχουν κάνει την εκλογή τους στο πρόσωπο του Χάρη Δούκα, ο οποίος καλείται να κάνει τα ίδια deal που έκανε και στον Δήμο της Αθήνας.
Μόλις καθαρίσει το τοπίο στη Χαριλάου Τρικούπη, θα έχει φανεί και σε μεγάλο βαθμό το εάν μπορεί να προχωρήσει και πώς, το project που περιέγραψε ο Γιάννης Μαντζουράνης.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι «87» κατάφεραν να επιβάλλουν στον ΣΥΡΙΖΑ αργό χρονοδιάγραμμα εκλογής νέου αρχηγού.
Βλέποντας τι θα κάνει, πώς θα το κάνει και πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ, θα κάνει και το αφεντικό του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο κ. Τσίπρας, τα κουμάντα του και τις κινήσεις του.
