Κάτω από τις 620 μονάδες διολίσθησε χθες ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου, με «βαρίδι» τις τράπεζες, τον τομέα δηλαδή για τον οποίο ο τότε αρμόδιος υπουργός είχε πει «αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες». Όχι ότι νοιάζει και τον Πρωθυπουργό η κατακρήμνιση. Άλλωστε κάποτε στο peak της αντιμνημονιακής του επέλασης, και με αφορμή απεργία στο χρηματιστήριο, είχε δηλώσει το περίφημο «και τι έγινε αν έκλεισε το Χρηματιστήριο;».
Δεν είχε καν την πολιτική εγρήγορση να ρωτήσει κανέναν σύμβουλό του – αν είχε κανέναν στο περίγυρό του – πως αντιμετωπίζουν το Χρηματιστήριο οι σύντροφοι στην κομμουνιστική κυβέρνηση του Βιετνάμ, στο οποίο έχουν κάνει απόβαση οι ξένες πολυεθνικές και το οποίο τρέχει πάνω από δεκαπενταετία με αναπτυξιακούς ρυθμούς «ασιατικής τίγρεως», ή στο αντίστοιχο της «κόκκινης» Σαγκάης.
Ούτε το περιβάλλον του έχει την επιστημοσύνη να κατανοήσει τι σημαίνει η 72η θέση που βρέθηκε επί των ημερών τους η χώρα (στην έκθεση «Doing Business 2019» - δείκτης ευκολίας για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας), πέφτοντας πέντε θέσεις χαμηλότερα σε σύγκριση με πέρυσι, και δεκατέσσερις από την εποχή των επάρατων Σαμαροβενιζέλων. Είναι πίσω και από την Αλβανία (63η), τη… Ρουάντα (29η – ει δυνατόν), αλλά και τα γειτονικά Σκόπια (10η θέση– κάποτε τα Σκόπια θα επενδύουν στην Ελλάδα και θα είμαστε υπάλληλοι σε επιχειρήσεις της «Βόρειας Μακεδονίας», αν συνεχίσουμε έτσι).
Παράλληλα σύμφωνα με τον πίνακα ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η χώρα μας βρίσκεται στη 57η εφέτος, μεταξύ 140 συνολικά οικονομιών.
Αλλά όλα αυτά, για το καθηλωμένο στην ήττα του 1949 πολιτικό «απαράτ» του ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλονται ως νεοφιλελέδικα και αντιλαϊκά - ευτυχώς δηλαδή που δηλώνουν άθεοι, αλλιώς ενδέχεται να τα χαρακτήριζαν και ως... «δείκτες του Σατανά». Κατά την μη ομολογούμενη πολιτική τους φιλοσοφία, δεν θέλουν επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στις οποίες θα δουλέψουν οι πενόμενοι άνεργοι. Θα είναι υποχώρηση στο παγκοσμιοποιημένο νεοφιλελευθερισμό (όπως ονομάζουν την ιδεολογική μπούρκα που φορούν με στόχο να διαιωνίσουν τη φτώχεια για να έχουν την ευκαιρία να δείχνουν πως αγαπούν τους φτωχούς ανέργους, δίνοντάς τους επιδόματα ελεημοσύνης αντί για θέσεις εργασίας, και με αντίτιμο την ψήφο τους).
Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς οιονεί προεκλογικής περιόδου και η κατώτερη των καιρών κυβέρνηση θα μας οδηγήσει σε αυτές μέσα σε ένα ομιχλώδες, δύσοσμο και σεισμικό τοπίο, όπου τη δημόσια ατζέντα θα επικαλύπτουν πραγματικά ή επινοημένα σκάνδαλα.
Ηδη δρομολογείται προανακριτική για υποθέσεις (σκάνδαλα όπως τα ονομάζουν) στον χώρο τη Υγείας, με την φτηνή κουτοπόνηρη λογική ότι η αρμόδια επιτροπή (δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ) βρήκε ευθύνες πολιτικών προσώπων, αλλά το αν αυτές είναι ποινικές και για ποια αδικήματα, θα τα βρει η Βουλή στην προανακριτική. Μεταξύ άλλων παραπέμπεται πρώην υπουργός γιατί στην Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και των δύο δις που αύξησε τη μισθολογική δαπάνη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός διόρισε με παράνομο, λέει, τρόπο 23 υπαλλήλους. Σαφώς αυτό πρέπει να ελεγχθεί, αλλά δεν είχαν χρόνο να το φέρουν νωρίτερα, παρά μόνο στην προεκλογική περίοδο; (για τον Αδωνι πρόκειται, δεν μας αφορά ως πρόσωπο – είμαστε άλλωστε μακράν ιδεολογικά – ούτε τον ξεχωρίζουμε από τους άλλους. Απλώς τον αναφέρουμε περιπτωσιολογικά).
Η χώρα συνεχίζει να ακροβατεί επί ξυρού ακμής, και προεκλογικά στήνεται εξεταστική για 23 προσλήψεις υπαλλήλων, η οποία όμως θα κυριαρχήσει στα πρωτοσέλιδα και θα κατισχύσει στα ηλεκτρονικά δελτία ειδήσεων και φυσικά στο διαδίκτυο.
Εδώ έγκειται και ο ρόλος της δημοσιογραφίας, και δη της ηλεκτρονικής, η οποία (παρόλη την απλοϊκή λαθεμένη δημόσια εντύπωση) δεν είναι τόσο κατευθυνόμενη. Κυρίως είναι ελαφρούτσικη και εντυπωσιοθηρική. Κάνει πάρτι με παρόμοιες ειδήσεις, και μπρος στη άψη της να σχολιάσει κατηγορούμενους πρώην υπουργούς, δεν ενδιαφέρεται να ρωτήσει τους νυν υπουργούς, γιατί χάσαμε θέσεις στον πίνακα ανταγωνιστικότητας, γιατί κατηγορούνται αυτοί που μείωσαν την φαρμακευτική δαπάνη, ή - ως παράδειγμα - γιατί οι δημόσιες επενδύσεις κατευθύνονται μόνο στην κατασκευή δρόμων (μήπως γιατί φίλιες επιχειρηματικές δυνάμεις εξυπηρετούνται από αυτό;).
Και μετά την Υγεία του ΚΕΕΛΠΝΟ έρχεται το άλλο σκέλος της, η Novartis. Καλώς να έρθει, έστω και αν έρχεται ήδη σε υπονομευμένο πλαίσιο, καθώς υπήρξε κάτι γκρίζο στην κυβερνητική πλειοψηφία. Αρνήθηκε να παρουσιαστούν ( υπό σκιά και κουκούλα έστω) οι κουκουλοφόροι μάρτυρες κατηγορίας στη Βουλή, και να απαντήσουν στις ερωτήσεις των φερόμενων ως εμπλεκόμενων.
Σε αυτό το αρρωστημένο, στρεβλό και αντιπαραγωγικό κλίμα θα διεξαχθεί η προεκλογική διαμάχη, και είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι η χώρα θα βουλιάξει περεταίρω. Η χώρα θα τρώει τι σάρκες της, αλλά ο λαός της θα είναι ευχαριστημένος, γιατί «θα τιμωρηθούν αυτοί που μας πτώχευσαν», όπως βολεύεται να σκέφτεται!
