Σε ελάχιστες ημέρες εισερχόμαστε στο… αίσιον 2023, χρονιά εκλογών που μοιάζουν να επιταχύνονται. Το «τέλος της τετραετίας» μάλλον ετελεύτησεν ζωήν δια στόματος Πρωθυπουργού. Όπως δήλωσε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, αποφάσεις θα πάρει στις γιορτινές διακοπές του στο Βουνό (Μέτσοβο). Και μόνο που το είπε, είναι σήμα ότι το περίφημο τέλος της τετραετίας έγινε κάπως σαν… κινητή εορτή!
Πάντως εάν τις επιταχύνει δεν θα είναι αναντίστοιχος. Ούτως η άλλως ο χρόνος της κυβερνητικής θητείας με διαφορά ελαχίστων μηνών, θεωρείται πληρωθείς. Άλλωστε δεν έχει να φοβάται και πολλά. Η αξιωματική αντιπολίτευση το μόνο που κάνει τριάμισι χρόνια τώρα είναι να επιδίδεται σε αλύχτισμα συνεχούς καταγγελίας, και αρνητισμού. Είναι χαρακτηριστικό, όπως επεσήμανε ο Μητσοτάκης στον Τσίπρα κατά την συζήτηση του Προϋπολογισμού, ότι μίλησε επί 65 λεπτά και από αυτά μόνο 3 λεπτά απασχόλησαν το όραμά του για τη χώρα με μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!
Ο Μητσοτάκης προς δυσαρέσκεια κάποιων πτερύγων της ΝΔ κατόρθωσε να μετακινήσει το κυβερνητικό του έργο από τον χώρο της παραδοσιακής δεξιάς στην κεντροδεξιά - και σε κάποιες πτυχές του ακόμη και στον χώρο του Κέντρου. Αυτό ανάγκασε τον ΣΥΡΙΖΑ να αιωρείται ταλαντευόμενος και μετακινούμενος, δείχνοντας αναξιόπιστος ως κόμμα που διεκδικεί την κυβέρνηση.
Κάποιες φορές κατέλαβε τον αριστερίστικο χώρο, όπως με τις πορείες για τον Κουφοντίνα, ή καταγγέλλοντας την αστυνομοκρατία στη Ν. Σμύρνη ή τα Εξάρχεια. Ήταν ο ίδιος όμως που έκανε προληπτικές συλλήψεις, ή είχε χτυπήσει συνταξιούχους στην Αθήνα, αλλά και μικρά παιδιά και γέροντες στο Πισοδέρι Φλώρινας, όταν αγνοί πατριώτες που δεν είχαν σχέση με οργανώσεις (όποιας μορφής), διαδήλωναν για τις Πρέσπες.
Εξ ου και δεν γίνεται πιστευτός όταν καταγγέλλει αστυνομοκρατία, πέραν του στενού ιδεοληπτικού πυρήνα του κόμματός του και κάποιων ολιγομελών «Συλλογικοτήτων».
Όταν προσπαθεί να αρθρώσει κυβερνητικό λόγο για το αύριο, εισέρχεται σε «άξενο τοπίο», σε χώρο που ήδη ο Μητσοτάκης έχει καταλάβει. Και το μόνο που του απομένει είναι να δηλώσει ότι αυτός θα τα έκανε καλύτερα. Αλλά έτσι υπονομεύει εαυτόν γιατί παραδέχεται ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Χθες για παράδειγμα αναγνώρισε εμμέσως την πολιτική Μητσοτάκη μιλώντας στο Athens Digital Forum. Όπως είπε «ξένες επενδύσεις όπως αυτές που έχουν ανακοινωθεί για τα DATA CENTERS της Microsoft και της Amazon και οι οποίες συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας και σέβονται τις ευρωπαϊκές προϋποθέσεις σε σχέση με το περιβάλλον, θα πρέπει να στηριχτούν»!. Αυτό κι αν είναι επιβράβευση!
Παράλληλα επειδή έπρεπε να ασκήσει αντιπολίτευση (και είναι σεβαστό), διάλεξε την ημέρα που ο Economist κατέταξε την Ελλάδα στην κορυφή της λίστας 34 χωρών με καλές επιδόσεις στην οικονομία, να δηλώσει (διαψεύδοντας και τον… Economist):
«Η κρίση είναι εξωγενής αλλά όλες οι αρνητικές πρωτιές της Ελλάδας δεν είναι παρά η αποτύπωση της κυβερνητικής αποτυχίας στην ασκούμενη πολιτική και κυρίως η σκόπιμη ανοχή της σε μια σειρά από αρνητικά φαινόμενα»!
Και αυτό δεν το έλεγε σε κάποια λαϊκή γειτονιά, ούτε σε παραδοσιακούς μικροεπιχειρηματίες παλιάς κοπής, αλλά σε μοντέρνους τεχνοκράτες, που σίγουρα δεν τους διαφεύγουν οι διεθνείς οικονομικοί δείκτες και τα άρθρα του Economist.
Αλλά επειδή οι ίδιοι οι τεχνοκράτες… δεν ξέρουν τα τρία κακά της μοίρας τους, τους διαφώτισε, κάνοντας λόγο για «κυβερνητική αποτυχία» που αποτυπώνεται στον κλάδο των Τεχνολογιών, Πληροφορικής και Επικοινωνιών» (τ΄ ακούς Πιερρακάκη να μαθαίνεις; Ο Νίκος Παππάς στο φεγγάρι θα μας είχε στείλει).
Την ίδια στιγμή το κόμμα του ένιωσε εν κενώ γιατί ο Μητσοτάκης (δικαίως κατ’ έμάς) θέσπισε το λεγόμενο «food pass». Το μέτρο δεν εξαλείφει βεβαίως την ακρίβεια, αλλά είναι «κάτι τις». Δέχτηκε σκληρή κριτική από τους αβροδίαιτους φιλελέδες γιατί ασκεί «εισοδηματική πολιτική» (αν και είναι αναγκαίο, πρόσκαιρο μέτρο, λόγω εκτάκτου ανάγκης).
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι… «έχει το θράσος να πει ότι η κυβέρνησή του ασκεί φιλολαϊκή προοδευτική πολιτική ενώ κάνει πλάτες στην αισχροκέρδεια» (είναι αυτό που λένε, του πήρε τη μπουκιά από το στόμα).
Πάντως, κατά την ταπεινή μας γνώμη, καλό θα ήταν ο Μητσοτάκης να «φέρει» από το βουνό απόφαση για σύντομες εκλογές. Εάν στις δεύτερες εκλογές λάβει λαϊκή εντολή και γίνει κυβέρνηση, θα αναγκαστούν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αλλάξουν «μανιέρα» και να ξεπεράσουν τις αταβιστικές αντιπολιτευτικές συμπεριφορές σκέτης καταγγελιολογίας -μανιέρα που μας κληροδότησε η μεταπολίτευση. Θα καταλάβουν ότι ο τρόπος αυτής της αντιπολίτευσης, τελείωσε.
Αναφερόμαστε φυσικά στον ΣΥΡΙΖΑ λόγω μαζικότητας. Το ΚΚΕ δυστυχώς παραμένει εθελοντικά ως «λείψανο» παλαιών κλεών, και το ΠΑΣΟΚ, μέσα από τους τρικυμισμούς του, δεν μας έχει ακόμη εξηγήσει τι θέλει.