Από το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως Ελληνικού κράτους» είχαμε φτάσει στο απόλυτο φιάσκο της κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Τώρα όμως η αποκάλυψη για τα Є 56 εκατ., που μοιράστηκαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες περιπλέκουν τα πράγματα. Πρέπει να πέσουν οι κουκούλες και να μάθουμε που τέμνονται τα οικονομικά οφέλη των μαρτύρων, με τα δυνητικά πολιτικά οφέλη των υποκινητών της ιστορίας.
Η υπόθεση της Novartis είχε χαρακτηρισθεί από την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως Ελληνικού κράτους. Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι είχε δαπανηθεί τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο από την πλευρά του Σύριζα, στην προσπάθειά του να συρθούν στις δικαστικές αίθουσες με σκοπό να απαξιωθούν, δύο πρώην πρωθυπουργοί ο Αντώνης Σαμαράς και ο Παναγιώτης Πικραμμένος, αλλά και πρώην υπουργοί όπως ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, ο Μάριος Σαλμάς, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιώργος Κουτρουμάνης. Τις τελευταίες ημέρες μαθαίνουμε ότι δαπανήθηκαν και χρηματικοί πόροι προς αυτήν την κατεύθυνση, το ύψος των οποίων ζαλίζει.
Η υπόθεση ως γνωστόν οδηγήθηκε στο αρχείο, αφού ουδείς εκ των κατηγορουμένων, που εν τω μεταξύ είχαν διασυρθεί, αποδείχθηκε ότι είχε σχέση με το θέμα. Και η αλήθεια είναι ότι η τοξικότητα που είχε διαχυθεί τότε στον πολιτικό καμβά, όσο και στον κοινωνικό ιστό, έχει αφήσει τα σημάδια της μέχρι σήμερα.
Η μερική αυτοκριτική του Αλέξη Τσίπρα, μέσω της παραδοχής ότι «η πρόθεσή μας να μην παρέμβουμε σε αυτό το σκάνδαλο έδινε την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή, με ανθρώπους που δεν είχαν. Υπήρξαν λάθη στους χειρισμούς μας», μόνο θυμηδία προκαλεί. Ειδικά όταν είναι ακόμα νωπές οι δηλώσεις του πρώην ευρωβουλευτή του Σύριζα, Νίκου Κούλογλου, ο οποίος είχε σημειώσει «ότι η παραπομπή των 10 πολιτικών χωρίς επαρκή στοιχεία στην υπόθεση Novartis, ήταν μια πολιτική απόφαση και εν γνώσει του Αλέξη Τσίπρα». Αλλά και η αναφορά του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου, Σταύρου Κοντονή για την ύπαρξη «παραϋπουργείου Δικαιοσύνης στο Μαξίμου».
Ωστόσο, σήμερα τα πράγματα έχουν λάβει μια διαφορετική τροπή. Οι νέες αποκαλύψεις για τη σκευωρία της Novartis, σχετικά με τα εκατομμύρια που εισέπρατταν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, ανοίγουν ένα νέο δικαστικό και πολιτικό κεφάλαιο με πολλές νέες πτυχές. Διότι, τελικά, πέραν των πολιτικών κινήτρων για τη δίωξη και εξόντωση των συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων, έχει καταστεί σαφές ότι υπήρχαν και οικονομικά κίνητρα. Και μάλιστα ισχυρά. Το που εφάπτονται και τέμνονται αυτά τα διαφορετικής υφής κίνητρα, μένει να διαλευκανθεί.
Τι διαβάσαμε και μάθαμε λοιπόν τις τελευταίες ημέρες; Ότι οι προστατευόμενοι ανώνυμοι μάρτυρες, γνωστοί και ως μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος της υπόθεσης Novartis είχαν λάβει συνολικές αμοιβές ύψους 56 εκατ. ευρώ.
Για ποιον λόγο είχαν λάβει τις αμοιβές αυτές; Για να καταθέσουν στις ΗΠΑ κατά της Novartis.
Συνηθίζεται να δίνεται αμοιβή σε προστατευόμενους μάρτυρες; Ναι, στις ΗΠΑ συνηθίζεται να λαμβάνουν αποζημίωση τέτοιοι μάρτυρες οι οποίοι στη συγκεκριμένη υπόθεση κατέθεταν κατά ιατρών και στελεχών της Novartis.
Γιατί δόθηκαν αυτές οι αμοιβές στους προστατευόμενους μάρτυρες της Novartis; Για να διερευνηθούν οι παράνομες πρακτικές της Novartis οι οποίες νόθευαν σε παγκόσμιο επίπεδο τον ανταγωνισμό, προσδίδοντας στη συγκεκριμένη φαρμακοβιομηχανία μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς.
Προσφέρονται τέτοιου είδους αμοιβές στην Ελλάδα; Όχι. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, δεν μπορεί να δοθεί καθεστώς προστασίας μαρτύρων σε άτομα που λαμβάνουν χρηματικά ανταλλάγματα για τις καταθέσεις τους.
Παρ’ όλα αυτά, η συγκυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, αποφάσισε να θέσει τους συγκεκριμένους αμειβόμενους μάρτυρες σε καθεστώς προστασίας, προκειμένου να καταθέσουν για την υπόθεση Novartis και στην Ελλάδα. Με τη διαφορά ότι οι καταθέσεις τους δεν θα αφορούσαν τις παράνομες εταιρικές πρακτικές της Novartis, αλλά πολιτικά πρόσωπα τα οποία είχε θέσει στο στόχαστρο ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Όμως, οι καταθέσεις των συγκεκριμένων προστατευόμενων μαρτύρων, δεν κατάφεραν να παρουσιάσουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο, με αποτέλεσμα να τεθούν όλες στο αρχείο.
Το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι το αν θα μάθουμε ποιοι και για ποιο λόγο έβαλαν τους προστατευόμενους μάρτυρες να προβούν σε αυτές τις ψευδείς καταγγελίες, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων. Και θα πρέπει όπως προαναφέραμε να διαλευκανθούν τα σημεία στα οποία τέμνονται τα οικονομικά, με τα πολιτικά κίνητρα. Και τα οικονομικά οφέλη των μαρτύρων, με τα δυνητικά πολιτικά οφέλη των υποκινητών της υπόθεσης στη χώρα μας.
Ωστόσο, για να συμβούν τα ανωτέρω θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να γνωστοποιηθούν οι πραγματικές ταυτότητες των μαρτύρων που κρύβονται πίσω από τα ευφάνταστα ονόματα και τις κουκούλες. Και προς αυτήν την κατεύθυνση, έχουν κινηθεί οι πολιτικοί που είχαν διωχθεί αδίκως για την υπόθεση Novartis. Έχοντας υποβάλει σχετικά αιτήματα, με βάση τη διάταξη του νέου νόμου Φλωρίδη.
