Του Γιάννη Σιδέρη
«Να σταματήσει το blame game. Δεν είναι αποτελεσματικό. Είναι σημαντική η συνεισφορά μας στην Ευρώπη, δεν έχει σημασία αν την καταλαβαίνουν κάποιοι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες. Η πραγματικότητα είναι καταγεγραμμένη και αναγνωρισμένη», δήλωσε από το Ισραήλ, για το προσφυγικό, ο Αλέξης Τσίπρας.
Μα φυσικά είναι καταγεγραμμένη. Η έκθεση του μηχανισμού Σένγκεν, που συζητήθηκε στο κολέγιο των επιτρόπων, υπογραμμίζει ότι η διαδικασία ταυτοποίησης και καταγραφής παράτυπων μεταναστών δεν είναι αποτελεσματική, ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα δεν εισάγονται συστηματικά στο σύστημα και ότι τα ταξιδιωτικά έγγραφα δεν ελέγχονται συστηματικά για τη γνησιότητά τους, ούτε αντιπαραβάλλονται με σημαντικές βάσεις δεδομένων ασφαλείας όπως το SIS (σύστημα πληροφοριών Σένγκεν), η Ιντερπόλ και άλλες εθνικές βάσεις δεδομένων. Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, το σχέδιο έκθεσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα αμελεί σοβαρά τις υποχρεώσεις της και ότι υπάρχουν σοβαρές αδυναμίες στη διενέργεια ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν και να αντιμετωπιστούν από τις ελληνικές αρχές.
Την ίδια στιγμή, και καθόλου τυχαία καθώς δείχνει το μέγεθος της ανησυχίας, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη με ανακοίνωσή της τονίζει ότι «το πρόγραμμα μετεγκατάστασης όπως συμφωνήθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 23ης Σεπτεμβρίου έχει μείνει μετέωρο: από τους 160.000 πρόσφυγες, μόνο 414 έχουν μετεγκατασταθεί. Η επανεισδοχή παράτυπων μεταναστών στις χώρες προέλευσης και στην Τουρκία έχει μηδαμινά αποτελέσματα παρά τις διεθνείς συμφωνίες».
Καλώς τους κι ας άργησαν. Στο Μαξίμου άρχισαν να συνειδητοποιούν αρκετά καθυστερημένα, όπως πάντα, το εκρηκτικό μέγεθος του προβλήματος. Ήταν εύκολο να το παίζουν ανθρωπιστές, όσο νόμιζαν πως το διεθνιστικό ιδεώδες τους θα φορτωθεί στις πλάτες άλλων λαών. Όσο διακήρυσσαν ότι όποιος έρχεται στη χώρα μας θα λαμβάνει ταξιδιωτικά έγγραφα για να μεταβαίνει στην ευρωπαϊκή χώρα της αρεσκείας του, και εκείνη αναγνωρίζοντας το διεθνιστικό δίκιο της Ελλάδας, θα τον υποδεχόταν αδιαμαρτύρητα. Και δεν αναφερόμαστε στο πρόσφατο θέμα του προσφυγικού, που κι αυτό υποβοηθήθηκε από την πολιτική της κυβέρνησης (75 χιλ επί Σαμαρά, 850 χιλ επί Τσίπρα). Η θέση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάγια από την εποχή της αντιπολίτευσης.
Κατακεραύνωνε τις εκάστοτε κυβερνήσεις για την πολιτική τους στο μεταναστευτικό, των μη ανοιχτών θυρών, αλλά και για τον φράχτη του Έβρου, που τον παρομοίαζε με ναζιστικό στρατόπεδο. Ώσπου έγινε κυβέρνηση και κατανόησε ότι οι πομφόλυγες έχουν πλέον υλικό κόστος για τη χώρα, γι' αυτό και ο φράκτης του Έβρου στέκει ανέγγιχτος στη θέση του ως αναγκαίο μέτρο!
Ο κ. Τσίπρας κάλεσε την Ευρώπη, να ανταποκριθεί στις δικές της δεσμεύσεις και να σταματήσει το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών. Άλλωστε κατά την κυβερνητική μυθολογία το μεταναστευτικό είναι «ευρωπαϊκό πρόβλημα». Θα ήταν, όπως και το χρέος που και αυτό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα (αλλά εμάς καίει), αν η Ευρώπη το αποδεχόταν ως ευρωπαϊκό. Από τη στιγμή που αρχίζει να υψώνει απροσπέλαστα τείχη, το πρόβλημα καθίσταται μονομερώς ελληνικό. Όσο για τους περίφημους γραφειοκράτες που καταγγέλλει απαξιώνοντάς τους ο πρωθυπουργός, κάποιος να του πει ότι είναι επιστήμονες που βαδίζουν πάνω σε κανονισμούς που όλες οι χώρες Σένγκεν έχουν αποδεχτεί. Άρα δεν είναι αυτοί που καταπατούν τις συμφωνίες κατά το δοκούν.
Ανεξαρτήτως ευρωπαϊκών αποφάσεων, ακόμη και αν οι πρόσφυγες συνεχίσουν να γίνονται δεκτοί στην Ευρώπη, είναι δεδομένο ότι η χώρα θα γεμίσει παράνομους οικονομικούς μετανάστες. Ο Τσίπρας θα έχει φύγει, αυτοί θα μείνουν...
