(Φωτ.: Ο υπουργός Παιδείας, προφανώς ομού μετά του κ. Κυρίτση, και κάποιων άλλων, ζει σε ένα φαντασιακό αγωνιστικό σύμπαν. Εν τη αρνήσει τη πραγματικότητας, δεν βλέπει ότι η κυβέρνησή του υπετάχθη κάθιδρη και φοβισμένη στις επιταγές της «go back madam Merkel» και των συν αυτής.)
Του Γιάννη Σιδέρη
«Αν θέλεις να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα κάποιου, δωσ' του εξουσία»
(Αβραάμ Λίνκολν)
Δεν είχε σημασία που κάποιοι αμφισβητούσαν τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή, καλόπιστα κρίνοντες, έβλεπαν ότι τα νεφελώδη προτάγματά τους με την κατάληψη της εξουσίας θα γίνονταν ανεμοσκορπίσματα, στην πρώτη επαφή με τις χαλύβδινες δομές της σκληρής ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Δεν είχε καν σημασία που κάποιοι άλλοι εχθρεύονταν το κόμμα της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς, εκκινούμενοι από ιδιοτελείς σκοπούς, επειδή τους άρπαξε την πολυπόθητη εξουσία, τη οποίας ήταν παρακοιμώμενοι για δεκαετίες.
Όλοι διερευνούσαν με περιέργεια και αρκετοί με συμπάθεια τη νέα κυβέρνηση με τα φρέσκα πρόσωπα, τα φωτεινά χαμόγελα και την αύρα της Ιστορίας που τους είχε προικίσει με μια πρόσοδο ηθικότητας -την οποία άλλοι δημιούργησαν και αυτοί ρευστοποίησαν στο πολιτικό χρηματιστήριο της εξουσίας.
Η αποκάλυψη της κενότητας
Όσα μεσολάβησαν αυτόν το ενάμισι χρόνο έφεραν και την αποκάλυψη της κενότητας. Πόσο σοβαρά π.χ. (για να μείνουμε στα χθεσινά) μπορεί να κριθεί το «προσοχή στο καλσόν» του κ. Νεφελούδη (ΦΩΤ.), ενός ανθρώπου συμπαθούς παλιά, που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν άντεχε τον αριστερίστικο ταλιμπανισμό της τότε ανθρωπογεωγραφίας του, και επέστρεψε επ' αμοιβή καρέκλας; Πολύ περισσότερο όταν το Μαξίμου τον αποδοκιμάζει!
Στελέχη του είπαν στο Liberal ότι «Η δήλωση Νεφελούδη δεν εκφράζει αισθητικά την κυβέρνηση». Δεν έχει σημασία -για τους καχύποπτους- αν το πιστεύουν ή αν υποκρίνονται. Σημασία έχει η ημιδημόσια αποδοκιμασία, την οποία υφίσταται ένας γραμματέας υπουργείου, που ξεπέρασε ακόμη και την αισθητική ανοχή της συγκεκριμένης κυβέρνησης!
Πόσο σοβαρά, επίσης, μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος τον υπουργό Παιδείας, κ. Φίλη, που επανήλθε αμετανόητος με συνέντευξη του και χαρακτήριζε τους «Παραιτηθείτε» «αντιδραστικά κινήματα που τείνουν να δοκιμάσουν τα όρια της συνταγματικής ανοχής»; Πολύ περισσότερο όταν στη συνέχεια λέει: «Ορισμένα κινήματα των δήθεν ανώνυμων και ακομμάτιστων (με) τις κατσαρόλες, τις γραβάτες ή τις γόβες (προσοχή οι διαδηλώτριες να μη φορέσουν γόβες, καραδοκεί ο Φίλης!), την εθνοκαπηλία και τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι, αν αφεθούν χωρίς αντίλογο, μπορεί να επιβάλουν τη στρατηγική της έντασης και της δίχως όρια πόλωσης στην πολιτική ζωή και να εξελιχτούν και σε μοχλούς αντιδημοκρατικών εξελίξεων»!
Σε αγωνιστικό σύμπαν…
Ο υπουργός Παιδείας, προφανώς ομού μετά του κ. Κυρίτση, και κάποιων άλλων, ζει σε ένα φαντασιακό αγωνιστικό σύμπαν. Εν τη αρνήσει τη πραγματικότητας, δεν βλέπει ότι η κυβέρνησή του υπετάχθη κάθιδρη και φοβισμένη στις επιταγές της «go back madam Merkel» και των συν αυτής. Φαντασιώνεται ακόμη ότι εκπροσωπεί ένα λαογέννητο κίνημα που θα αλλάξει τον ρουν της ιστορίας, και όσοι εναντιώνονται σε αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ξενοκίνητοι υπονομευτές και εχθροί του λαού -τον οποίο εξ οφίτσιο εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ!
Στο ίδιο μήκος άλλωστε είναι και η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τα επεισόδια στην Ιεράπετρα, εναντίον του κ. Πολάκη (ΦΩΤ.), τα οποία χαρακτηρίζει μειοψηφικές συμπεριφορές ελάχιστων δήθεν «αγανακτισμένων πολιτών», που καμιά σχέση δεν έχουν με τις κοινωνικές διεκδικήσεις.
Η λαϊκή σοφία «έσπειρες ανέμους, θα θερίσεις θύελλες», δεν έχει περάσει το κατώφλι του υπουργείου Παιδείας και της Κουμουνδούρου…
Αντιθέτως κάτι άρχισαν να ψυχανεμίζονται στο Μαξίμου. Συνομιλητές του πρωθυπουργού ήταν αποδοκιμαστικοί προς τον υπουργό Παιδείας, αναφέροντας στο Liberal ότι «δεν εκφράζει την κυβέρνηση η προσωπική επιμονή του κ. Φίλη να ασχολείται με το θέμα. Η συγκέντρωση δεν πρόκειται να απειλήσει τα όρια της συνταγματικής τάξης. Είναι σεβαστό το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν στο πλαίσιο του συντάγματος».
Βέβαια φρόντισαν να προσθέσουν ότι «αναμένουμε να δούμε γραφικά πράγματα. Το κίνημα «Μένουμε Ευρώπη» ήταν διανοουμενίστικο μπροστά στους Παραιτηθείτε».
Ίδωμεν, ποια εκ των γραφικών που αναμένουν θα τους «δικαιώσουν»!
Την Πέμπτη κηρύσσουν την ανάπτυξη!
Κατά τα άλλα, το Μαξίμου επιμένει στη φυγή προς τα μπρος, αγωνιζόμενο να πείσει ότι έχει ξεκινήσει ένας ελπιδοφόρος δρόμος ανάταξης της χώρας, ο οποίος θα κινείται σε τρεις άξονες.
- Οικονομική ανάπτυξη
- Οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους
- Θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας
Περί του τελευταίου γνωρίζουμε, αφορά στο σύνταγμα και τον εκλογικό νόμο.
Για το δεύτερο δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένες αποφάσεις, θα μεριμνήσει ο κ. Πολάκης επ'' αυτού, (άλλωστε το κοινωνικό κράτος χρειάζεται χρήματα που δεν υπάρχουν).
Για το πρώτο, την οικονομική ανάπτυξη, ο πρωθυπουργός, πλαισιούμενος από τους αρμόδιους υπουργούς Σταθάκη, Σπίρτζη και Σκουρλέτη, την Πέμπτη, σε εκδήλωση στο μουσείο της Ακρόπολης, θα παρουσιάσει τον «οδικό χάρτη» της ανάπτυξης: Σημεία πορείας σε αυτόν θα είναι τα μεγάλα και τα μεσαία έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και εκείνα που έχουν ξεπαγώσει, καθώς και η βελτίωση των υποδομών που θα ευνοήσουν την οικονομική δραστηριότητα.
Οψόμεθα…
