Το ισχυρό δημοσκοπικό αποτύπωμα του κόμματος Κωνσταντοπούλου, ξαφνιάζει τους περισσότερους. Ωστόσο, το γεγονός ότι σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα αντλεί ψήφους από παντού, δείχνει ότι ο λόγος και η εικόνα της Ζωής Κωνσταντοπούλου προσελκύουν δυσαρεστημένους πολίτες από όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος.
Έτσι, σε αντίθεση με τον Σύριζα του 2015, που είχε κατακρεουργήσει τη βάση των φίλων και οπαδών του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα Κωνσταντοπούλου, μαγνητίζει πολίτες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και πολιτικών πεποιθήσεων. Και δεν είναι τυχαίο ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επιλέγει να μην ορίζει το στίγμα της στον κλασσικό πολιτικό χάρτη που έχουμε στο μυαλό μας, όπως προσδιορίζεται από έννοιες, όπως η Δεξιά, το Κέντρο και η Αριστερά.
Αμφισβητώντας τους πάντες και τα πάντα, στρέφεται εναντίον απροσδιόριστων δυνάμεων. Ξεκινώντας «έναν αγώνα απελευθέρωσης, απέναντι σε δυνάμεις που προσπαθούν να μας καθυποτάξουν, απέναντι σε συμφέροντα που αντιστρατεύονται την κοινωνική χειραφέτηση και απέναντι σε κατεστημένα που επιδιώκουν να κυριαρχούν πάνω στις ανθρώπινες ζωές». Εξαιρετικά ευγενικός, αλλά αόριστος αγώνας.
Με αυτόν τον τρόπο απευθύνεται σε όλους. Στους αριστερούς ψηφοφόρους, οι οποίοι θεωρούν ότι οι «δυνάμεις» αυτές δεν είναι άλλες από τους «ταξικούς εχθρούς», από τα «αφεντικά», από την ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα. Αλλά και στους οπαδούς της ακροδεξιάς που έλκονται από λέξεις όπως είναι τα «συμφέροντα» και τα «κατεστημένα πίσω από τις οποίες υποκρύπτονται συνήθως τερατώδεις συνωμοσιολογίες.
Άλλωστε, στο ιδεολογικό περιεχόμενο της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος Κωνσταντοπούλου, θα βρούμε λέξεις και έννοιες που κάλλιστα εμπεριέχονται σε αντίστοιχα προγράμματα άλλων πολιτικών σχηματισμών. Από το κόμμα Βαρουφάκη, μέχρι το κόμμα Βελόπουλου και από τον Σύριζα μέχρι το κόμμα της Νίκης και το ΚΚΕ.
Από όλα έχει η παλέτα της πολιτικής προπαγάνδας του κόμματος Κωνσταντοπούλου. «Αγώνα απελευθέρωσης», «αποτίναξη ζυγού», «μνημονιακή δεσποτεία», «χρεοκρατία», «τραπεζοκρατία», «συμφέροντα ολιγαρχιών», «αντιδημοκρατικό καθεστώς», «ολοκληρωτισμός της ευρωγραφειοκρατίας», «μνημονιακό καθεστώς», «ολιγαρχικό διαπλεκόμενο κατεστημένο», «νομισματικοί εκβιασμοί», «τραπεζική τρομοκρατία», «ανάκτηση της δημοκρατικής, λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» και άλλα πολλά, τα οποία διεγείρουν ιδιαίτερα το θυμικό των οπαδών των ακραίων κομμάτων. Δηλαδή, κατ’ εξοχήν των ανθρώπων που αρκούνται στην καταγγελτική επιφανειακή προσέγγιση των γεγονότων και των καταστάσεων, στην αυτόματη καταδίκη και απόρριψή τους, δίχως να αναζητούν τα αίτια και τις ορθολογικές λύσεις.
Άλλωστε, οι λύσεις θα δοθούν από αλλού. Αφού, σύμφωνα με το κόμμα Κωνσταντοπούλου, θα υπάρξει «κυριαρχική αποκήρυξη και διαγραφή του παράνομου και επονείδιστου δημοσίου χρέους, που είναι αποδεδειγμένα μη βιώσιμο». Οπότε από εδώ βρισκόμαστε με 370 δισ. ευρώ στην τσέπη. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν και τα 162 δισ. ευρώ από τη «διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον 1ο και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο», όπως αναφέρεται στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος.
Εάν μάλιστα σε αυτά τα 532 δισ. ευρώ προσθέσουμε και τα κεφάλαια από την «ανάκτηση του ελέγχου όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου που υφαρπάχθηκαν μέσω του ΤΑΙΠΕΔ», τότε είναι προφανές ότι η Ελλάδα θα έχει λύσει το οικονομικό της πρόβλημα για πάντα. Ο μύθος του κρυμμένου χρήματος, που ξαφνικά θα εμφανιστεί και θα λύσει ως δια μαγείας τα προβλήματά μας, συναντάται σε όλα τα αφηγήματα των κομμάτων των άκρων και των λαϊκών κινημάτων. Τα 600 δισ. του Σώρρα, οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής, τα λεφτόδενδρα, τα ρούβλια του Ξανθού γένους, η κατάληψη των εκδοτηρίων της Τράπεζας της Ελλάδος, η επιστροφή στη δραχμή, τα IOUs, οι επανακρατικοποιήσεις, οι δημεύσεις περιουσιών και τα νταούλια των αγορών, είναι μερικές από τις σχετικές μυθολογίες
Αρκεί όμως για τους υποψήφιους ψηφοφόρους η καταγγελία των πάντων, η υπερδιέγερση της οργής και η σύγχρονη εκδοχή του «λεφτά υπάρχουν»; Όχι. Αναζητείται και προοπτική. Και η προοπτική των οπαδών του κόμματος Κωνσταντοπούλου καθρεφτίζεται πάνω στη σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος. Ένας σύζυγος, ένας πρώην ηθοποιός και μια πρώην τραγουδίστρια πιστοποιούν την εικόνα των «μη πολιτικών» που θα εκπροσωπούν τον λαό. Μια εικόνα που ικανοποιεί το δημόσιο περί ισότητας και δικαιοσύνης αίσθημα. Αφού οι βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας είναι άνθρωποι σαν κι εμάς. Και αφού μπορούν αυτοί, γιατί να μην μπορούμε και εμείς;
Επαναστατική υπερδιέγερση, δικαίωση των αγώνων, χρήματα από τον ουρανό και πιθανές θεσούλες σε κοινοβουλευτικές ομάδες και θέσεις παρατρεχάμενων -αφού κομματικός μηχανισμός δεν υπάρχει- αποτελούν το τέλειο σενάριο της Πλεύσης Ελευθερίας, για μια ζωή χαρισάμενη. Εάν μάλιστα αυτή συνοδευτεί και από τη φυλάκιση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με συνοπτικές διαδικασίες, θα είναι ακόμα καλύτερα. Με ποια κατηγορία, για ποιο αδίκημα και μέσα από ποια ποινική διαδικασία, δεν είναι σαφές και δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Διότι μόλις φυλακιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τότε πλέον δεν θα μιλάμε για μια ζωή χαρισάμενη, αλλά για μια ζωή παραδεισένια.
