Τον Ιούλιο του 2019, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει πως φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως «καταλύτης» προκειμένου να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και να αντιμετωπιστούν οι αληθινές αιτίες που βύθισαν τη χώρα στην υπερδεκαετή κρίση των μνημονίων.
Τότε, είχε αναλάβει την ευθύνη να προχωρήσει η κυβέρνησή του, με σχέδιο τολμηρές κεντρικές επιλογές και μεταρρυθμίσεις, πραγματώνοντας την επιθυμία της κοινωνίας για ρήξη με το παρελθόν και ασφαλή σύνδεσή της με το μέλλον.
Οι απαιτήσεις των πολιτών για απλούστερη και ασφαλέστερη καθημερινότητα και διατηρήσιμη ευημερία, η οποία θα στηρίζεται σε στέρεους πυλώνες και θα διαχέεται οριζόντια σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, έχουν γίνει ακόμη μεγαλύτερες κατά τη δεύτερη κυβερνητική θητεία, με τον πρωθυπουργό να διευρύνει την περίμετρο των μεταρρυθμίσεων περιγράφοντας ένα σχέδιο πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού της χώρας.
Ακρογωνιαίος λίθος είναι η παιδεία, και το πλέον τολμηρό βήμα γίνεται στις αρχές του νέου χρόνου με την κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου που προβλέπει την «απελευθέρωση» του Ελληνικού πανεπιστημίου. Μέσω της ενίσχυσης και ουσιαστικής στήριξης του δημοσίου πανεπιστημίου, ταυτόχρονα με τη δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων και παραρτημάτων ξένων ιδρυμάτων.
Η πολιτική μάχη στο κοινοβούλιο, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ο τελικός συσχετισμός των δυνάμεων στην ψηφοφορία επί της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης, θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι. Τους κατά δήλωση προοδευτικούς από τους κατά έργο.
Η πραγματικότητα των ελληνικών οικογενειών που στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό ή στα διάφορα κολλέγια, οι πολλαπλές εγγυήσεις που τίθενται και η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι δεν θα επιτραπεί το άνοιγμα των μη κρατικών πανεπιστημίων να αποτελέσει μια συνηθισμένη οικονομική δραστηριότητα, δυσκολεύουν τους ελιγμούς που ίσως έχουν κατά νου τα κομματικά επιτελεία.
Σε ένα ζήτημα στο οποίο η πλειοψηφία των πολιτών, ζητεί από την κυβέρνηση τουλάχιστον να δοκιμάσει το άλμα στο μέλλον, προφανώς η στάση του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ θα μετρήσει και ως προς την «αξιολόγηση» των ηγεσιών τους, των σκοπών και των προθέσεών τους.
Εξάλλου, στις αρχές του νέου χρόνου έρχονται στη Βουλή για ψήφιση και οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα που εισηγείται ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Με μια θεμελιώδη αλλαγή φιλοσοφίας, που ανατρέπει όπως χαρακτηριστικά έχει επισημάνει ο κ. Φλωρίδης, μια ανισορροπία που εγκαθιδρύθηκε επί πολλά χρόνια. Να προστατεύονται τα δικαιώματα όσων εγκληματούν και να αγνοούνται προκλητικά τα δικαιώματα των θυμάτων και της ελληνικής κοινωνίας.
Οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα δεν νοούνται ως μεταρρύθμιση με τη στενή έννοια του όρου. Όμως, η εμπέδωση της αίσθησης ότι γίνεται συντεταγμένη προσπάθεια να αποδίδεται καλύτερα, γρηγορότερα και δικαιότερα… η δικαιοσύνη είναι μεταρρυθμιστική επιλογή. Θα προηγηθεί η νομοθετική παρέμβαση για την οπαδική βία καθώς στις 12 Φεβρουαρίου λήγει η περίοδος που δόθηκε στους εμπλεκόμενους για την εφαρμογή του νέου πλαισίου προκειμένου να αρθεί η απαγόρευση παρουσίας φιλάθλων στους αγώνες της Super League1.
Βήμα εκσυγχρονισμού της εκλογικής διαδικασίας, με σημαντικό πολιτικό περιεχόμενο και στόχο να αντιμετωπιστεί το διαρκώς αυξανόμενο φαινόμενο της αποχής, είναι και η καθιέρωση της επιστολικής ψήφου με το σχετικό νομοσχέδιο να ψηφίζεται από τα πρώτα. Καθώς η πρώτη εφαρμογή της επιστολικής ψήφου θα γίνει στις επικείμενες ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Εξίσου σημαντικές είναι οι μικρές μεταρρυθμίσεις με μεγάλο αποτύπωμα στην καθημερινότητα που προετοιμάζονται όπως πχ η εισαγωγή των ΚΕΠ στην επόμενη ψηφιακή τους φάση και πιστώνονται στην κυβέρνηση ως δείγματα διαρκούς και επίμονης μεταρρυθμιστικής διάθεσης.
