Ο κύβος ερρίφθη και ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τα ρέστα του ρίχνοντας στο τραπέζι της πολιτικής αντιπαράθεσης όλα τα όπλα που χρησιμοποίησε την περίοδο 2011 - 2015. Από τους νόμους (και τις συμφωνίες όπως αυτή με τη Γαλλία) που θα καταργήσει και την προσπάθεια δημιουργίας κλίματος αστάθειας μέσω της υποστήριξης κάθε είδους συλλαλητηρίου και αντίδρασης προς την κυβέρνησης, μέχρι τις επιθέσεις κατά των μέσων ενημέρωσης και την αποδόμηση των δημοσκόπων, επαναφέρει στο προσκήνιο τη λογική των υψηλών τόνων. Μόνο που το 2021 δεν είναι ούτε 2011 ούτε 2015.
Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να οδηγήσει στα άκρα την πολιτική σύγκρουση δεν είναι κρυφό. Ακόμη και η στάση που τήρησε με την πανδημία (αποδομώντας την επιστημονική επιτροπή, τις προσπάθειες τήρησης των μέτρων αλλά και τη διαδικασία των εμβολιασμών) έρχεται απλά να επιβεβαιώσει το συμπέρασμα που πλέον πιστοποιείται με ορόσημο την καταψήφιση της συμφωνίας με τη Γαλλία. Οι αιτιάσεις άλλωστε που χρησιμοποίησε δείχνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις της Κουμουνδούρου που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα αποτυπωθούν και στη συμφωνία με τις ΗΠΑ.
Η ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αποφασισμένη να μεταφέρει τα εσωκομματικά της προβλήματα και την απουσία προγραμματικού λόγου και προτάσεων στην κεντρική πολιτική σκηνή μέσα από την επανάληψη της τακτικής που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας την περίοδο 2015-2019.
Οι υψηλοί τόνοι και η διαμόρφωση συγκρουσιακού αφηγήματος αποτελεί τη μόνη λύση για να καλυφθούν τα προβλήματα στην Κουμουνδούρου και να αποφευχθεί μαι εσωκομματική διαμάχη που ουδείς γνωρίζει που θα μπορούσε να καταλήξει την επόμενη περίοδο.
Η επαναφορά της σκανδαλολογίας με τη λέξη «διαφθορά» να μπαίνει στο καθημερινό λεξιλόγιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η επίθεση στις εταιρείες δημοσκοπήσεων αλλά και στα μέσα ενημέρωσης αποτελούν τη μοναδική διέξοδο για τον Αλέξη Τσίπρα, δηλητηριάζουν όμως την πολιτική ζωή σε μια περίοδο που η χώρα αναζητεί τον βηματισμό της και καλείται να αντιμετώπιση και μια νέα σημαντική (παγκόσμια όμως) κρίση, αυτή στον ενεργειακό τομέα.
Αναζητώντας ουσιαστικά το «χάος» μέσα στο οποίο θα μπορούσε να ανακάμψει, κυρίως όμως να φθείρει την σημερινή κυβέρνηση εμφανίζεται να υποδαυλίζει κάθε κινητοποίηση να δηλώνει πως θα καταργήσει κάθε νόμο που έχει ψηφιστεί και να υποστηρίζει πως θα αλλάξει ακόμη και την ιστορικής σημασίας συμφωνία με τη Γαλλία σε σημείο που να αναμεταδίδεται ως είδηση από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής που ζητά η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυχαία. Εμπλέκει τα μέσα ενημέρωσης και τις εταιρείες δημοσκοπήσεων που εμφανίζουν την αδυναμία του κόμματος να ανακάμψει. Και ακόμη χειρότερα εμφανίζουν την ψαλίδα με τη ΝΔ να τείνει να ανοίξει εκ νέου, παρά τις διαδοχικές κρίσεις που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει το κυβερνών κόμμα και ο πρωθυπουργός.
Στο πλαίσιο αυτό οι δημοσκοπικές εταιρείες κατατάσσονται στους αντιπάλους όπως και τα ΜΜΕ που σε κάθε περίπτωση αποτελούν στόχο συνολικά αλλά και συγκεκριμένοι εκπρόσωποί τους μεμονωμένα.
Σε αυτά προστίθεται και η διαφθορά (έχουν άλλωστε προηγηθεί οι αναφορές περί διαπλοκής και εναγκαλισμού με συμφέροντα) και έπεται ως εκ τούτου και η σκανδαλολογία.
Το πρόβλημα όμως στον ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τα «κακά ΜΜΕ» και τις «κακές εταιρείες δημοσκοπήσεων». Αγγίζει την αδυναμία του να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό με πειστικές προτάσεις.
Ακόμη και η αναφορά περί «χειραγώγησης της κοινής γνώμης» εμμέσως προσβάλει τους Έλληνες πολίτες και ψηφοφόρους που τους εμφανίζει ως «άβουλα» όντα που παρασύρονται ως προς τις θέσεις τους έναντι των κομμάτων και των πολιτικών που εκφράζουν. Θυμίζει δε τη δήλωση του Αλέκου Φλαμπουράρη ο οποίος στις εκλογές του 2019 είχε δηλώσει ότι οι πολίτες δεν κατάλαβαν τι έκαναν...
