Αναρωτιέμαι τι είναι πιο ακραίο; Να χαιρετάει ο Αντώνης Σαμαράς εύχαρις και να πιάνει ψιλοκούβεντο με το Νίκο Παππά σε δημόσια θέα ή να κατεβαίνει ο Κώστας Καραμανλής από το αυτοκίνητο για να χαιρετίσει ενθέρμως την Αφροδίτη Λατινοπούλου όταν... συνέπεσαν στο εκλογικό τμήμα της Θεσσαλονίκης στις ευρωεκλογές;
Αν έκαναν τα πράγματα ανάποδα, δηλαδή αν ο Κ.Καραμανλής έδειχνε τρομερή εγκαρδιότητα στον κ. Παππά και ο Αντ. Σαμαράς χαιρόταν βλέποντας την κυρία Λατινοπούλου που διεκδικεί τις υπερδεξιές ψήφους, τα πράγματα θα είχαν μια ευκολότερη εξήγηση. Ή τέλος πάντων θα ήταν συμβατά με όσα ξέρουμε και όσα, μέχρι τώρα, έχουμε καταλάβει.
Τα φωτογραφικά ενσταντανέ και τα πλάνα από την εκδήλωση του ΕΕΑ προχθές το βράδυ, προκάλεσαν τρομερή σύγχυση αλλά και απορία σε αρκετό κόσμο.
Ιδιαίτερα σε όσους υπερασπίστηκαν με σθένος τον κ. Σαμαρά, όταν η δρακογενιά Τσίπρας, Παππάς και ΣΙΑ με το ηθικό τους πλεονέκτημα, τον έσερναν στο βούρκο ατιμωτικών καταγγελιών στο πλαίσιο της σκευωρίας της Νοβάρτις.
Όταν έστηναν κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες να δηλώνουν πως όταν ήταν πρωθυπουργός, έφταναν στο Μέγαρο Μαξίμου τροχήλατες βαλίτσες ξέχειλες με ευρώ. Για να είναι σίγουροι δε, ότι το στόρι τους θα φτάσει χωρίς εκπτώσεις στα καφενεία της Μεσσηνίας και σε ολόκληρη τη χώρα, έβαζαν τους κουκουλοφόρους - μάρτυρες να μαρτυρούν ότι οι τροχήλατες βαλίτσες για τον κ. Σαμαρά είχαν μέσα μωβ, κίτρινα και πράσινα χαρτονομίσματα. Κατέθεταν μέχρι ότι το Μαξίμου είχε υπόγειο πάρκινγκ, παραβλέποντας αυτή τη μικρή αστοχία της σκηνοθεσίας που σκόπευε να πλήξει ανεπανόρθωτα την ακεραιότητα του πρώην πρωθυπουργού.
Θα μου πείτε, τι καθόμαστε και θυμόμαστε τώρα;
Η ζωή είναι μικρή! Αυτή η πανανθρώπινη αλήθεια, μπορεί απλώς να πέρασε ως σκέψη ταυτόχρονα, από το μυαλό των κ. Παππά και Σαμαρά και ίσως έτσι εξηγείται, η χαρά με την οποία έδωσαν τα χέρια. Ως πολιτισμένοι άνθρωποι, πολιτικοί αντίπαλοι και ουχί θανάσιμοι εχθροί.
Απολαμβάνοντας, ίσως ενδόμυχα, τις θεωρίες που μετά βεβαιότητας θα αναπτύσσονταν, βλέποντάς τους κανείς δίπλα – δίπλα, με το πλησίασμα των κεφαλιών που επέτρεπε μέχρι και τη… μεταβίβαση σκέψης και τα πλατιά χαμόγελα.
Εξάλλου αν έπρεπε να κρατήσει σε κάποιον μανιάτικο για τη Νοβάρτις ο Σαμαράς, αυτός θα ήταν ο κ. Καραμανλής.
Ο οποίος δεν τον προειδοποίησε για το ανίερο σχέδιο πολιτικής εξόντωσης, που εξύφαινε επί μήνες μαζί με τους Τσίπρα, Πολάκη, Παππά, Τζανακόπουλο κ.α ένας ολοδικός του άνθρωπος: ο κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και όλο και κάτι θα του είχε ξεφύγει.
Ουδέποτε μάλιστα και για όσο τον κανιβάλιζαν τα στελέχη και τα μέσα του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Καραμανλής βγήκε να τον στηρίξει, δείχνοντας την αλληλεγγύη του ως πρώην πρωθυπουργός σε έναν πρώην πρωθυπουργό. Φίλοι και από την ίδια παράταξη.
Το έκανε πάντως - με τον γνωστό καραμανλικό τρόπο – μόνο για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, που τον κατηγορούσαν οι κουκουλοφόροι μάρτυρες για τις προμήθειες των εμβολίων της γρίπης επί της δικής του κυβέρνησης. Και άλλη μια φορά, όταν η σιωπή του για τη σκευωρία της Νοβάρτις άρχισε να εκλαμβάνεται ως ανοχή στις μεθόδους Τσίπρα, ενημέρωσε μέσω του Νικήτα Κακλαμάνη, ότι «η στάση του Πρωθυπουργού σχετικά με την υπόθεση Novartis, ταυτίζεται πλήρως με αυτήν της Ν.Δ.».
Οι φίλοι και οι εχθροί, φαίνεται να μην είναι σαφώς ταξινομημένοι και τα όρια, μεταξύ τους ασαφή, για τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κατέβαλε πολιτικό και προσωπικό κόστος προκειμένου να γλιτώσει η χώρα την άτακτη χρεοκοπία επί Τσίπρα, πληρώνοντας εκείνος μεταχρονολογημένα τις αμαρτίες της «Αθέατης Συγκλονιστικής Διακυβέρνησης», όπως αναφέρεται η περίοδος Καραμανλή στο σχετικό βιβλίο του κ. Μ. Κοττάκη.
Υπό αυτή την έννοια, καλά έκανε και χαιρέτισε εγκάρδια τον κ. Παππά…
