Η αντιπολίτευση διαχειρίστηκε «as usual» - δηλαδή με το συνήθη μαξιμαλισμό και βερμπαλισμό, την άγονη άγνοια και τον λαϊκισμό, που ενώ ξορκίζεται λεκτικά δεν εγκαταλείπεται στιγμή - το νομοσχέδιο για την προστασία των ευάλωτων δανειοληπτών.
Καταψήφισε μια παρέμβαση, που αν μη τι άλλο, επιχειρεί να θέσει επιπλέον κανόνες στους διαχειριστές δανείων, δίνοντας χώρο και περιθώριο στους δανειολήπτες να απαιτούν και να επιτυγχάνουν μεγαλύτερο σεβασμό και καλύτερη αντιμετώπιση.
Η παρατήρηση Χατζηδάκη, ότι η αντιπολίτευση βρίσκεται σε ακραίας μορφής βέρτιγκο, δεν ήταν ένα κλισέ απ' αυτά που βγάζουν έναν υπουργό από τη δύσκολη θέση όταν δεν ξέρει τι να απαντήσει. Ήταν μια διαπίστωση που έκρυβε μια ειλικρινή απορία: εάν είναι η πολιτική τύφλωση, η άγνοια ή ο ερασιτεχνισμός, που οδηγεί ακόμα και σοβαρές πολιτικές δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ να καταψηφίζουν, στο όνομα της προστασίας των ευάλωτων δανειοληπτών, συγκεκριμένες ρυθμίσεις που συμβάλλουν ακριβώς σε αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που παραμένει τυπικά αξιωματική αντιπολίτευση, εμφανίστηκε με τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο κ. Νίκο Παππά σχεδόν να επιχαίρει για ένα αναμενόμενο κύμα πλειστηριασμών και να επαναλαμβάνει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία ενός δημόσιου τραπεζικού πυλώνα. Σαν να ήταν αυτή η λύση στο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους. Ο κ. Παππάς επέκρινε την κυβέρνηση για τη λειτουργία των funds και των services, έχοντας όμως προ πολλού καταχωνιάσει τη λέξη «κοράκια».
Πώς θα μπορούσε άλλωστε, καθώς τα κόκκινα δάνεια βρέθηκαν στα… νύχια των funds με το νόμο 4354/2015 από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Η ίδια κυβέρνηση νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ώστε αυτοί να διεξάγονται γρήγορα και απρόσκοπτα, ενώ με τροπολογία έκανε αυτεπάγγελτη και αυτόφωρη τη διαδικασία για όσους εμποδίζουν τέτοιους πλειστηριασμούς.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης πρώην σύντροφος στην κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου έχει προσωπική εμπειρία. Με υπογραφή Τσίπρα – Τσακαλώτου καταργήθηκε η οριζόντια προστασία της πρώτης κατοικίας στις αρχές του 2019. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε το ιδιωτικό χρέος στα 238 δισεκατομμύρια ευρώ, την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ κόμπαζε ότι «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και με την κοινωνία όρθια».
Για το ΠΑΣΟΚ, η προσέγγιση στο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους «χωρίς λαϊκισμό», όπως διαβεβαίωσε ο κ. Ανδρουλάκης στη Βουλή, περνάει από τον γενικό αφορισμό ότι η κυβέρνηση ενισχύει τους ολιγάρχες και κάνει τον τροχονόμο στα εγχώρια και εξωχώρια συμφέροντα, οδηγεί στον αφελληνισμό την ελληνική οικονομία, κάνει τους Έλληνες ξένους στον τόπο τους!
Χωρίς… λαϊκισμούς και ευχολόγια ζητούν να επανέλθει, ως «υπόδειγμα» προστασίας της πρώτης κατοικίας των ευάλωτων, ο νόμος Κατσέλη.
Ο νόμος που έβαλε κάτω από τη γενική ομπρέλα προστασίας πρώτης κατοικίας τους πάντες. Ευάλωτους και λαμόγια, μπαταχτσήδες και στρατηγικούς κακοπληρωτές. Το τραπεζικό σύστημα τέθηκε, υπό την ομηρία των κόκκινων δανείων που πληρώθηκαν χρυσά από δανειολήπτες και μη, έχοντες και μη έχοντες.
Η διαχείριση και η μείωση των κόκκινων δανείων, μέσω του προγράμματος «Ηρακλής» είναι το κύριο κλειδί που ξεκλείδωσε τις αναβαθμίσεις του αξιόχρεου της ελληνικής οικονομίας από τους ξένους οίκους και αυτό δεν το αγνοούν στο ΠΑΣΟΚ, όσοι κατέχουν το αντικείμενο.
Η αοριστία περί βιώσιμης ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους και η πρόταση για επαναφορά στο νόμο Κατσέλη παραβιάζουν την απαίτηση της κοινωνίας για στοιχειώδη δικαιοσύνη παντού. Όπως το έθεσε ο αρμόδιος υπουργός μετά την εξαντλητική παράθεση των νέων προνοιών για τους ευάλωτους: «Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τους ευάλωτους αλλά να μην ξεχνάμε αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και εκείνους που ενώ πιέζονται εξακολουθούν να εξυπηρετούν τα δάνεια τους».
Είναι άξιο παρατήρησης για το μέλλον, το γεγονός ότι οι βουλευτές που μετέχουν στο σχήμα της Νέας Αριστεράς (Χαρίτση - Αχτσιόγλου - Τσακαλώτου κ.λπ.) διαφοροποιήθηκαν από τη στάση που κράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΠΑΣΟΚ.
Δεν καταψήφισαν τις ρυθμίσεις αλλά δήλωσαν «παρών». Ο μοναδικός της ομάδας που συντάχθηκε με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και καταψήφισε ήταν ο μουσουλμάνος βουλευτής Φερχάτ Οζγκιούρ.
