Το βράδυ της Δευτέρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συνομιλήσει με τον Francis Fukuyama στο πλαίσιο του 27ου ετήσιου συνεδρίου του Economist. Μέσα σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο και ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον και με την ευρωπαϊκή οικονομία σε κομβικό σημείο, η συζήτηση αυτή θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον, αναζητώντας τη θέση και τον ρόλο της Ελλάδας, τους κινδύνους και τις προοπτικές της.
Άλλωστε, για την κυβέρνηση, η πορεία της ελληνικής οικονομίας παρουσιάζεται ως η πλέον πετυχημένη έκφανση της κυβερνητικής πολιτικής. Οι ρυθμοί ανάπτυξης, που επιτυγχάνονται εν μέσω αλλεπάλληλων εξωγενών κρίσεων - από την πανδημία έως τον πόλεμο στην Ουκρανία και σήμερα στην «ανάφλεξη» της Μέσης Ανατολής- η μείωση της ανεργίας, η αύξηση των εξαγωγών και των επενδύσεων, η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών -όπως ανέφερε στην κυριακάτικη ανάρτησή του ο πρωθυπουργός, ο οποίος επικαλούμενος στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μίλησε για αύξηση κατά 7,6% του διαθέσιμου ειςοδήματος σε σύγκριση με το 2021, σημειώνοντας, μάλιστα ότι έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο από το 2011- παράλληλα, οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα -όπου, μετά τη συμφωνία UniCredit-Alpha Bank, όπως επισημαίνεται εισήλθε πλέον στο ελληνικό πιστωτικό σύστημα στρατηγικός επενδυτής για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια- και εν κατακλείδι η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, αποτελούν, σύμφωνα με την κυβέρνηση, ηχηρή ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα μας και επιβεβαιώνουν τη θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι αυτή είναι η «μεγάλη εικόνα», που σε συνδυασμό με μεταρρυθμίσεις, όπως η προωθούμενη ψηφιοποίηση του κράτους και η βελτίωση παραμέτρων, όπως ο χρόνος απονομής της δικαιοσύνης, καθώς και η αξιοποίηση εργαλείων, όπως οι χρηματοδοτικοί πόροι, που είναι διαθέσιμοι τα επόμενα χρόνια, μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή σελίδας για την χώρα.
Όσο κι αν αυτό, που περιγράφεται, αποτελεί τον μακρόπνοο στρατηγικό σχεδιασμό, η κυβέρνηση καλείται να δώσει παράλληλα, την «μάχη» της καθημερινότητας, με πρώτο και πιο σημαντικό πεδίο για τους πολίτες, την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Στη «μάχη» αυτή, ο κυβερνητικός σχεδιασμός κινείται σε τρεις βασικούς πυλώνες: την ενίσχυση των εισοδημάτων, άμεσα, την εφαρμογή μέτρων στήριξης, κυρίως για τις πιο ευάλωτες ομάδες πολιτών και την αποτελεσματική αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας.
Σε ό,τι αφορά στην ενίσχυση των εισοδημάτων, στην κυβέρνηση εστιάζουν, καταρχάς, σε όσα έχουν ήδη νομοθετηθεί, τις αυξήσεις, δηλαδή, που θα δοθούν από τον Ιανουάριο στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις, στην επικείμενη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού από τις αρχές του νέου χρόνου και το «ξεπάγωμα» των τριετιών, επισημαίνοντας διαρκώς ότι οι ενισχύσεις αυτές έχουν μόνιμο χαρακτήρα και θα μείνουν ακόμη κι όταν υποχωρήσουν οι πληθωριστικές πιέσεις.
Παράλληλα, το κυβερνητικό επιτελείο δηλώνει έτοιμο για έκτακτα μέτρα στήριξης, αν παραστεί ανάγκη, για παράδειγμα για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών στην ενέργεια, όπως οι ενισχύσεις των νοικοκυριών για τα τιμολόγια ρεύματος, που ανακοινώθηκαν για τον Νοέμβριο και φθάνουν συνολικά τα 32,2 εκ. ευρώ, ενισχύσεις υψηλότερες απ´ ότι τον Οκτώβριο. Στο «κάδρο» μπαίνει εμφατικά το κομμάτι των ελέγχων για τις ανατιμήσεις προϊόντων, που δε δικαιολογούνται, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μιλά για πρόστιμα ύψους 5,5 εκ. ευρώ, που έχουν ήδη επιβληθεί.
Αυτοί οι δύο άξονες, η βελτίωση της «μεγάλης εικόνας» της ελληνικής οικονομίας και η «μάχη» της καθημερινότητας, εκτυλίσσονται παράλληλα. Στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγραψε ότι «η κυβέρνηση θα παραμείνει προσηλωμένη στις μεταρρυθμίσεις και στη συστηματική δουλειά ώστε να «να γίνουμε Ευρώπη», να γίνει η Ελλάδα μία χώρα που θα μπει για τα καλά στο «ραντάρ» των αγορών, προσελκύοντας περισσότερες ξένες επενδύσεις, άρα περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας και μάλιστα στους κλάδους αιχμής».
Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν, ωστόσο, ότι το σήμα των πολιτικών τους δεν πρέπει να εκπέμπεται μόνο προς το διεθνές, αλλά και προς το εσωτερικό ακροατήριο, αυτό, που «βαθμολογεί» καθημερινά την κυβέρνηση. Οι επόμενοι μήνες χαρακτηρίζονται καθοριστικοί όχι μόνο για την οικονομία, καθώς η κυβέρνηση καλείται να επιταχύνει για την υλοποίηση πολιτικών δεσμεύσεων, που θα φέρουν το μεταρρυθμιστικό πρόσημο, σε μια σειρά τομείς, με άμεση αντανάκλαση στην καθημερινότητα των πολιτών και την λειτουργία του κράτους, όπως για παράδειγμα η παιδεία και η υγεία.
