Οι εκλογές πλησιάζουν και το διακύβευμα για την ελληνική πολιτεία είναι ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης. Για να φτάσουμε στο ποθητό πρέπει να περάσουμε μέσα από το ναρκοθετημένο πεδίο της απλής αναλογικής. Η απλή αναλογική που έρχεται να δοκιμάσει τη λογική μας και να ακροβατήσουμε μεταξύ δημοκρατικότητας και κυβερνησιμότητας σε μια περίοδο που η σταθερότητα στο εσωτερικό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε τις ποικίλες εξωγενείς κρίσεις, που ακολουθούν η μία την άλλη.
Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτούς τους κανόνες τα πολιτικά κόμματα και οι επικεφαλής τους πρέπει να αντιμετωπίζουν με την προσήκουσα σοβαρότητα την εκλογική διαδικασία, η οποία είναι η κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, κατά την οποία οι Έλληνες πολίτες εκφράζονται στην κάλπη.
Τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως είναι φυσικό, προσπαθούν να καταστρώσουν τη στρατηγική τους για την πολιτική ανατροπή, την αποδόμηση του κυβερνητικού έργου, την υποβάθμιση των εθνικών επιτυχιών. Είναι ο μόνος δικός τους δρόμος για την επιστροφή στην εξουσία.
Η εξίσωση όμως δε βγαίνει...
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερό προβάδισμα στο κυβερνών κόμμα με τη διαφορά να κυμαίνεται από το 5% έως το 9%. Κάτι λάθος λοιπόν έχουν κάνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης ή κάτι κάνει πολύ καλά η ελληνική κυβέρνηση. Προσωπικά θεωρώ και τα δύο.
Ο ελληνικός λαός κρίνει πλέον ένα πυκνό κυβερνητικό έργο των τελευταίων 3.5 χρόνων και το έργο της προηγούμενης Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Οι Έλληνες πολίτες κρίνουν έργα και πράξεις, όχι θεωρίες και υποσχέσεις. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με άλλες εκλογικές αναμετρήσεις.
Σε αυτό το δυσχερές για την αξιωματική αντιπολίτευση δημοσκοπικό βέρτιγκο, ανασύρθηκε από το συρτάρι η στρατηγική της «προοδευτικής κυβέρνησης». Στην πράξη, μας ενημερώνουν ότι θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση μειοψηφιών, μία κυβέρνηση ηττημένων, όπως αναφέρθηκε πολύ εύστοχα από τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας κ Παύλο Μαρινάκη.
Μία σύμπραξη ΣΎΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ – Μέρα25, θα προκαλούσε προβληματισμό, γιατί θα ήταν μια συγκυβέρνηση άνευ προεκλογικών συγκλίσεων και συνθέσεων, αλλά θα αποτελούσε προϊόν της ανάγκης για ανάληψη της εξουσίας.
Η απλή αναλογική αποτελεί ένα βασικό πρόβλημα, μία βραδυφλεγή βόμβα, η οποία τοποθετήθηκε αρχικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και διέλυσε κάθε δυνατότητα άσκησης διοίκησης στις δημοτικές αρχές. Δοκιμάστηκε και απέτυχε! Και τώρα καλούμαστε να διαχειριστούμε τις συνέπειες της και σε εθνικό επίπεδο.
Η «προοδευτική διακυβέρνηση», η οποία θα καθοδηγείται ουσιαστικά από τον κ.Αλέξη Τσίπρα, δε θα έχει τίποτα νέο να προσφέρει, από αυτά που ήδη προσφέρει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Απεναντίας έχει να ανασύρει φαντάσματα από το πρόσφατο παρελθόν, όπου ο λαϊκισμός και η προπαγάνδα ήταν καθημερινά εργαλεία άσκησης πολιτικής και αντιπολιτευτικού λόγου.
Η Ελλάδα επέλεξε το 2019 να προχωρήσει μπροστά και να αφήσει πίσω όλα εκείνα που την πλήγωσαν τα χρόνια της κρίσης. Τα χρόνια της κρίσης που τα μελανότερα εξ αυτών τα έχει σημαδέψει ο Αλέξης Τσίπρας. Για αυτό και η λέξη «προοδευτική» χάνει και την αξία της και την διαχρονικότητα της.
Ο Αλέξης, λοιπόν, κρύβεται πίσω από τις λέξεις, αλλά οι λέξεις δεν έχουν καμία βαρύτητα πια. Δοκιμάστηκαν, προσπάθησαν και απέτυχαν.
Οι Έλληνες πολίτες δε θα πειραματιστούν. Τα χρόνια του λαϊκισμού, όπου η ψήφος επηρεαζόταν από θεωρητικές κορώνες και φληναφήματα πέρασαν. Είναι ώριμοι να επιλέξουν Κυβερνήτη και αυτός ελπίζουμε να είναι εκ νέου ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
O Αθανάσιος Βαμβίνης είναι Τομεάρχης Μεταφορών της Νέας Δημοκρατίας
