Υπάρχει ελπίδα να διασωθεί ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη κάλπη, ακολουθώντας τη συνταγή μιας placebo αυτοκριτικής και ενός βιαστικού φτιασιδώματος της βιτρίνας του;
Το παράταιρο κλακαδόρικο χειροκρότημα κατά την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή, το φίμωτρο που μπήκε σε όσους θα ήθελαν ενδεχομένως να ρωτήσουν ένα «γιατί», και κυρίως η δημιουργία μιας νέας εκλογικής επιτροπής, δείχνουν ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί το τελευταίο (;) colpo grosso.
Βάζει μπροστά στη μάχη, πρόσωπα του «αριστερού ριζοσπαστικού τεχνοκρατισμού», σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποίησε μετά την ήττα ο καθηγητής Γρηγόρης Γεροτζιάφας, ο οποίος είδε να επιβραβεύονται στην κάλπη το κομματικό «διαβατήριο» της κ. Νοτοπούλου και η αναγνωρισιμότητα της κ. Θρασκιά. Οι «20» της εκλογικής επιτροπής, πλασάρονται ως πρόσωπα με τεχνοκρατική επάρκεια, πολιτική εμπειρία, φρεσκάδα και όραμα.
Η αποστολή τους είναι σύμφωνα με την Κουμουνδούρου να διατυπώσουν έναν αξιόπιστο προγραμματικό λόγο και να πείσουν τους πολίτες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο κ. Γιώργος Χουλιάρακης γνωστός από την περίοδο του 2015, όταν ήταν αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, τον οποίο εκτιμούσε πολύ η Άγγελα Μέρκελ και οι «σύντροφοι» τον υποπτεύονταν ως ιμάντα των απόψεων της Τρόικας.
Επιστρατεύεται κι αυτός, προκειμένου να «βοηθήσει» την εκπρόσωπο Τύπου με τα νούμερα και τους αριθμούς και για να μην εκτίθεται περαιτέρω ο ΣΥΡΙΖΑ, π.χ όταν η κ. Πόπη Τσαπανίδου αμφισβητεί ακόμη και τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ με το ακλόνητο επιχείρημα «αστειεύεστε;».
Κρίνοντας από το πως επανασυστήνουν τον κ. Χουλιαράκη τα φιλικά στην Κουμουνδούρου ΜΜΕ, θα πηγαίνει στις κόντρες με τα στελέχη της Ν.Δ, ως ο «αρχιτέκτονας της εξόδου» από τα Μνημόνια και ο άνθρωπος που άφησε στα δημόσια Ταμεία 37 δισ. για να τα βρει να τα ξοδέψει η κυβέρνηση Μητσοτάκη!
Με αυτή την «προίκα», αυτό το τεχνοκρατικό προφίλ και την ιδιότητα του συμβούλου στην Τράπεζα της Ελλάδας, ο Γιώργος Χουλιαράκης θα πρέπει να υπερασπίζεται ως αξιόπιστο, εφαρμόσιμο, και κοστολογημένο το πρόγραμμα των πρώτων 50 ημερών που υποσχέθηκε ο κ. Τσίπρας.
Μπορεί οι πολιτευτές και οι υποψήφιοι βουλευτές να μην ήξεραν να απαντήσου από που θα βρεθούν τα λεφτά, αλλά ο κ. Χουλιαράκης υποχρεούται να γνωρίζει και να απαντά καθαρά.
Π.χ. πώς θα υλοποιηθεί η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, η αύξηση κατά 10% τους μισθούς του δημοσίου τομέα, η επαναφορά της 13ής σύνταξης, η αύξηση του αφορολόγητου ορίου στα 10.000 ευρώ, η αναστολή όλων των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, η επιβολή ανώτατου συντελεστή κέρδους στον ενεργειακό τομέα στο 5%, η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, η κατάργηση του ΤΧΣ, η επανακρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, η μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο, χωρίς παράλληλη μείωση μισθών, ο εισαγωγικός μισθός στα 2.000 ευρώ καθαρά στους γιατρούς, η αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση στο 5% του ΑΕΠ, ο διπλασιασμός, σε βάθος τετραετίας, της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων, η απόδοση σε 900.000 γυναίκες το επιδόματος μητέρας, το οποίο θα λαμβάνουν από τη γέννηση του παιδιού τους μέχρι τα 24 του χρόνια, ανεξαρτήτως σπουδών.
Ο σεμνός κ. Χουλιαράκης, η Εφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, και οι υπόλοιποι, άκαπνοι πολιτικά, που βρέθηκαν στην εκλογική επιτροπή, αναλαμβάνουν το ξελασπωμα του Αλέξη Τσίπρα. Λέγοντας με άλλο τρόπο τα ίδια!
Αν καταφέρουν μέσα στον ελάχιστο χρόνο που απομένει, να τσιμπήσει έστω και λίγο το ποσοστό στην κάλπη του Ιουνίου, ο πρόεδρος θα μπορεί να το καρπωθεί ως απότοκο των αλλαγών, που ο ίδιος αποφάσισε. Παραμένοντας και σαλπίζοντας, μελλοντικούς αγώνες. Εάν όχι, θα έχουν μπει και οι ταλαντούχοι, φρέσκοι τεχνοκράτες και εν δυνάμει αρχηγοί, μαζί του στο κάδρο της νέας αποτυχίας…
