Του Γιάννη Σιδέρη
Μέσα από την θανατερή καταχνιά και τις στάχτες αναδύονται δύο πτυχές:
Οι ανατριχιαστικές ιστορίες ανθρώπων που χάθηκαν, ο τρόπος που χάθηκαν, η αγωνιώδης τελευταία επικοινωνία με τους δικούς τους, η αγχώδης αναζήτηση των αγνοουμένων, ο πόνος και η απελπισία των επιζώντων που ποτέ δεν θα σβήσει. Αυτά εν καιρώ, με την αλόγιστα συνεχή επανάληψη από τα τηλεοπτικά Μέσα, κινδυνεύουν να χάσουν την ιερή τραγικότητά τους, και να μεταβληθούν σε γλυκύβραστο σήριαλ.
Η δεύτερη πτυχή, αφορά την κυβέρνηση, και την αφορά πολλαπλώς. Αναδεικνύεται σταδιακά μέσα από μαρτυρίες επιζώντων ο ερασιτεχνισμός, η ασχετοσύνη, τα αδιανόητα λάθη των επιφορτισμένων «αρμοδίων» υπηρεσιών, που όχι μόνο δεν έσωσαν τον κόσμο, όχι μόνο δεν συνέβαλαν ευνοϊκά στην απόδρασή του από το φλεγόμενο τοπίο, αλλά με τις λαθεμένες υποδείξεις τους ενδεχομένως τον εγκλώβισαν στη ζώνη του θανάτου. Δεν θα αναφερθούμε σε μαρτυρίες. Είναι λίγο - πολύ γνωστές. Η Δικαιοσύνη για να τιμήσει την υπόστασή της θα πρέπει να διερευνήσει και τις αστοχίες των υπηρεσιών, αναδεικνύοντας και την ανικανότητα των αρμοδίων υπουργών.
Η φωτιά έκαψε τις αστραφτερές σελίδες που ετοιμαζόταν να μοστράρει η κυβέρνηση με τις γιορτές, ενόψει της «εξόδου» από τα μνημόνια. Κυβερνητικά στελέχη εμπλεκόμενα άμεσα στην θρηνωδία, όπως π.χ. οι κ. Τόσκας και Σκουλέτης, ή η κα Δούρου, δεν είχαν την παρρησία της Πορτογαλίδας υπουργού Εσωτερικών Ντε Σόουζα, που παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τους εκατό θανάτους από πυρκαγιές το 2017.
Δεν ξέρουμε αν θα τους αποδώσει την ευθύνη ο Πρωθυπουργός στον επικείμενο ανασχηματισμό, ο οποίος θα επιταχυνθεί. Αυτός θα δώσει αφενός την ευχέρεια ενός δήθεν «ξεπλύματος» από τα επισωρευμένα ανομήματα τρεισήμισι χρόνων, αφετέρου την εντύπωση μιας νέας αρχής. Στο διάσημα ενός δεκαπενθημέρου θα συνδυαστεί η «έξοδος» από το μνημόνιο, ο ανασχηματισμός, και η ΔΕΘ με τις υποσχέσεις που θα δώσει ο πρωθυπουργός περί ελάφρυνσης διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων.
Ωστόσο θα είναι δώρα άδωρα, γιατί πριν φτάσει στην υλοποίηση αυτών των υποσχέσεων, θα κριθεί στο καμίνι της αποκατάστασης των ζημιών της φωτιάς. Πέραν των θανάτων που είναι το τραγικότερο, υπάρχουν κατεστραμμένες περιουσίες, άνθρωποι που έχασαν τα προς το ζειν, άνθρωποι που θα τους πιάσει ο χειμώνα άστεγους, καθώς οι καμένες οικίες δεν ήταν για όλους παραθεριστικά καταλύματα.
Η θανάσιμη καταστροφή μπήκε στο βιογραφικό της κυβέρνησης ως ανεξίτηλο στίγμα. Θα το φέρει ως τις εκλογές, και θα το βρει να ορθώνεται μπροστά της στις ομιλίες των στελεχών της αντιπολίτευσης. Είναι δίκαιο και θα γίνει πράξη! Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε, δικαίως, ως «επικοινωνιακή άμυνα» τις «ασύμμετρες απειλές» που επικαλείτο η κυβέρνηση του 2007. Είναι δίκαιο και θα γίνει πράξη γιατί Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκε σε ιερόσυλη σπέκουλα πάνω σε θανάτους ανθρώπων. Στις …δεκάδες χιλιάδες αυτοκτονίες λόγω μνημονίου, και στα παιδιά που πέθαιναν από τα μαγκάλια, επίσης λόγω μνημονίων - έστω και αν οι γονείς τους δήλωναν ότι η χρήση του μαγκαλιού ήταν νεανική απρονοησία και δεν είχε ως αιτία την πενία.
Και από αυτό δεν μπορεί να αποδράσει. Μπορεί να το κατόρθωσε η κυβέρνηση Καραμανλή και να μην πλήρωσε τις πυρκαγιές της Ηλείας, αλλά αυτό έγινε επειδή κήρυξε σύντομα εκλογές, μέσα στην συγκινησιακή φόρτιση του πανελλήνιου, πριν αφομοιωθεί το γεγονός, πριν ο λαός το επεξεργαστεί και χρεώσει στην κυβέρνησή την ολιγωρία που επέδειξε στην αντιμετώπιση.
Άλλωστε η κυβέρνηση Καραμανλή είχε υπέρ της το γεγονός ότι δεν είχε βεβαρημένο παρελθόν. Βρέθηκε στα προεόρτια της οικονομικής καταστροφής της χώρας, αλλά με το «άστο γι αργότερα» στον Αλογοσκούφη (να μην πάρει μέτρα για την οικονομία που ξέφευγε), εξακολουθούσε να συντηρεί την καλλώπισμα μιας «ισχυρής οικονομίας» καθώς η χώρα ακόμη ζούσε – κατά το γνωστό κλισέ – στην εποχή της αστακομακαρονάδας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «άγραφο χαρτί». Βαρύνεται με πολλά, καθώς σέρνει πίσω του τις πολλές διαψεύσεις και απογοητεύσεις όσων τον πίστεψαν. Σε όσα έμελε να κριθεί, προστίθενται τώρα και η υλοποίηση αυτών που υποσχέθηκε. Όχι στα χρήματα που θα δώσει, αυτά μέσα σε όλο το χρέος θα βρεθούν. Θα κριθεί από την αποκατάσταση των υποδομών. Ως τώρα επί οχτώ χρόνια, έχει δείξει καλός μόνος τις καταγγελίες. Καιρός να το δείξει και στα έργα.
