Ένα γκρίζο σύννεφο πλανιέται πάνω από τη χώρα. Σύννεφο τοξικότητας, συνωμοσιολογίας, μίσους, παραλογισμού, καχυποψίας.
Ενδεικτικές, τυχαίες, και αναγκαστικά λίγες, οι σταχυολογήσεις μέσα στον ωκεανό της παραδοξότητας που έχει ενσκήψει, ως τσουνάμι ατεκμηρίωτης καταγγελιολογίας.
Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Παναγιωτόπουλος, που πρόσφατα συμμετείχε σε επιτροπή της Βουλής μέσω βίντεο οδηγώντας (μη χάσει και την αποζημίωση) χαρακτήρισε ως «αρχηγό της κυβερνητικής συμμορίας την Ντόρα»!
Παρέλκουν οι χαρακτηρισμοί στον Μητσοτάκη ως χαζό, στον Ανδρουλάκη ως «μωρή κοντούλα λεμονιά που ψήλωσες και νομίζεις ότι έγινες δυο μέτρα », και ο «φασισμός της κυβέρνησης που θα σκοτώνει αυτούς διαφέρουν και δεν της αρέσουν γιατί είτε είναι χοντροί, είτε κοντοί, είτε γιατί πιστεύουν διαφορετικά από την κυβέρνηση»! Αυτά χαρακτηρίζουν το πολιτισμικό επίπεδο τόσο το δικό του, όσο και των ψηφοφόρων του.
Την ίδια στιγμή βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας (βουλευτής της Ζωής δηλαδή) εκφράζει στη Βουλή βαριές υπόνοιες για τον θάνατο του 39χρονου γιου της εισαγγελέως Λάρισας, συσχετίζοντας τον τραγικό αλλά αδιευκρίνιστο θάνατό του με τα Τέμπη.
Η αναμφίβολα τραγική ως μητέρα, εισαγγελέας Λάρισας της οποίας ο εξαφανισμένος γιος βρέθηκε νεκρός, τον αποχαιρέτησε στα σόλιαλ μίντια με φωτογραφία του, γράφοντας μεταξύ άλλων «εσείς που με πετάξετε στα βουνά και τα άγρια ζώα καθώς και το κακόψυχο αφεντικό σας, άραγε τι τέλος θα έχετε;».
Κατανοητός ο πόνος αλλά προέβη σε δημόσια καταγγελία υπονοώντας εγκληματική ενέργεια, και θα πρέπει να κληθεί από τον εισαγγελέα να κατονομάσει ποιο είναι το «κακόψυχο αφεντικό». Και φυσικά να τεκμηριώσει την καταγγελία της αφού ως εισαγγελέας γνωρίζει την αναγκαιότητα.
Την ανάρτηση έσπευσε να εκμεταλλευτεί και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Φάμελλος, ο οποίος με τη μορφή αθώων δήθεν ερωτήσεων συσχέτισε τον θάνατο με τα Τέμπη: «Γιατί αναφέρεται στους υπεύθυνους του θανάτου του γιου της; Τι συσχέτιση μπορεί να υπάρχει με την έρευνα των καταγγελιών συγγενών και συνηγόρων; Εμείς μόνο ερωτήματα θέτουμε». Ερωτήματα που δεν απηύθυνε στη μάνα αλλά στην κυβέρνηση!
Η άλλη μητέρα, η κ. Καρυστιανού παρενέβη έχοντας άποψη για την ιατροδικαστή που επιλήφθηκε της υπόθεσης του 39χρονου - ευλόγως αφού υπάγεται γεωγραφικά στη διοικητική αρμοδιότητά της - επειδή ήταν και η ιατροδικαστής των Τεμπών, και ενήργησε με τρόπο που η κ. Καρυστιανού θεώρησε ανεπαρκή.
Και κάτω από την ανάρτηση ο πεπεισμένος λαός, οι αφρίζοντες ακόλουθοί της, να επαναλαμβάνουν εν χορώ τα περί «εγκληματικής συμμορίας». Χαρακτηρισμός που γραφόταν και πριν τα Τέμπη αλλά τώρα θεωρούν ότι απέκτησε την έμπρακτη δικαίωσή του.
Το ανορθολογικό 62% του δημοψηφίσματος, δεν έλαβε μαθήματα. Αντιθέτως θεωρεί ότι κακώς ηττήθηκε από υπέρτερες καθεστωτικές δυνάμεις που καταπάτησαν τα δίκαια αιτήματά του. Και με τα Τέμπη, με τις θεωρίες περί σκευωρίας και συγκάλυψης, επιθυμεί τη ρεβάνς αμφισβητώντας την πολιτική, ου μην και τη θεσμική, νομιμοποίηση της κυβέρνησης.
Σε αυτό, πλάι σε αδιευκρίνιστες ως προς την χρηματοδότησή τους δυνάμεις, συμπλέουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και ήταν αναμενόμενο από τους φίλιους στο ξανθό γένος Βελόπουλο και Νατσιό, ίσως αναμενόμενο από τον απολίτικο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καθόλου αναμενόμενο από το θεσμική επαγγελία του ΠΑΣΟΚ.
Και όμως, τα δύο κόμματα, συγχρονιζόμενα με τα υπόλοιπα του δήθεν αντισυστημικού τόξου, διαλαλούν στεντορείως ότι η κυβέρνηση έχει χάσει την πολιτική της νομιμοποίηση. Δεν το τεκμηριώνουν, απλώς το ισχυρίζονται. Ισως και να το πιστεύουν.
Εν τω μεταξύ η κάποτε δακτυλοδεικτούμενη εχθροπάθεια του Πολάκη, έχει γίνει κοινός τόπος. Δεν θάλλει μόνο οργιαστικά στα σόλιαλ μίντια όπου είναι ο κατάλληλος βιότοπος για την ανάπτυξή της. Σε συνδυασμό με το συναισθηματικό βάρος των Τεμπών, στην κοινωνική σφαίρα έρπει η καχυποψία «μήπως έχουν δίκιο;».
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια ομιχλώδη γεωπολιτική περίοδο όπου με την συνδρομή των Τραμπ και Πούτιν θα γίνει ταραχώδης, και θα μας επηρεάσει άμεσα.
Ούτως ή άλλως τα Τέμπη έχουν μεταβληθεί σε ένα συρίγγιο στο οποίο θα εξαφανίζεται κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία, κάθε δράση της. Σε αυτό το αρρωστημένο κλίμα, και με τη χώρα να έχει μεταβληθεί σε ένα απέραντο λαϊκό δικαστήριο, δεν θα μπορέσει να παραγάγει έργο. Και είναι πολύς ο καιρός ως το Καλοκαίρι του 2027.
Γιατί δεν προσφεύγει σε εκλογές αφού και τα κόμματα της αντιπολίτευσης το ζητούν; Οχι για να αναδειχθούν οι εκλογές ως δικό της καθαρτήριο, αλλά για να τεθεί ο λαός προ των ευθυνών του. Και να αποφασίσει για την τύχη του, όποια και να ’ναι.
