Υπάρχει ένα είδος αριστερής ευλάβειας στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι και να πουν τα στελέχη του, ακόμη και οι εκ μεταγραφής Πασόκοι που επένδυσαν την πολιτική τους καριέρα στον Τσίπρα, εξυγιαίνεται. Πλέον είναι υπεράνω κριτικής, αρκεί να χρησιμοποιούν λέξεις του συρμού όπως ο «νεοφιλελευθερισμός», που ακούγονται ως… μελωδική αγωνιστικότητα, στα αυτιά των οπαδών.
Ο Χρ. Σπίρτζης ας πούμε, σε συνέντευξή του στο «Kontra News» δήλωσε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «δυστυχώς υιοθέτησε το νεοφιλελεύθερο δόγμα της ρύθμισης της αγοράς και στα εθνικά θέματα. Τα αποτελέσματα του νεοφιλελευθερισμού και στην οικονομία και στα εθνικά θέματα, είναι οδυνηρό».
Μένεις ενεός. Εντάξει, ας πούμε στην Οικονομία η κυβέρνηση υιοθέτησε το νεοφιλελεύθερο δόγμα της αγοράς - άσχετα αν δεν είχε καν το χρόνο να υιοθετήσει τίποτα. Ενέσκηψε ο κορονοϊός που αφάνιζε ζωές και έλιωνε τις οικονομίες, και ο Μητσοτάκης εκών άκων αναγκάστηκε να δίνει παροχές, γιατί όπως παραδέχτηκε, άλλαξαν οι καιροί.
Αλλά ας πούμε στην οικονομία πρόλαβε και εγκαθίδρυσε… τον νεοφιλελευθερισμό! Στα εθνικά θέματα ποια ήταν η νεοφιλελεύθερη πολιτική; Μα από όσο μπορούμε να ξέρουμε, με πέντε κολλυβογράμματα της πολιτικής θεωρίας που γνωρίζουμε, τόσο ο νεοφιλελευθερισμός όσο και η Αριστερά, είναι κατά των συνόρων. Ο πρώτος για να ευνοείται η άνευ ελέγχου εξάπλωση των αγορών, η δεύτερη για να διακινούνται άνευ ελέγχου οι άνθρωποι – φυσικά και οι παράνομοι μετανάστες ανεξαρτήτως αριθμού και δυνατοτήτων των χωρών υποδοχής.
Δηλαδή εν προκειμένω ο Μητσοτάκης εάν εφάρμοζε τον νεοφιλελευθερισμό στα εθνικά θέματα, όπως λέει ο Σπίρτζης, θα έπρεπε να καλωσορίσει τους Τούρκους, να τους στείλει ανθοδέσμη, και να τους προτείνει ένα σχέδιο κοινής συνεκμετάλλευσης, ενάντια στις θελήσεις του… εθνικιστικού λαού που εξακολουθεί να λέει ότι οι χώρες έχουν σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.
Έγινε κάτι τέτοιο; Μαγική εικόνα ήταν τα ελληνικά πολεμικά πλοία που συγκεντρώθηκαν στη Ανατολική Μεσόγειο, επειδή επικράτησε ο νεοφιλελευθερισμός;
Φυσικά αυτό το κείμενο θα εκληφθεί ως υπεράσπιση του Μητσοτάκη. Μικρό το κακό. Το ουσιαστικό κακό είναι ότι ανοίγουν το στόμα τους και κατεβάζουν σλόγκαν και συνθήματα για τα οποία οι δημοσιογράφοι δεν τους ρωτούν να εξηγήσουν τη σηματοδότηση των συνθημάτων, των σλόγκαν, των εννοιών και των ισχυρισμών που χρησιμοποιούν. Και το ακόμη μεγαλύτερο κακό, είναι ότι υπάρχει ένα κοινό το οποίο καταναλώνει αμάσητα τις όποιες παραδοξότητες εκφράζουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί οι λέξεις που χρησιμοποιεί να είναι αριστερής φιλολογίας – όπως προείπαμε τη λέξη «νεοφιλελευθερισμός) σε όλες τις κλίσεις.
Στο ίδιο μοτίβο και οι αντιδράσεις άλλων στελεχών, για τη δήλωση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Πατέλη στο «Βήμα», σε μια συνέντευξη που είχε τον εντυπωσιακό τίτλο «σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους».
Αν και ο ίδιος εξηγούσε ότι «η μετάβαση στο νέο σύστημα θα είναι σταδιακή», αν και οι δηλώσεις είχαν ένα σκεπτικό, στο οποίο μπορεί κανείς να τοποθετηθεί θετικά ή αρνητικά, θα πρέπει μα αντιδράσει με αντεπιχειρήματα δομημένου λόγου.
Αντιθέτως πήραν φωτιά τα τόπια. Ο Νίκος Παππάς, ως τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ, την είδε ως «χυδαία και ψευδή δήλωση» και θεώρησε ότι η εφαρμογή του μέτρου «προϋποθέτει να έχει γίνει ο κανιβαλισμός κανονική κατάσταση των πραγμάτων». Η Έφη Αχτσιόγλου ένιωσε να την «σοκάρει η δήλωση» και ξαναγύρισε στην καραμέλα του ΣΥΡΙΖΑ περί «ασφαλιστικού Πινοσέτ» (και όλης της Δύσης βέβαια αλλά αυτό δεν πουλάει αριστερά). Τέλος, ο Τσακαλώτος ερμήνευσε ότι η δήλωση Πατέλη «μας ενημερώνει ότι θα σταματήσουν να δίνουν χρήματα στους ηλικιωμένους»!
Τα ίδια ηρωικά βέβαια έλεγαν οι προκάτοχοί τους για το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Άντε λοιπόν να γίνει κουβέντα για την αναδιάρθρωση της πληγής του ασφαλιστικού με τέτοια αντιπολίτευση!
Και αυτά στην Ελλάδα, που χρεοκόπησε - όχι μόνο, αλλά κυρίως - από το ασφαλιστικό. Το αποδεικνύουν με αριθμούς ανεξάρτητοι αναλυτές, αλλά αυτό αποτελεί το «ιερό μυστικό», για όλα τα κόμματα. Αν το υποστηρίξουν δημοσίως και απερίφραστα… «τα έφαγε η μαρμάγκα». Δεν θα βρίσκουν την ψήφο τους.
