Τις συντεταγμένες στην πολιτική πυξίδα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος που είναι μια μάχη του ευρωπαϊκού κέντρου απέναντι στα αλληλοτροφοδοτούμενα πολιτικά άκρα προβάλλει ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Δημήτρης Καιρίδης.
Μιλώντας στο Liberal, εν μέσω της επιτόπιας αυτοψίας που πραγματοποιεί στα νησιά στην πρώτη γραμμή των ροών, ο κ. Καιρίδης στηλιτεύει την στρατηγική υπονόμευσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης που ακολουθήθηκε από συγκεκριμένες ομάδες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, μεταξύ των οποίων και του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο: «Είχαμε ευρωβουλευτές που ζήτησαν και ζητούν μετ’επιτάσεως τη διάλυση της Frontex. Που θεωρούν ότι οποιαδήποτε πολιτική φύλαξης συνόρων αντίκειται στα ανθρώπινα δικαιώματα και πως η Ευρώπη οφείλει να βάλει φέρυ-μποτ από το Τομπρούκ στη Λαμπεντούζα, στη Σικελία και στην Πύλο για να μεταφέρει όλους ανεξαιρέτως τους αναξιοπαθούντες του κόσμου και οποιονδήποτε θέλει στην Ευρώπη».
Ο υπουργός Μετανάστευσης εκπέμπει και ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τουρκία η οποία όπως αναφέρει έχει μετατραπεί σε διεθνές κόμβο της παράτυπης μετανάστευσης: «Εμείς ζητάμε συγκεκριμένα πράγματα από την Τουρκία: τις επιστροφές, την επιτήρηση των ακτών από την τουρκική ακτοφυλακή και θέλουμε να βοηθήσουμε την Τουρκία».
Ο Δημήτρης Καιρίδης κάνει μια διακριτή αναφορά στην «κερκόπορτα» που έχει ανοίξει για τους παράτυπους μετανάστες μέσω των κατεχόμενων εδαφών στην Κύπρο και προαναγγέλλει την παροχή τεχνικής βοήθειας από την Ελλάδα.
Συνέντευξη στον Γιώργο Δ. Παπακωνσταντίνου
Κύριε υπουργέ σας ευχαριστούμε για την αποδοχή στην πρόσκληση του Liberal σε μια συγκυρία κατά την οποία το υπουργείο Μετανάστευσης ενεργοποιεί ένα διαφορετικό επίπεδο συναγερμού λόγω της αυξητικής τάσης στις ροές. Ποια είναι η κατάσταση που καταγράψατε στην επιτόπια επιθεώρηση που κάνατε στα νησιά που δέχονται την πίεση και ποια είναι η ετοιμότητα μας;
Οι υπουργοί έχουμε πάρα πολύ δουλειά στα γραφεία αλλά οφείλουμε να είμαστε και στο πεδίο και να έχουμε ιδίοις όμμασι επαφή με τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Εγώ αποφάσισα, την πρώτη επίσκεψή μου εκτός Αθηνών, να την πραγματοποιήσω στα δύο εμβληματικά νησιά που έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης του πολύ μεγάλου προβλήματος της παράτυπης μετανάστευσης. Αναφέρομαι στη Χίο και κατεξοχήν στη Λέσβο, που έχει δεχθεί και την μεγαλύτερη πίεση.
Διαπίστωσα λοιπόν ότι, τις τελευταίες εβδομάδες, έχουμε αυξημένη πίεση παρά τη διαρκή προσπάθεια του Λιμενικού, που συνεχίζεται με καθημερινές αποτροπές. Διαπίστωσα ότι σήμερα έχουμε ένα σύστημα πρώτης υποδοχής και επεξεργασίας των αιτήσεων ασύλου που δεν το είχαμε το 2019 και το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να διαχειριζόμαστε αυτές τις ροές, χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα στην τοπική κοινωνία, όπως το είχαμε δει στο παρελθόν.
Υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα στα δύο αυτά νησιά με δύο νέες, σύγχρονες και ασφαλείς δομές που θέλουμε να ολοκληρώσουμε και να λειτουργήσουμε σύντομα. Σε άλλα νησιά, κατεξοχήν, στην Κω, στη Λέρο και στη Σάμο έχουν ήδη κατασκευαστεί και λειτουργούν αυτές οι νέες τομές με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Ήθελα λοιπόν να δω όλους τους ανθρώπους, καταρχάς του υπουργείου που δουλεύουν στις δομές, στην υπηρεσία ασύλου, στους συνεργαζόμενους φορείς και, βεβαίως, την τοπική κοινωνία γι’ αυτό και είδα και τους τρεις δήμαρχος, τον δήμαρχο Χίου, τον δήμαρχο Μυτιλήνης και τον δήμαρχο Δυτικής Λέσβου.
Καταγράφεται μια συντονισμένη προσπάθεια από συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες -στα ευρωπαϊκά fora και όχι μόνο -αξιοποίησης του ναυαγίου στην Πύλο ως μοχλού πίεσης για να αλλάξει η κατεύθυνση της ευρωπαϊκής, μεταναστευτικής πολιτικής. Μια πολιτική στην οποία οι ελληνικές παρεμβάσεις στα ευρωπαϊκά συμβούλια, έχουν επιτύχει να τεθεί στην αιχμή της η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ένωσης. Ποια είναι η εικόνα που έχετε συνθέσει;
Η απάντηση είναι ότι κάτι τέτοιο είναι αναμφισβήτητο και είδαμε ένα πραγματικό όργιο παραπληροφόρησης και προπαγάνδας εναντίον της χώρας μας με αφορμή το τραγικό συμβάν της Πύλου, το οποίο καίτοι συνέβη επί υπηρεσιακής κυβέρνησης, έχει επιχειρηθεί να αξιοποιηθεί στο έπακρο από τους αντιπάλους της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά και της πολιτικής αυτής που έχουμε εμείς, εδώ και τέσσερα χρόνια, που είναι δίκαιη και αυστηρή μαζί. Είχαμε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων στον διεθνή Τύπο. Εγώ ξέρετε είμαι φιλελεύθερος άνθρωπος που διαβάζει με προσοχή ότι γράφεται και είμαι ανοιχτός και στην κριτική, ιδίως όταν είναι καλοπροαίρετη και εποικοδομητική. Προφανώς, οφείλουμε οι κυβερνώντες να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη το τι λέγεται και τι γράφεται. Όμως, είναι άλλο αυτό και άλλο η προσπάθεια η συστηματική που έγινε να παρουσιαστεί το ελληνικό Λιμενικό ότι δολοφόνησε, ότι έπνιξε ανθρώπους στη θάλασσα.
Χρησιμοποιώ αυτά τα βαριά ρήματα με προσοχή, διότι πραγματικά χρησιμοποιήθηκαν και σε έντυπα και από πολιτικούς και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, πολύ φοβάμαι, ακόμα και από εκπροσώπους της Ελλάδας, Έλληνες βουλευτές και ευρωβουλευτές. Έχουμε λοιπόν μία προσπάθεια από το ένα πολιτικό άκρο να χρησιμοποιηθεί η τραγωδία της Πύλου για να αφεθούν τα σύνορα της Ευρώπης ανέλεγκτα και στην ουσία να καταστραφεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία σε κανέναν ότι εδώ μιλάμε για μία στρατηγική υπονόμευσης της Ευρώπης. Το λένε ξεκάθαρα: είχαμε ευρωβουλευτές που ζήτησαν και ζητούν μετ’επιτάσεως τη διάλυση της Frontex, που θεωρούν ότι οποιαδήποτε πολιτική φύλαξης συνόρων αντίκειται στα ανθρώπινα δικαιώματα και πως η Ευρώπη οφείλει να βάλει φέρυ-μποτ από το Τομπρούκ στη Λαμπεντούζα, στη Σικελία και στην Πύλο για να μεταφέρει όλους ανεξαιρέτως τους αναξιοπαθούντες του κόσμου και οποιονδήποτε θέλει, στην Ευρώπη.
Αυτή η τακτική με τη σειρά της, ηθελημένα ή αθέλητα, τροφοδοτεί το άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος που θέλει την Ευρώπη φρούριο χωρίς μετανάστες με κάθε τρόπο. Βλέπουμε λοιπόν τα δύο άκρα εμμέσως πλην σαφώς να αλληλοτροφοδοτούνται σε βάρος του ευρωπαϊκού πολιτικού κέντρου, το οποίο κατεξοχήν εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία σήμερα, ως το μεγαλύτερο κόμμα, στην ευρωπαΐκή κεντροδεξιά. Οφείλουμε λοιπόν να δώσουμε αυτή τη μάχη, εξηγώντας διαρκώς και αντιμετωπίζοντας με επιχειρήματα και με στοιχεία την επιχειρούμενη παραπληροφόρηση.
Αναφέρομαι ειδικά στο Λιμενικό γιατί εδώ στη Μυτιλήνη και στη Χίο, όπου βρέθηκα, συνομίλησα με την ηγεσία του Λιμενικού όπως και της Αστυνομίας και για ακόμη μία φορά, διαπιστώσαμε την τεράστια προσπάθεια που κάνουν οι ελληνικές λιμενικές αρχές στη διάσωση, την ίδια ώρα που οι διακινητές δεν διστάζουν να βυθίσουν τις βάρκες, να πετούν τις μηχανές στον βυθό, να σκίζουν τα φουσκωτά και να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή αυτών των δυστυχισμένων, παράτυπων μεταναστών, επιδιώκοντας να διασωθούν, όπως το κάνει και είναι υποχρεωμένο να το κάνει, σύμφωνα και με το νόμο αλλά και από το ανθρωπιστικό πνεύμα που διέπει την ελληνική κοινωνία, το ελληνικό λιμενικό. Το ελληνικό λιμενικό σώζει ζωές, πάνω από μισό εκατομμύριο από το 2012 μέχρι σήμερα.
Οι διακινητές πνίγουν, όπως έπνιξαν και στην Πύλο. Διότι η ουσία της Πύλου και επειδή έχουμε τώρα τη νέα τραγωδία στα ανοιχτά της Σικελίας, είναι η καρδιά, είναι η ρίζα του προβλήματος το γεγονός ότι αυτά τα σκάφη δεν θα πρέπει ποτέ να φεύγουν από τις λιβυκές ακτές, διότι είναι παντελώς αναξιόπιστα. Φεύγουν, μπαίνουν στα διεθνή ύδατα και από την ώρα που ξεκινούν το ταξίδι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή όλων των επιβαινόντων. Εκεί πρέπει να εστιάσει η Ευρώπη και όχι στο φέρυ-μποτ Τομπρούκ- Λαμπεντούζα όπως επιδιώκουν διάφοροι, δυστυχώς αναφέρομαι και σε ευρωβουλευτές δικούς μας, του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η ιδεοληπτική προσέγγιση λειτουργεί ως «καύσιμο» στη «μηχανή» των άθλιων δικτύων των διακινητών; Δηλαδή έχουν αναθαρρήσει με αφορμή αυτήν την αλλαγή υποδείγματος το οποίο επιχειρείται να επιβληθεί με αυτά τα προπαγανδιστικά εργαλεία;
Οι διακινητές είναι πανέξυπνοι και μιλούμε για εγκληματικά δίκτυα δισεκατομμυρίων ευρώ, με τεχνογνωσία, με μέσα, με θράσος με διασυνδέσεις, ακόμα και με χρηματοδότηση ψευδεπίγραφων να πούμε MΚΟ. Διότι εδώ πρέπει να πούμε ότι το παιχνίδι είναι διεθνές και παρακολουθούν πάρα πολύ προσεκτικά πού υπάρχουν ρωγμές, πού υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητας να περάσουν τις παράτυπες ροές. Γι’ αυτό δεν χωρούν αφέλειες και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι έρευνες των ελληνικών αρχών που ήδη αποκαλύψαμε για τα δίκτυα, των εντός εισαγωγικών, ακτιβιστών από τη μια και διακινητών από την άλλη, για την διευκόλυνση της παράτυπης μετανάστευσης. Είναι κάτι που μας απασχολεί πάρα πολύ, ιδίως στην Λέσβο που έχει βρεθεί στο παγκόσμιο επίκεντρο-από το 2015 και μετά- της παράτυπης μετανάστευσης και έχει συγκεντρώσει έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ακτιβιστών, πολλών από αυτούς με αγνές προθέσεις, άλλων με πονηρές προθέσεις και εδώ το ελληνικό κράτος οφείλει -και το έκανε- να διαχωρίζει την ήρα από το στάρι. Είναι είναι μία συζήτηση που έχω κάνει και με την κ.Γιόχανσον με την οποία θέλω να ξέρετε ότι έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία.
Εμείς σε αντίθεση με τον Όρμπαν ή με την πολωνική κυβέρνηση, θέλουμε περισσότερη Ευρώπη θέλουμε την Frontex δεν είμαστε αντιευρωπαϊστές. Γι’ αυτό έχουμε στηρίξει την κ. Γιόχανσον στον μεγάλο αγώνα που δίνει και η δικιά μας στήριξη είναι η κρίσιμη. Χωρίς την Ελλάδα δεν μπορεί να περάσει το νέο σύμφωνο μετανάστευσης το οποίο θέλουμε να επικυρώσουμε τώρα από το ευρωκοινοβούλιο. Άρα είναι μία διαρκής συνεργασία και μία διαρκής ανταλλαγή προκειμένου να μπαίνουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση, διότι το μεταναστευτικό κακά τα ψέματα προκαλεί την παραπληροφόρηση, τον λαϊκισμό, τις κραυγές, τα κροκοδείλια δάκρυα. Το μεταναστευτικό προκαλεί μία σειρά από πράγματα μακριά από την μετριοπάθεια και τον ορθό λόγο που εμείς πρεσβεύουμε.
Λόγω της επικαιρότητας πέρασε χαμηλά από τα ραντάρ το καμπανάκι που για την «κερκόπορτα» που έχει ανοίξει-με την ανοχή των τουρκικών αρχών- για τις μεταναστευτικές ροές μέσω των κατεχόμενων εδαφών στην Κύπρο. Η Μεγαλόνησο εμφανίζεται να έχει σε ευρωπαϊκό ένα από τα υψηλότερα ποσοστά παράτυπων μεταναστών ως προς τον απόλυτο αριθμό του πληθυσμού της.
Το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη. 6% του πληθυσμού είναι οι παράτυποι μετανάστες σήμερα στην Κύπρο. Η Κύπρος αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει ένα διπλό πρόβλημα. Το πρώτο καλά κάνατε και το επισημάνατε είναι η πράσινη γραμμή που δεν είναι ένα σκληρό διεθνές σύνορο και δεν θέλουμε να γίνει ένα σκληρό διεθνές σύνορο. Διότι τότε θα εμβαθύναμε τη διχοτόμηση του νησιού άρα είναι πολύ εύκολο για τις τουρκικές αρχές να επιτρέπουν σε διάφορους από όλον τον κόσμο που παίρνουν το αεροπλάνο και προσγειώνονται στην Κωσταντινούπολη, να περάσουν στη συνέχεια με εσωτερική πτήση στα κατεχόμενα κι από κει περπατώντας μέσα από την πράσινη γραμμή στην ελεύθερη Κύπρο και να δημιουργούν τεράστια πίεση στην κυπριακή κυβέρνηση.
Το δεύτερο που θα σας έλεγα είναι ότι η Κύπρος βρίσκεται από άποψη συστήματος πρώτης υποδοχής και ασύλου εκεί που βρισκόταν η Ελλάδα πριν από κάποια χρόνια. Δεν έχει ούτε την υποδομή, ούτε την τεχνογνωσία γι’ αυτό και σήμερα στην Κύπρο συμβαίνει αυτό που συνέβαινε άλλοτε σε εμάς. Υπάρχουν πάρα πολλοί της ευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου της Ύπατης Αρμοστείας για να βοηθήσουν το κυπριακό δημόσιο να ανταπεξέλθει διότι δεν διαθέτει τις υποδομές. Εμείς αυτές τις υποδομές της φτιάξαμε και σήμερα έχουμε το καλύτερο σύστημα απόδοσης ασύλου στην Ευρώπη. Έχουμε πάρει τα εύσημα γι’ αυτό διότι είναι γρήγορο και αποτελεσματικό και με πολύ λίγες ενστάσεις στα δικαστήρια, εναντίον των αποφάσεων του. Κατά συνέπεια μας έχει ζητηθεί να μεταφέρουμε τεχνογνωσία στην Κύπρο μας για να την βοηθήσουμε να αντιμετωπίσει αυτήν την πλημμυρίδα που έχει μπροστά της.
Το τρίτο που θα σας έλεγα εντέλει είναι ότι όλα αυτά αναδεικνύουν τον κρίσιμο ρόλο που έχει Τουρκία η οποία δεν επηρεάζει μόνο την χώρα μας που έχει την ιδιαιτερότητα να μοιράζεται με την Τουρκία και θαλάσσιο σύνορο όχι μόνο χερσαίο. Αλλά δεν είναι μόνο η Ελλάδα και δεν είναι μόνο η Κύπρος που έχει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Είναι άλλες τρεις χώρες η Βουλγαρία με χερσαία σύνορα και βεβαίως η Ιταλία και η Μάλτα οι οποίες για πρώτη φορά έχουν πρωτογενής ροές απευθείας από την τουρκική ακτή με ιστιοφόρα στην Ιταλία και είχαμε το γνωστό περιστατικό στη Φαλκονέρα στη Μήλο όπου ήταν ένα ιστιοφόρο με προορισμό την Ιταλία, από την Τουρκία απευθείας. Άρα θα σας έλεγα θα πρέπει να δουλέψουμε πάρα πολύ την Τουρκία και να απαιτήσουμε όπως το κάνουμε να επιμείνουμε στην απαίτηση μας όπως το κάνουμε η Τουρκία να τηρήσει τα συμφωνηθέντα και να δεχθεί αυτό που υπέγραψε το 2016 και στη συνέχεια το 2017, για τις επιστροφές. Αυτό σταμάτησε τον Φεβρουάριο του ‘20 με πρόσχημα τον κορονοϊό. Ο κορονοϊός πέρασε αλλά η Τουρκία επιμένει να μη δέχεται κανέναν πίσω.
Ο ρόλος της Τουρκίας είναι το βασικό κλειδί στο μεταναστευτικό και θέλω να σας ρωτήσω κ. Καιρίδη εάν μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο στο Βίλνιους, υπάρχουν έμπρακτες αποδείξεις της καλύτερης συνεργασίας της;
Είναι αντιφατικά τα μηνύματα. Εγώ θέλω να είμαι πολύ προσεκτικός και θέλω να παραμείνω αισιόδοξος ότι μπορούμε να βρούμε λύσεις αμοιβαία επωφελείς που θα κάνουν καλό και στην Τουρκία. Στον Έβρο έχουμε τις τελευταίες εβδομάδες μία σχετικά καλή συνεργασία με τις τουρκικές αρχές στο πρόβλημα που είχαμε στις νησίδες. Τώρα πια βέβαια δε μιλάμε για νησίδες επειδή δεν υπάρχουν, αφού το ποτάμι έχει στερέψει. Όποιος έχει εικόνα της στάθμης ξέρει ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να το διαβεί. Αλλά μέχρι πρόσφατα είχαμε το ζήτημα των νησίδων όπου πήγαιναν οι διακινητές και εναπόθεταν τους παράτυπους μετανάστες και έπρεπε εκεί οι ελληνικές αρχές να παρέμβουν, οι τουρκικές ακτές δεν τους έπαιρναν πίσω.
Έχουμε μια καλύτερη συνεργασία με την τουρκική ακτοφυλακή όχι αυτή που είχαμε στο παρελθόν, Αλλά ούτε και την παντελή έλλειψη της περιόδου ‘20-‘23. Εμείς ζητάμε συγκεκριμένα πράγματα από την Τουρκία: τις επιστροφές, την επιτήρηση των ακτών από την τουρκική ακτοφυλακή και θέλουμε να βοηθήσουμε την Τουρκία στην αντιμετώπιση του οξυμένου, δικού της προβλήματος. Ξέρετε ότι λόγω της οικονομικής κρίσης εκεί, η τουρκική κοινωνία γνώμη έχει στραφεί απολύτως αρνητικά στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Παρόλα αυτά η Τουρκία συνεχίζει να επιτρέπει με βίζα ή χωρίς βίζα την άφιξη χιλιάδων από την υποσαχάρια Αφρική και άλλες περιοχές προβληματικές, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε διεθνή κόμβο παράτυπης μετανάστευσης. Αυτό είναι το εξωφρενικό διότι όλοι αυτοί έρχονται με το αεροπλάνο έχοντας πληρώσει χιλιάδες ευρώ και στη συνέχεια φτάνουν στις ακτές και μπαίνουν σε αυτές τις βάρκες για να περάσουν απέναντι. Είναι μία αλυσίδα που πρέπει να σπάσει.
Το μεταναστευτικό αποτελεί μια από τις σημαντικές παραμέτρους για την ασφάλεια που αποτέλεσε και αποτελεί μια από τις προγραμματικές αιχμές της Νέας Δημοκρατίας. Δημιουργούνται όμως ρωγμές από την τραγική αποτυχία της ΕΛ.ΑΣ. στην υπόθεση με τους Κροάτες χούλιγκαν που διέσχισαν όλη τη χώρα χωρίς να τους αποτρέψει κανείς και πρωταγωνίστησαν στο αιματοκύλισμα στη Νέα Φιλαδέλφεια όπου έχασε τη ζωή του ένας 29χρονος φίλαθλος. Που ανήκουν οι ευθύνες κ.υπουργέ;
Αυτό το τραγικό συμβάν που μας συγκλόνισε όλους Αποκάλυψε παθογένειες και αδυναμίες της ελληνικής αστυνομίας που πρέπει γρήγορα να αντιμετωπιστούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική ευθύνη πάντα ανήκει στην κυβέρνηση. Δουλειά μας τώρα είναι πέρα από την σύλληψη και την τιμωρία των δραστών που είναι το αυτονόητο να προχωρήσουμε στις τομές εκείνες και στον εκσυγχρονισμό εκείνον της ελληνικής αστυνομίας, τον απαραίτητο, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει με επάρκεια στις αυξημένες προκλήσεις. Διότι οι αντίπαλοι είναι και ευέλικτοι και προσαρμόσιμοι στις νέες συνθήκες Και διαρκώς επιχειρούν να βρεθούν ένα βήμα μπροστά από την πολιτεία. Αναφέρομαι και στους διακινητές για παράδειγμα. Άρα οφείλουμε εμείς ως κράτος να φύγουμε από την όποια γραφειοκρατική αδράνεια και να λειτουργήσουμε με την ίδια και περισσότερη ταχύτητα που απαιτούν οι προκλήσεις.
Αυτό αφορά και στην αστυνόμευση και στην ασφάλεια. Δικαίως ο κόσμος αισθάνεται μία πίεση. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε! Όμως η ευρύτερη εικόνα είναι μίας χώρας η οποία έχει επανέλθει, μιας χώρας η οποία βρίσκεται σε διαδικασία γρήγορης ανόδου. Το βλέπουμε και με τις οικονομικές ειδήσεις, είτε με τις αναβαθμίσεις, είτε από το μέτωπο του χρηματιστηρίου, στη μείωση της ανεργίας που είναι ο πιο κρίσιμος κοινωνικός και οικονομικός δείκτης. Όσο επιμένουμε στην πορεία των μεταρρυθμίσεων μια περίοδο πραγματικής, όχι απλώς επανάκαμψης αλλά απογείωσης της ελληνικής οικονομίας προς όφελος όλων των Ελλήνων. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε, στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας να μην αφήσουμε κανέναν πίσω.
