«Η φοροδιαφυγή δεν είναι ελληνικό θλιβερό προνόμιο. Έχουμε αρχίσει όμως να την αντιμετωπίζουμε» είπε μεταξύ άλλων ο υπουργός Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα».
Ο Κωστής Χατζηδάκης μίλησε, μεταξύ άλλων, για τα θέματα της ακρίβειας και της φοροδιαφυγής, αλλά και για την πολιτική στάση που κράτησε όταν κλήθηκε να ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο, το 2010.
Συγκεκριμένα σε ερώτηση που του έγινε σχετικά με το πρόβλημα της ακρίβειας είπε
«Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια επανήλθαν κι εδώ και σ’ άλλες ευρωπαϊκές χώρες -φαινόμενο εξ ορισμού ενοχλητικό αλλά και πρωτόγνωρο, ιδιαίτερα για τους νέους. Επιχειρούμε να το αντιμετωπίσουμε. Είναι σε αποκλιμάκωση. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι τιμές θα γυρίσουν εκεί που ήταν. Αλλά ωστόσο το μέσο διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα αυξήθηκε ως το τέλος του ‘23, 7,7% απ’ το ‘19 και μετά, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 3,3%. Αυτό το 7,7% είναι αύξηση αν λογαριάσει κάνεις και την αρνητική επίδραση του προϋπολογισμού. Ακριβώς επειδή το φαινόμενο αυτό ήρθε ορμητικά στη ζωή μας, τα στοιχεία της στατιστικής έρχονται, εκ των πραγμάτων, σε δεύτερη μοίρα. Και συνεχίζουμε».
Για το θέμα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής απάντησε
«Η φοροδιαφυγή δεν είναι ελληνικό θλιβερό προνόμιο. Έχουμε αρχίσει όμως να την αντιμετωπίζουμε. Το κενό ΦΠΑ, δηλαδή πόσα λεφτά χάνουμε απ’ το ΦΠΑ απ’ το’18 ίσαμε σήμερα έχει περιοριστεί στο μισό και θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο -με τη σύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές και με τις 11 διαφορετικές δράσεις για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Μέχρι το 2027, σε σχέση με φέτος, θα ‘χουμε περισσότερα έσοδα απ’ την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, 2,5 δις ευρώ. Τόσο αποφασιστικά βήματα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής δεν έχουν γίνει ποτέ από καμιά προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση και ακόμα πιο αποφασιστικά έχουν γίνει απ’ τις εκλογές του ‘23 μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό βλέπετε και αρκετές αντιδράσεις. Αλλά για ‘μένα είναι και θέμα συνειδησιακό. Δεν μπορεί ένας εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό να δίνει περισσότερους φόρους απ’ ό,τι το αφεντικό του. Κι αυτό πρέπει να το σκεφτούν όλοι, σ’ όποιο κόμμα κι αν ανήκουν: Αν είναι έτοιμοι να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τέτοιου είδους παθογένειες».
Όσον αφορά την πολιτική του στάση και το αν έχει βρεθεί ποτέ απέναντι σε διλήμματα, ο υπουργός Οικονομικών είπε
«Η πιο μεγάλη μου δυσκολία ήταν με την υιοθέτηση ή μη του πρώτου μνημονίου -τότε ακολούθησα για λόγους κομματικής πειθαρχίας κι επειδή πίστευα ότι δεν έπρεπε ν’ αποτελέσει αφορμή για την διάλυση της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά και τότε προσπάθησα να εκφράζω τις απόψεις μου με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προκαλώ πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία αλλά ούτε στον εαυτό μου με τις απόψεις μου».
Τέλος, όσον αφορά τις προσωπικές του φιλοδοξίες τόνισε
«Και τώρα να φύγω απ’ την πολιτική, είμαι πλήρης. Δεν θα το ’θελα, γιατί εξακολουθώ ν’ αγαπώ την πολιτική, να μ’ εμπνέει, να θέλω να συμβάλω στο ν’ αλλάξουν τα κακώς κείμενα στην Ελλάδα. Αλλά και τώρα να φύγω, έχω να διηγούμαι αρκετά πράγματα απ’ αυτά που έκανα, όχι ως αλάθητος, αλλά ως ένας πολιτικός που ’χει επιχειρήσει να κάνει κάποιες παρεμβάσεις σε πολλά, δύσκολα θέματα.
Από εκεί και πέρα η βασική μου φιλοδοξία όσο μένω στην πολιτική είναι δύο πράγματα. Το ένα είναι να συνεχίσω να κάνω παρεμβάσεις, συγκεκριμένα πράγματα, όχι θεωρίες, προς όφελος των πολλών ανυπεράσπιστων Ελλήνων -ό,τι κι αν λένε συντεχνίες και οργανωμένα συμφέροντα. Και το άλλο να μην ακουστεί τίποτα για μένα για ζητήματα ηθικής τάξεως. Συχνά σε συνοδεύουν και κατηγορίες για πράγματα που δεν υπάρχουν, που σχετίζονται με fake news που κάποιος τα ’γραψε και μετά τα αναπαράγουν άλλοι. Και πρέπει ν’ αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας».
