Παραμένουν η χαρά του Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας χθες σε επίσκεψη στον Βύρωνα πάλι προέβλεψε κοινωνική έκρηξη «με μαθηματική ακρίβεια» όπως είπε. Όπως τότε, στην αρχή της πανδημίας που γύριζε στα νησιά και προέβλεπε ότι τον ερχόμενο χειμώνα οι κάτοικοι θα πέσουν στην ανάγκη μαζικών συσσιτίων.
Τα συσσίτια που προέβλεπε δεν ήρθαν ποτέ και οι δημοσκοπήσεις ως τώρα δεν έχουν δικαιώσει τις τρομολαγνικές προβλέψεις του. Αλλά το συνεχίζει γιατί αυτό ξέρει αυτό κάνει.
Θα έπρεπε βέβαια αναγαλλιάζει με αυτή την προοπτική γιατί θα ήταν η μόνη οδός να επανέλθει αφού «η κανονικότητα δεν ευνοεί την Αριστερά».
Δεν παραγνωρίζουμε φυσικά τις ασφυκτικές συνθήκες στις οποίες ζουν μεγάλα τμήματα του λαού. Και αν η κυβέρνηση υποστεί καθίζηση θα την υποστεί ακριβώς λόγω τις ακρίβειας, γιατί ο πολίτης που την υφίσταται λίγο νοιάζεται αν είναι εισαγόμενη. Ζητάει τον λόγο από το γκουβέρνο. Αν όμως η κυβέρνηση επικρατεί ισχυρά, συμβαίνει επειδή κυριαρχεί η αίσθηση ότι με ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν χειρότερα.
Παράλληλα για μια ακόμη φορά ψευδολόγησε συνειδητά, μιλώντας για 7 δισ. απευθείας αναθέσεις. Ξέρει από τα στοιχεία του ΚΗΜΔΙΣ, στο διάστημα 2020-21 οι απευθείας αναθέσεις του κεντρικού κράτους ανήλθαν στο ποσό των 1,7 δις. Απλώς για «μπούγιο» συμπεριλαμβάνει και συμβάσεις των Δήμων και των Περιφερειών αλλά και κλειστούς διαγωνισμούς.
Δεν κατανοεί ότι εκτίθεται γιατί το 22 δεν είναι 14, και ο κόσμος είναι πλέον αρκετά δύσπιστος - και ως προς αυτόν. Για να υπολείπεται δημοσκοπικά περί τις 10 μονάδες από την κυβέρνηση, σημαίνει ότι ο λόγος του Μητσοτάκη γίνεται πιο πιστευτός από τον λόγο του ιδίου, όπως και ο λόγος του κυβερνητικού εκπροσώπου Οικονόμου, από τον λόγο του εκπροσώπου ΣΥΡΙΖΑ Ηλιόπουλου.
Παράλληλα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί επιχειρήματα τα οποία του γίνονται μπούμερανγκ. Δικαίωμά του να λέει ότι ο Μητσοτάκης είναι κλεισμένος σε γυάλινο κλουβί. Αλλά να λέει ότι δεν τολμάει να περπατήσει στο δρόμο, είναι Ιονεσκικής έμπνευσης.
Δικαιούται να το πει αυτό ο Ανδρουλάκης, ο Κουτσούμπας, ο Βελόπουλος, ο Βαρουφάκης. Να το λέει ο Πρωθυπουργός που έκλεινε με κλούβες για χρόνια την Ηρώδου Αττικού, που πήγαινε μυστικά χαράματα στο Μάτι, που επισκεπτόταν τη Θεσσαλονίκη με ακολουθία δέκα αυτοκίνητα της Ασφάλειας και έφερνε ασφυξία στην πόλη από τους κλεισμένους δρόμους, προκαλεί θυμηδία.
Ναι, θα πει κανείς αυτά είναι παλιές ιστορίες και κρίθηκαν στις εκλογές. Θα συμφωνούσαμε αν ο ίδιος με την αμετροέπειά του δεν τις αναβίωνε. Φάνηκε άλλωστε η μη πειστικότης από τη λειψή παρουσία του κόσμου στον Βύρωνα. Πέραν των συνήθων κλακαδόρων, κομματικών μελών (που όλοι οι αρχηγοί επιστρατεύουν σε τέτοιες επισκέψεις), η τοπική κοινωνία απείχε.
Στο ίδιο μοτίβο μεγαλοστομίας, που δεν έχει σύνδεση με την πραγματικότητα, κάλεσε τον Μητσοτάκη: «Να συνειδητοποιήσει ότι είναι καλύτερο και για τον ίδιο, η άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Να φύγει αξιοπρεπώς και να δοθεί η δυνατότητα σε μια προοδευτική κυβέρνηση να στηρίξει την κοινωνία».
Μα και μόνο που χρησιμοποιεί τον όρο «προοδευτική κυβέρνηση» και όχι «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ», είναι δηλωτικό της παραδοχής εκλογικής αδυναμίας. Και δεν υπάρχουν συμμαχικές δυνάμεις ως προς τη συγκρότησή της «προοδευτικής κυβέρνησης». Στην πολιτική Γεωγραφία το κόμμα που απεικονίζεται δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ΚΙΝΑΛ, αλλά ο Ανδρουλάκης δεν φαίνεται διατεθειμένος να γίνει Ιφιγένεια στον βωμό της πρωθυπουργικής φιλοδοξίας του Τσίπρα.
Άλλωστε όπως επεσήμανε χθες στον Real, είναι το μοναδικό κόμμα που ανεβαίνει δημοσκοπικά. Αποβλέπει να υπερκεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και αν δεν το κατορθώσει, το δεδομένο είναι ότι ήδη δημιουργεί μια ισχυρή συμπαγή κοινωνική βάση, ανθεκτική στις προσπάθειες ρευστοποίησης. Και τη συγκροτεί στο ορθολογικό τμήμα της Κεντροαριστεράς, αφήνοντας στο ΣΥΡΙΖΑ το έξαλλο τμήμα της.
Και όσο έρχονται στην επιφάνεια οι δυσώδεις υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκη ο ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του καθώς και όσοι μουσαφίρηδες της «καλής δεξιάς», οι οποίοι βρήκαν περίθαλψη και απόλαυσαν εξουσία στις αγκάλες του, τόσο ο Ανδρουλάκης δεν θα μπορεί να δεχθεί συνεργασία.
Αφενός θα δεσμεύεται ηθικά και πολιτικά, αφετέρου δεν μοιάζει ο τύπος που έχει τάσεις αυτοχειριασμού.
