Η ομολογία για την αφασία της Ευρώπης στο μεταναστευτικό προέρχεται από τον πλέον αρμόδιο, τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά.
Παραδέχτηκε ότι οι διακινητές γνωρίζουν πως απέναντί τους η Ε.Ε. δεν έχει ένα σύστημα ολιστικό για τη διαχείριση της μετανάστευσης. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά «έχουμε μια «κουρελού ρυθμίσεων» και ad hoc προβλέψεων (Καθημερινή 1/10).
Σε αυτή την «κουρελού» οφείλεται εν μέρει και το έσχατο σημείο στο οποίο έφτασε η Σουηδία, να αναγκαστεί να κατεβάσει στρατό για τη φύλαξη βασικών υποδομών, από επιθέσεις της τρομοκρατίας. Η Σουηδία, που ήταν η πιο ανοιχτή και ανεκτική χώρα της Ευρώπης. Ώσπου το ανεξέλεγκτο μεταναστευτικό την οδήγησε στη δυστοπία.
Ένα λάθος της, που εν μέρει κάνει και η υπόλοιπη ΕΕ, ήταν να θεωρεί ότι οι εισελθόντες ασπάζονται τις ίδιες αξίες που διέπουν τη δική της κοινωνία. Ότι θα εκτιμήσουν και θα ανταποκριθούν στη δημοκρατική ανοχή που επεδείκνυε. Μόνο που η ανοχή εξελήφθη ως αδυναμία και ευκαιρία για παρανομία, καθώς οι μετανάστες προέρχονταν από άλλους πολιτισμούς, υπακούοντας σε διαφορετικά ηθικά και αξιολογικά κριτήρια.
Το είχε διαπιστώσει η πρώην πρωθυπουργός Άντερσον. Είχε δηλώσει ότι η υπερβολική μετανάστευση και η πολύ αδύνατη ενσωμάτωση οδήγησαν σε παράλληλες κοινωνίες, στις οποίες οι εγκληματικές συμμορίες μπόρεσαν να αναπτυχθούν και να εδραιωθούν. Αλλά και αυτή υπέπεσε στη δυτική αυτοενοχοποίηση. Δήλωσε «δεν καταφέραμε να εντάξουμε τους μετανάστες». Όχι δηλαδή ότι οι ίδιοι δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να ενταχθούν! Το αποτέλεσμα το βίωσε, έχασε το αξίωμά της από τον συντηρητικό Κρίστερσον.
Η Ελλάδα με την Ιταλία είναι τα προκεχωρημένα φυλάκια του μεταναστευτικού. Η Ιταλία αμήχανη, παρά τις «γενναίες» προεκλογικές δηλώσεις της Μελόνι, δεν ξέρει τελικά πως να αντιμετωπίσει τις χιλιάδες μετανάστες που αποβιβάζονται στην Λαμπεντούζα. Πολύ περισσότερο που έχει να αντιμετωπίσει και την υπονομευτική δράση της Γερμανίας.
Είναι τρελό! Ενώ η Γερμανία έχει σφραγίσει τα σύνορά της στην υποδοχή μεταναστών από την Ιταλία, την ίδια στιγμή ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς με τη σύμφωνη γνώμη της «πράσινης» ΥΠΕΞ Μπέρμποκ, χρηματοδοτούν γερμανικές ΜΚΟ προκειμένου με τα πλοία τους να μεταφέρουν (τυπικώς να διασώζουν) μετανάστες. Μόνο που δεν τους μεταφέρουν στη χώρα τους αλλά… στην Ιταλία, χωρίς καν να υπολογίζουν τις αντιδράσεις της ιταλικής κυβέρνησης!
Ο λόγος της φαινομενικά παράδοξης συμπεριφοράς είναι απλός: Στεγανοποιούν τα σύνορά τους για να ανασχέσουν την άνοδο του νεοφασιστικού AfD. Και παράλληλα απενοχοποιούνται έναντι των ψηφοφόρων τους, οι οποίοι εμφορούμενοι διεθνιστικής αλληλεγγύης, τάσσονται υπέρ της βοήθειας στους μετανάστες.
Έτσι όμως τινάζουν στον αέρα την ευρωπαϊκή συνοχή και θεριεύουν την καχυποψία μεταξύ των κεντρικών κρατών, περισσότερο και από την Ουγγαρία και την Πολωνία, που λένε ευθαρσώς ότι δε δέχονται μετανάστες.
Όσο για την Ελλάδα, ενώ βρίσκεται στη διακεκαυμένη ζώνη, έχει υποχωρήσει αισθητά στις αποτρεπτικές δράσεις του Λιμενικού, μετά το ναυάγιο της Πύλου.
Ο Πρωθυπουργός ευελπιστεί στην καλή θέληση της Τουρκίας μετά τη συνάντηση του Βίλνιους και της Νέας Υόρκης, παρότι οι ροές έχουν αυξηθεί. Ευελπιστεί να στεριώσει η ευρωτουρκική συμφωνία, έως τις 7 Δεκεμβρίου που θα λάβει χώραν το Ανώτατο Συμβούλιο Ελλάδας-Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη.
Ευάρεστα αυτά, αλλά οι ροές θα εξαρτηθούν από την Τουρκία, η οποία πρέπει να πούμε, δε βρίσκεται εντελώς εν αδίκω. Εχει 4 εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες, και είναι λογικό να επιδιώκει νέα χρηματοδότηση για να τους κρατήσει στο έδαφός της.
Φυσικά, και εργαλειοποιεί το πρόβλημα καθώς ο Ερντογάν θέτει προϋποθέσεις που ξεπερνούν τη χρηματοδότηση. Χθες δήλωσε ότι η Τουρκία δεν περιμένει πλέον τίποτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση «που μας κάνει να υπομένουμε στην πόρτα της 40 χρόνια». Τηρήσαμε όλες τις υποσχέσεις που έχουμε δώσει στην ΕΕ, όμως εκείνοι δεν τήρησαν σχεδόν καμία δική τους». Πρόσθεσε πως δε θα «ανεχθεί νέες απαιτήσεις ή όρους στη διαδικασία ένταξης» της Τουρκίας.
Φυσικά, ο ίδιος ξέρει ότι η ένταξη είναι απλώς ένα φαινομενικό διαπραγματευτικό χαρτί, καθώς ουδέποτε θα επέλθει. Το βασικό που τον ενδιαφέρει είναι η κατάργηση της βίζας, ώστε να μπορούν οι Τούρκοι πολίτες να διακινούνται ελεύθερα στην ΕΕ.
Η άρση της υποχρέωσης βίζας όμως μπλοκάρεται από την ΕΕ όσο η Τουρκία δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις του κράτους δικαίου. Τα χρήματα θα τα πάρει, για κάποιο διάστημα θα λιγοστέψουν οι ροές και μετά θα συνεχισθούν αθρόες, ενώ ο Ερντογάν θα συνεχίσει να θέτει όσους για τη βίζα.
Δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή κουρελού δε θα «μπαλωθεί» σύντομα, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να διαφυλάξει μόνη της τα σύνορά της.
