Του Γιάννη Σιδέρη
Σε τρικυμία… ελέω Σταύρου Θεοδωράκη, βρίσκεται το Κίνημα Αλλαγής. Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πνέοντες μένεα κατά του Προέδρου του Ποταμιού, έφτασαν σε σημείο να ζητήσουν από την κα Γεννηματά τη διαγραφή του!
Αφορμή για την έκρυθμη κατάσταση αποτέλεσε η διακριτή αποστασιοποίησή του από την αρνητική θέση της Προέδρου κας Γεννηματά στην συμφωνία για το Σκοπιανό. Αυτό ήταν όμως η αφορμή, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αιτία αποτελεί η συνολική διαχρονική του συμπεριφορά, οι συνεχείς αποστασιοποιήσεις του από τη γραμμή του νέου κόμματος. Από πολλούς μάλιστα δεν πέρασε απαρατήρητο (όπως μας είπαν) το γεγονός ότι ενώ ο πρωθυπουργός απουσίαζε επιδεικτικά κατά την διάρκεια των ομιλιών Μητσοτάκη και Γεννηματά, εισήλθε στην αίθουσα όταν ήρθε η σειρά του κ. Θεοδωράκη να μιλήσει.
Η σημειολογία της κίνησης, τυχαίας ή όχι (οι ίδιοι δεν την θεωρούν τυχαία), φόρτισε περαιτέρω την ατμόσφαιρα θυμού και ισχυροποίησε υποψίες που κυκλοφορούν, και τις οποίες δεν θα αναφέρουμε, γιατί είναι απλώς υποψίες.
Τα γεγονότα: Το βράδυ της Τετάρτης σε μια μαραθώνια όσο και δραματική συζήτηση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ, τα πέντε από τα έξι μέλη υποστήριξαν ότι το κόμμα θα έπρεπε να είχε θετική στάση στην συμφωνία για το Σκοπιανό. Η Φώφη Γεννηματά ήταν η μόνη που είπε καθαρά «όχι».
Κατά την άποψή της η συμφωνία θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή εάν:
Η αναθεώρηση του συντάγματος των Σκοπίων περιλαμβάνει α) την προσαρμογή της εθνικότητας και της γλώσσας σύμφωνα με την νέα ονομασία και β) η επιστολή πρόσκλησης για την ένταξη στο ΝΑΤΟ σταλεί μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ώστε να μην δημιουργηθούν τετελεσμένα.
Ο υπόλοιποι, Σταύρος Θεοδωράκης (Ποτάμι), Γιώργος Παπανδρέου (ΚΙΔΗΣΟ), Θανάσης Θεοχαρόπουλος (ΔΗΜΑΡ), Νίκος Ανδρουλάκης (ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ), και Γιώργος Καμίνης , τάχθηκαν, με το δικό του ο καθένας σκεπτικό, υπέρ της συμφωνίας.
Χθες ο κ. Θεοδωράκης στη Βουλή δήλωσε πως η συμφωνία έχει αδυναμίες αλλά «είναι το βήμα που πρέπει να κάνουμε». Την ίδια μέρα, με αφορμή την δραματική συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, το Ποτάμι με αιχμηρό και δηκτικό σημείωμα τόνιζε «Και σήμερα καλούνται οι πέντε να ακολουθήσουν τη γραμμή του ενός. Όταν αποφασίσαμε, όμως, τη συγκρότηση ενός νέου κινήματος, δεν είχαμε κατά νου ότι θα επανασυστήσουμε ένα παρωχημένο μονοκρατορικό μοντέλο».
Όμως το «παράπονο» του Ποταμιού έχει δυο αδυναμίες:
α) Δεν υπάρχει αριθμητική συσχέτιση και υπεροχή των πέντε έναντι του ενός (μίας). Η μία είναι – καλώς ή κακώς, δεν αφορά τον γράφοντα – η εκλεγμένη Πρόεδρος του κόμματος, και οι Πρόεδροι όλων των κομμάτων έχουν αυξημένη αυτονομία αποφάσεων. Κανένας συλλογικός οργανισμός, και πολύ περισσότερο ένα πολιτικό κόμμα, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει αποτελεσματικά, με απόλυτη ισοτιμία αποφάσεων έξι ανθρώπων. Θα είναι η αποθέωση της λαϊκής θυμοσοφίας «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι…».
β) Η μονοκρατορία του ενός (μίας) δεν είχε καταγγελθεί όταν συνέφερε. Ενώ η κ. Γεννηματά ήταν η μόνη εκλεγμένη - ως Πρόεδρος - διόρισε τους συνυποψηφίους της στο πολιτικό Συμβούλιο, μη εκθέτοντάς τους (γλυτώνοντάς τους) στη βάσανο της ψήφου. Είναι δεδομένο ότι με βάση τα ποσοστά που συγκέντρωσαν στις εσωκομματικές εκλογές, πέραν του Ν. Ανδρουλάκη, ουδείς θα εκλεγόταν στο Πολιτικό Συμβούλιο.
Κακώς έπραξε η κα Γεννηματά (στην ανάγκη συγκρότησης της ευρύτερης Κεντροαριστεράς), γιατί προσέβαλε την επιλογή των 212 χιλιάδων ανθρώπων που στήθηκαν στις ουρές, ξεροστάλιασαν στην ουσία, για να ψηφίσουν Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ- και από ό, τι έδειξαν τα αποτελέσματα το 90% ήταν ΠΑΣΟΚ. Η ενδεδειγμένη δημοκρατική λειτουργία θα ήταν να επιλεγούν τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου, όπως και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, με εκλογές από τη Βάση.
Τότε όμως δεν κατηγγέλθη η μονοκρατορία του ενός!
Την ίδια ώρα με την συνεδρίαση της Κ.Ο. της ΔΗΣΥ, συνεδρίασε και η Κ.Ο. του Ποταμιού, σε εκρηκτικό κλίμα. Η πρόταση του Σταύρου ήταν το Ποτάμι να πει «παρών» ή «αποχή» στην πρόταση δυσπιστίας του Μητσοτάκη . Οι αντιδράσεις από τους βουλευτές ήταν έντονες με πρωτεργάτη τον Γιώργο Αμυρά. Στήριξη ο αρχηγός του Ποταμιού βρήκε στο πρόσωπο του Σπ. Δανέλλη (ο οποίος έχει ταχθεί υπέρ της συμφωνίας,) του Σπ. Λυκούδη, και του Γιώργου Μαυρωτά, ίσως επειδή ο τελευταίος ως χαρακτήρας είναι κατά των εντάσεων.
Τι μέλει γενέσθαι; Η Φώφη, σύμφωνα με το περιβάλλον της, δεν προτίθεται να έρθει σε ρήξη και να διαγράψει τον Σταύρο (Δεν υπάρχει άλλωστε ανάλογη πρόβλεψη καταστατικού). Θα παραμείνει σθεναρά στην απόρριψη της συμφωνίας για τα Σκόπια, και «θα αφήσει τον λαό να κρίνει».
Ωστόσο αναδεικνύουν την αντίθεση ότι το Ποτάμι θα ψηφίσει την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης για το Σκοπιανό, ενώ στηρίζει την ίδια την συμφωνία.
