Του Παναγιώτη Καρκατσούλη*
Τις προηγούμενες ημέρες επανήλθε στο προσκήνιο η Ράνια Αντωνοπούλου. Όχι, όμως, λόγω του ορισμού της ως πρέσβη της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, αλλά για τον ίδιο αρνητικό λόγο που συνέτρεξε και την πρώτη φορά: Την ανήθικη και κοινωνικά προκλητική απόφασή της (υποστηριζόμενη από την κυβερνητική νομενκλατούρα) να ενθυλακώσει για ένα εισιτήριο και τη μεταφορά μιας οικοσκευής στο Παρίσι 13.221 ευρώ!
Την προηγούμενη φορά είχε αποκαλυφθεί ότι ο εξουθενωμένος Έλληνας φορολογούμενος πλήρωνε για την εκατομμυριούχο υπουργό επιδότηση ενοικίου γιατί δεν είχε, λέει, μόνιμη στέγη στην Αθήνα. Υπό το κράτος των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν, τότε, ο πρωθυπουργός είχε εκφράσει τη δυσφορία του, γεγονός που οδήγησε στην παραίτηση της υπουργού. Αφού καταλάγιασαν οι αντιδράσεις, «αποκαταστάθηκε» η τιμή της κ. Αντωνοπούλου.
Σημειωτέον, ότι η πρεσβευτική κατοικία στο Παρίσι, όπου θα διαμένει η κυρία πρέσβης, είναι πλήρως εξοπλισμένη. Επομένως δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς ότι η κυρία πρέσβης θα ενθυλακώσει τα 13 χιλιάρικα, όπως θα έκανε και ο τελευταίος χαμερπής υπάλληλος που κλέβει το χαρτί τουαλέτας της υπηρεσίας για να το χρησιμοποιήσει στο σπίτι του.
Προκαλεί, πάντως, εντύπωση ότι δεν σχολιάστηκε καθόλου το γεγονός ότι η κ. Αντωνοπούλου θα είναι επικεφαλής της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στον ΟΟΣΑ. Ο λόγος που δεν σχολιάστηκε η είδηση είναι ότι στο πλαίσιο του κυριαρχούντος κοινωνικού και πολιτικού μιθριδατισμού, δεν αποτελεί καν είδηση. Το να διοριστεί ένα ακόμη κομματικό στέλεχος, φίλα προσκείμενο προς τον πρωθυπουργό, σε μια επίζηλη θέση στο εξωτερικό συνιστά κανονικότητα.
Φίλοι, συγγενείς και κουμπάροι των πρωθυπουργών διορίζονται σ' αυτές τις θέσεις, οι οποίες, στη λογική των προυχόντων που μας διαφεντεύουν, γι'' αυτόν τον λόγο υπάρχουν. Εάν επιλέγονταν αξιοκρατικά αυτοί που τις κατέχουν, τότε ποιο θα ήταν το λάφυρο της εξουσίας που θα μοιραζόταν στους αδημονούντες συνοδοιπόρους;
Δεν είναι, όμως, υπονόμευση κάθε προσπάθειας και έννοιας αξιολόγησης και αξιοκρατίας να μοιράζονται οι θέσεις-φιλέτα με κριτήρια πολιτικής πατρωνείας, ενώ είμαστε άτεγκτοι με τον κλητήρα;
Τι απαντάμε στους χιλιάδες πληβείους του Δημοσίου για την προστιθέμενη αξία των εκπροσώπων μας σε διεθνείς οργανισμούς και των επικεφαλής των «ρετιρέ» του Δημοσίου;
Η κυρία Αντωνοπούλου θα έχει την ίδια πάνω-κάτω αποστολή με τους προκατόχους της: Να προάγει, δηλαδή, τις ultra «νεο-φιλελεύθερες» πολιτικές του ΟΟΣΑ στη χώρα μας. Παρεκτός κι αν υπάρχει άλλο σατανικό σχέδιο κατατρόπωσης του «Μινώταυρου», για το οποίο η κ. πρέσβης είναι καλύτερα εκπαιδευμένη στο «αντι-συστημικό» Levy Institute, που προμόταρε τη δραχμή στην Ελλάδα.
Συνεχίζοντας στη χορεία των ενδόξων αγωνιστών που πέρασαν από το ίδιο πόστο, της ευχόμαστε να φθάσει και να ξεπεράσει τους ομολόγους της στον ΟΟΣΑ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς.
Ευχόμαστε, επίσης, ο/η διάδοχος της κ. Αντωνοπούλου να μην προστεθεί στη σειρά των χρυσοκάνθαρων μηδενικών, αλλά να αναδειχτεί μέσα από μια διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο, της Παρασκευής 20 Ιουλίου
Φωτογραφία: Intimenews
