Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Πρέπει να τον προσέχουμε σαν τα μάτια μας ειδικά στις «περίεργες» μέρες που ζούμε. Ο κοινοβουλευτισμός είναι η καλύτερη ασπίδα σε όλους όσοι γλυκοκοιτάνε προς τον ολοκληρωτισμό και τις φασιστικές πρακτικές. Τα όσα όμως βλέπουμε τις τελευταίες μέρες εντός του κοινοβουλίου δεν περιποιούν τιμή για τη Δημοκρατία μας. Εκφράσεις πεζοδρομίου, μεταγραφές βουλευτών σαν να πρόκειται για ποδοσφαιριστές και συζητήσεις για ανθρακούχα ποτά εντός της κοινοβουλευτικής διαδικασίας κυριαρχούν την ώρα που όλοι θα έπρεπε να ασχολούνται με την παραγωγή του κοινοβουλευτικού έργου.
Σε όλα αυτά μπορεί αναμφίβολα πρώτα και κύρια την ευθύνη να την έχουν οι ίδιοι οι βουλευτές, όμως την ίδια στιγμή που κάποιοι από τους 300 δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των λεγομένων τους, υπάρχει εκείνος που θα πρέπει να βγει μπροστά και να προστατεύσει το κύρος του κοινοβουλίου. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Βουλής. Το συγκεκριμένο αξίωμα μόνο τυχαίο δεν είναι καθώς αποτελεί το τρίτο ανώτερο πολιτειακό αξίωμα της ελληνικής Δημοκρατίας, μετά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρόεδρο της κυβέρνησης. Η σπουδαιότητα της θέσης μάλιστα αποτυπώνεται στο γεγονός πως εάν για οποιοδήποτε λόγο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κωλύεται να ασκήσει τα καθήκοντά του, τον αναπληρώνει ο πρόεδρος του κοινοβουλίου.
Μία συνάντηση όμως του σημερινού προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση με τον βουλευτή Θανάση Παπαχριστόπουλο ρίχνει βαριές σκιές πάνω στο πρόσωπο του προέδρου και όχι ασφαλώς συνολικά πάνω στο στο θεσμό. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει για το τι πραγματικά ειπώθηκε πίσω από την κλειστή πόρτα του γραφείου του κ.Βούτση στο κοινοβουλίου, ενώ μέσα βρισκόταν ο κ.Παπαχριστόπουλος.
Τα όσα είπε όμως ο ίδιος ο βουλευτής των ΑΝΕΛ σε δημοσιογράφους προκαλούν πολλά ερωτηματικά:
«Τη στιγμή που ο πρόεδρος (της Βουλής) με παρακάλεσε, αναβάλλω την παραίτηση για 4 ή 5 μέρες και παίρνω το χρέος της ανακολουθίας μου. Η αμαρτία μου θα είναι αυτές οι 4 ή 5 μέρες», τόνισε ο κ. Παπαχριστόπουλος, δημιουργώντας ένα περίεργο σύννεφο απορίας πάνω από τον κ. Βούτση.
Με ποιο θεσμικό δικαίωμα ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων «παρακάλεσε» τον Θανάση Παπαχριστόπουλο να καθυστερήσει την υποβολή της παραίτησής του;
Με ποια αρμοδιότητα ο πρόεδρος της βουλής των Ελλήνων εμπλέκεται σε μία καθαρή κυβερνητική επιλογή όπως είναι η υπογραφή του πρωτοκόλλου ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ;
Εκτός από την κύρωση του παραπάνω πρωτοκόλλου τι θα έχει αλλάξει μέσα στις επόμενες 4 ή 5 μέρες , ώστε ο κ. Παπαχριστόπουλος να μπορέσει τελικά τότε να παραιτηθεί ανεμπόδιστα; Μήπως η τροποποίηση του κανονισμού της βουλής περί της συγκρότησης κοινοβουλευτικών ομάδων;
Στο σημείο αυτό λοιπόν δύο είναι τα ενδεχόμενα:
- Ή ο κ. Παπαχριστόπουλος δεν κατάλαβε καλά και δεν υπάρχει θέμα «παράκλησης» Βούτση,
- Ή ο πρόεδρος της Βουλής έκανε ένα βήμα πέρα από το πλαίσιο που του προσφέρει ο θεσμικός του ρόλος.
Όποιο από τα δύο και αν ισχύει το συμπέρασμα είναι ένα: Είναι η ώρα του προέδρου της Βουλής να πράξει το αυτονόητο και να διαφυλάξει τόσο τον κοινοβουλευτισμό όσο και το ρόλο του προέδρου της Βουλής. Γιατί οι θεσμοί είναι πέρα και πάνω από πρόσωπα.
Share
