Η πολιτική της βιτρίνας παύει να προσελκύει αγοραστικό κοινό όταν το εμπόρευμα έχει δοκιμαστεί και αποδείχτηκε κατώτερο προσδοκιών. Και όταν ο μαγαζάτορας επιμένει να στολίζει τη βιτρίνα χωρίς να αναβαθμίζει το προϊόν, δημιουργούνται απορίες για την κάποτε φημολογούμενη μαεστρία του.
Χθες ο Αλέξης κατήγγειλε την κυβέρνηση επειδή απέρριψε την τροπολογία του να αναγνωριστεί στο ποινικό δίκαιο ο όρος «γυναικοκτονία», με αφορμή την τελευταία στυγερή δολοφονία γυναίκας στη Θεσσαλονίκη από τον σύζυγό της. Και αποφάσισε να την επανακαταθέσει.
Σύμφωνα με το σκεπτικό «η αναγνώριση της γυναικοκτονίας από την πολιτεία οφείλει να είναι μόνο η αρχή, για την πάταξη της πατριαρχίας, του σεξισμού και όλων των γενεσιουργών αιτιών της έμφυλης βίας» και καλεί τον Πρωθυπουργό «να αναγνωρίσει το λάθος του (την απόρριψη της τροπολογίας) και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων».
Ήταν η 14η δολοφονία γυναίκας μέσα το 2021. Κοινωνιολογικώς σωστά χρησιμοποιείται στη δημόσια συζήτηση ο όρος «γυναικοκτονία», επειδή αυτή αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά της έμφυλης βίας εις βάρος γυναικών. Νομικώς όμως υπάρχουν σοβαρότατες ενστάσεις καθώς αίρεται η ισονομία, αφού ο νόμος αναγνωρίζει ανθρώπινα θύματα, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικών προτιμήσεων, φυλετικής και εθνοτικής καταγωγής.
Πρακτικώς δε, γεννάται το ερώτημα: Θα σταματήσουν οι φονιάδες να μακελεύουν τις γυναίκες επειδή θα αλλάξει ο όρος της ανθρωποκτονίας σε γυναικοκτονία; Θα σταματήσει η πατριαρχική δόμηση της κοινωνίας και ο σεξισμός που διέπει τις σχέσεις των φύλων; Η θα καθορίζεται διαφορετικά η ποινή από τα δικαστήρια;
Είναι απλώς η βιτρίνα που ενδιαφέρει τον Αλέξη και το κόμμα του, και όχι το περιεχόμενο. Όταν ήταν Πρωθυπουργός ουδόλως συγκινήθηκε από τις δολοφονίες γυναικών και ουδόλως ενδιαφέρθηκε να τις χαρακτηρίσει νομικώς ως γυναικοκτονίες. Και να πεις ότι επί των ημερών του δεν υπήρξαν τέτοιες; Πληθώρα. Περισσότερες από το 2021:
Το 2015 σκοτώθηκαν από άντρες 23 γυναίκες και οι 8 εξ αυτών σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Το 2016, 21 γυναίκες και οι 11 σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Το 2017, 16 γυναίκες, οι 8 σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Το 2018, 21 γυναίκες εκ των οποίων οι 10 σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Το 2019, 17 γυναίκες, οι 12 εξ αυτών σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο, και το 2020, 14 γυναίκες, εκ των οποίων οι 8 σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο.
Δεν έχει σημασία η σχετική μείωση των αριθμών επί ΝΔ. Δεν φταίει ο Τσίπρας που τότε ήταν αυξημένες, ούτε το πιστώνεται Μητσοτάκης επειδή μειώθηκαν λίγο επί των ημερών του. Έτυχε.
Αλλά φταίει το γεγονός ότι σπεύσει να εργαλειοποιήσει τα αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος γυναικών, για να σηκώσει κουρνιαχτό εντυπώσεων επί θέματος για το οποίο δεν έχει αποφανθεί η νομική επιστήμη. Ο όρος είναι ανθρωποκτονία, και όταν τελείται από πρόθεση επιφέρει ισόβια κάθειρξη.
Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ οι δολοφονίες γυναικών καταχωρήθηκαν στα αστυνομικά συμβάντα και στα δελτία ειδήσεων, απασχόλησαν τα δικαστήρια, δοκίμασαν την ευαισθησία μέρους της κοινής γνώμης, αλλά ουδεμία μαζική κατακραυγή κατέκλισε τα κοινωνικά δίκτυα.
Ουδεμία επί πλέον αναφορά είχε γίνει από βουλευτές, στελέχη και τρολ του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδεμία απαίτηση να θεσπιστεί και νομικώς ο όρος «γυναικοκτονία» στον Ποινικό Κώδικα (σε αυτόν που προς τιμήν τους είχαν αντιδράσει βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν με νομικίστικες σοφιστείες επιχειρήθηκε από την κυβέρνησή τους να μετατραπεί ο βιασμός σε πλημμέλημα. Και δεν είχε γίνει γιατί απλώς δεν υφίσταται θέμα νομικής διάκρισης στη δολοφονία ανθρώπινων υπάρξεων).
Τι συνέβη τώρα; Απλώς κυβερνάει η «νεοφιλελεύθερη - ακροδεξιά» ΝΔ, και ελλείψει προτάσεων ουσίας ο Αλέξης θέλησε να στολίσει τη βιτρίνα του κόμματος με ιμιτασιόν δικαιωματικά καλούδια.
Έτσι θα θαμπώσει ένα «αγοραστικό κοινό», που είναι βυθισμένο σε ένα σύννεφο συναισθηματικού «δικαιωματισμού», αδυνατώντας να κατανοήσει τη διαφορά ανάμεσα στην κοινωνιολογική προσέγγιση της δολοφονίας γυναικών και τη νομική επιστήμη.
