Δύσκολο να γράφεις για τα Τέμπη. Το είχαμε αποφύγει ως τώρα. Άλλωστε ο σεβασμός στους νεκρούς δεν επιτρέπει κανένα σχολιασμό των πονεμένων γονιών ό,τι και να κάνουν ή να πουν, όποια πρωτοβουλία και να πάρουν.
Αλλά αυτό δεν αναιρεί την επισήμανση της ευτελούς επικοινωνιακής εκμετάλλευσης που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω Ευρώπης. Η κυβέρνηση βρίσκεται όντως στρυμωγμένη επικοινωνιακά - και- από την παρερμηνεία που υφίστανται οι δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, από τους εδώ εντεταλμένους του ΣΥΡΙΖΑ στη δημοσιογραφία και τα social media.
Παράλληλα ο Στέφανος Κασσελάκης εργαλειοποιεί αναίσχυντα το θέμα, εστιάζοντας στη δημιουργία εντυπώσεων χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις. Χθες για παράδειγμα η συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε με ανάγνωση μηνύματός του από τον διευθυντή της Κ.Ο. Θάνο Μωραίτη.
Σε αυτό ο Στέφανος μεταξύ άλλων καλεί τον Μητσοτάκη «να μην οχυρωθεί πίσω από το νόμο περί ευθύνης υπουργών και να υιοθετήσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ επιτρέποντας έτσι στον φυσικό δικαστή να διερευνήσει τις ποινικές ευθύνες των υπουργών του και άλλων πολιτικών προσώπων».
Ο διευθυντής του γραφείου του είναι δικηγόρος. Δεν του εξήγησε ότι η υπόθεση βρίσκεται στη δικαιοσύνη και εάν από τη διαδικασία προκύψει ευθύνη μέλος του Κοινοβουλίου, αυτομάτως θα σταλεί σχετικό αίτημα στη Βουλή για άρση ασυλίας; (Σύνταγμα, αρ. 86 Παρ 2: «Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα (…) αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση».
Πολύ πιο λογικό και κατανοητό, παρότι μη πραγματοποιήσιμο εξαιτίας του ανωτέρω άρθρου, είναι το αίτημα των δύο δραματικών γονιών Μαρίας Καρυστιανού και ο Παύλου Ασλανίδη, που ζητούν να μην εφαρμοστεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: «Να καταστεί αυτοδικαίως ανεφάρμοστη» η διάταξη του άρθρου 86», για τους πρώην υπουργούς Σπίρτζη και Καραμανλή. Πονεμένοι γονείς, είναι. Δικαιούνται στην όποια πρόταση (σ.σ. άλλωστε και ο γράφων θα το επιθυμούσε σφόδρα, για να μάθουμε επί τέλους ποιος έχει την θανάσιμη ευθύνη για την καθυστέρηση της περίφημης σύμβασης 717).
Ο Stefanos δεν ξέρει, ή δεν του είπαν, πως το άρθρο 86 του συντάγματος αλλάζει μόνο με συνταγματική αναθεώρηση; Και ότι κάθε άλλη ενέργεια αποτελεί αντισυνταγματικό πραξικόπημα; Ο διευθυντής του γραφείου του είναι διακεκριμένος νομικός. Προφανώς του το είπε. Αλλά ο Στέφανος των ευτελών εντυπώσεων, γράφει στα trendy υποδήματά του τις συνταγματικές διατάξεις.
Στη δήλωσή του λέει επίσης «είναι λυπηρό το γεγονός πως οι συγγενείς των θυμάτων αναγκάζονται να προσφύγουν την Ευρώπη για να βρουν το δίκιο τους».
Ουδέν αναληθέστερο. Η Ευρώπη δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει και να αποφασίσει σε υπόθεση που εκδικάζεται στην ελληνική Δικαιοσύνη, και κατά συνέπεια κανένα δίκιο δεν μπορεί να αποδώσει. Θα το αποδώσει - ή κατά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα το αποδώσει - η ελληνική Δικαιοσύνη.
Εκείνο που απλώς συμβαίνει είναι η χυδαία εκμετάλλευση ενός τραγικού γεγονότος από την αξιωματική αντιπολίτευση με σημαιοφόρο τον ευρωβουλευτή του Αρβανίτη. Ο εν λόγω, είτε με τη μικρή Μαρία του Έβρου, είτε με το ναυάγιο της Πύλου, είτε με το δυστύχημα των Τεμπών, έχει πάρει επ’ ώμου και με λύσσα την σπίλωση της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Στο προπαγανδιστικό οπλοστάσιό τους επιστρατεύτηκε και η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας Λάουρα Κοβέσι, η οποία είπε τη φράση «Μας μπλοκάρουν από το να βρούμε την αλήθεια». Αυτό ερμηνεύτηκε προπαγανδιστικά από τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ ότι τους μπλοκάρει η κυβέρνηση.
Βέβαια η ίδια εξήγησε τι εννοούσε, λέγοντας: «Δυστυχώς, η συνταγματική πρόβλεψη πρέπει να αλλάξει. Γι’ αυτό το έχουμε ζητήσει και έχουμε στείλει επιστολή στην Κομισιόν. Δεν είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε αυτό. Δεν είμαστε οι νομοθέτες». Οπότε και η επιθυμία της Κοβέσι να υλοποιηθεί, απαιτείται πρωτίστως συνταγματική αναθεώρηση.
Παρεμπιπτόντως στην Κοβέσι απάντησε ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών Παναγιώτης Δανιάς, καταγγέλλοντάς την ότι «υπερβαίνει κατά πολύ τις αρμοδιότητές της, όταν μας λέει ότι πρέπει να αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών (!!), ή και το Σύνταγμα (!!!), ώστε να μπορεί, δήθεν, να κάνει ανενόχλητη την έρευνά της» (τα θαυμαστικά δικά του).
Η Ε.Ε. έχει δικαίωμα να διερευνήσει τα της σύμβασης 717 την οποία χρηματοδότησε. Όχι τα διαδραματιζόμενα εντός της δίκης. Το διαβεβαίωσε και ο Επικεφαλής της Μονάδας για το κράτος Δικαίου, ο οποίος επεσήμανε:
Η Ευρωπαία εισαγγελέας ελέγχει αποκλειστικά εάν έχει γίνει ορθή χρήση των ευρωπαϊκών πόρων (για την σύμβαση) και δεν κάνει έρευνα για το δυστύχημα. Πρόσθεσε ότι η διερεύνηση του δυστυχήματος είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης, όχι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και συμπέρανε αυτό που γνωρίζουμε και καταγγέλλουμε όλοι: Ότι η ελληνική δικαιοσύνη απονέμεται με αργούς ρυθμούς.
Δυστυχώς οι νεκροί και οι τραγικοί γονείς γίνονται παίγνιο στην ασύδοτη τυμβωρυχία του ΣΥΡΙΖΑ, βοηθούσης και της τσαπατσουλιάς ή κουτοπονηριάς κάποιων κυβερνητικών βουλευτών, που έκλεισαν την εξεταστική της Βουλής, χάνοντας κατά κράτος τις εντυπώσεις.
Στο κλίμα δυσπιστίας που υπήρχε, όσο και να είχε ολοκληρώσει τις εργασίες της η επιτροπή, θα έπρεπε να τις «ξεχειλώσει».
