Του Γιάννη Σιδέρη
Ανοίγει σήμερα η αυλαία της υπόθεσης Novartis που αναμένεται ούτως ή άλλως πολυτάραχη, είτε με κάποια πρόσωπα να εξαφανίζονται από το πολιτικό στερέωμα, είτε με κάποια κόμματα να βγαίνουν βαθιά λαβωμένα και αναξιόπιστα, σέρνοντας εσαεί τον ιταμό χαρακτηρισμό του σκευωρού. Θα δείξει. Σίγουρα μετά από αυτή την περιπέτεια τίποτα δεν θα είναι ίδιο.
Την αυλαία ανοίγει ο πρωθυπουργός με ομιλία του στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία θα προτείνει την ειλημμένη απόφαση για συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για όλα τα πολιτικά πρόσωπα που κατηγορούνται. Η δίωξη θα πρέπει να προσδιορίζει σαφώς τις πράξεις ή τις παραλήψεις, που είναι αξιόποινες, σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Μετά την πρώτη εναρμονισμένη και εκκωφαντική καταγγελιολογία των Παπαγγελόπουλου, Κοντονή, Πολάκη, και των συνήθων φωνασκούντων βουλευτών στα φιλόξενα «βοθροκάναλα της διαπλοκής», επικρατούν ηπιότεροι τόνοι. Η ηγεσία της κυβέρνησης είδε με δυσάρεστη έκπληξη ότι απέτυχαν σε δύο πεδία: Δεν συνέγειραν την πλειοψηφία του λαού σε ομοθυμαδόν καταδίκη των προσώπων τα οποία καταγγέλλονται (πέρασαν οι φλογερές εποχές των πλατειών), ενώ δεν κατόρθωσαν και να διασπάσουν την συμπαγή στάση στο εσωτερικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ήλπιζαν πως οι ηγεσίες των δύο κομμάτων θα κρατούσαν αιδήμονα διακριτή στάση από τα πρόσωπα που αναφέρονται στη δικογραφία. Ιδιαίτερα ξαφνιάστηκαν από τη στάση του ΠΑΣΟΚ, όπου είχαν υπερεκτιμήσει τη διάσταση μεταξύ Γεννηματά – Βενιζέλου, και άκουσαν την πρόεδρό του να ανασύρει μνήμες και να μιλάει για προσπάθεια «νέου 89».
Κατανόησαν επίσης ότι οι μαρτυρίες των «προστατευόμενων» μαρτύρων (που τον έναν τουλάχιστον δεν κατόρθωσαν καν να τον προστατέψουν), έχουν αρκετά κενά, υποκειμενικές αξιολογήσεις, πιθανολογήσεις, σεναριακές αφηγήσεις, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Στο μόνο που ελπίζουν πλέον, είναι αυτά να βρεθούν κατά την διερεύνηση της υπόθεσης, για να μην χαρακτηριστούν ως τροφοδότες σκανδαλολογικής επιβάρυνσης της πολιτικής ζωής και ανήθικοι κυνηγοί των πολιτικών τους αντιπάλων (των πλέον δυναμικών και επίφοβων).
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι η διαλεύκανση της υπόθεσης θα προχωρήσει με σεβασμό στο τεκμήριο τη αθωότητας (αλλά ξέχασε να το πει στα troll του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο), και διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση δεν θα δείξει καμιά πολιτική και ηθική επιείκεια σε οποιονδήποτε αποδειχτεί ότι καταχράστηκε δημόσια εξουσία ή δημόσιο χρήμα.
Σωστή θέση φυσικά, αλλά υποθέτουμε ότι θα αποδεχθεί να ισχύσει και αντιθέτως. Καμιά πολιτική και ηθική επιείκεια στην κυβέρνηση αν αποδειχτεί ότι με ατεκμηρίωτες κατηγορίες έστειλε πολιτικούς τη αντιπάλους στη λαιμητόμο της κοινωνικής απαξίωσης και της πολιτικής εξαφάνισης.
Εν τω μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τους καταγγελλόμενους για τέτοιες βαριές κατηγορίες, απαθείς και υποτακτικούς στη μοίρα που τους προετοίμασε. Τους καταγγέλλει ότι εξακοντίζουν απειλές για μηνύσεις κατά των «προστατευμένων μαρτύρων», θυμίζοντας… Κολομβία, όπως καταγγέλλει η Αυγή. Ετσι προκαταλαμβάνει - και προβοκάρει - το δικαίωμά τους να αμυνθούν κατά μαρτύρων που θεωρούν ότι είναι ψευδείς και καθοδηγούμενοι.
Ωστόσο όταν αρχίσει η διαδικασία όλες αυτές οι καταγγελίες θα σιγήσουν μέσα από την διαδικασία που επιτάσσουν οι νόμοι. Ο Ευ. Βενιζέλος, του οποίου η νομική δεινότητα δεν αμφισβητείται, δήλωσε στα ΝΕΑ, μεταξύ άλλων: «Ποιος εισαγγελικός λειτουργός, ανεξάρτητος και έντιμος, θα αρνηθεί να κινήσει την ποινική διαδικασία κατά των “μαρτύρων” και των συνεργών τους για συκοφαντική δυσφήμηση, ψευδορκία, σύσταση και συμμορία και ένα σωρό άλλα εγκλήματα; (…) ποια Βουλή θα αρνηθεί τη συγκρότηση Επιτροπής με ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς για τη διερεύνηση παραγεγραμμένων πράξεων, αν το ζητήσει ο ενδιαφερόμενος, όπως προβλέπει ρητά το άρθρο 86 παρ. 5 του Συντάγματος; (...)». Και αποφαίνεται: «Δεν θα περάσει το λαθρεμπόριο λάσπης, υπάρχουν πάμπολλοι εθνικοί και διεθνείς νομικοί φραγμοί. Θα βγουν οι κουκούλες».
Η εξέλιξη της διαδικασίας θα δείξει αν η κυβέρνηση έχει άσσους στο μανίκι της ή ξεκίνησε με τον συνηθισμένο τρόπο της, βλέποντας και κάνοντας, χωρίς επεξεργασία βάθους (παρότι η εντύπωση των αναλυτών είναι αντίθετη), με αποτέλεσμα στην αρχή να κερδίζει δοξαστικά τις εντυπώσεις και στην συνέχεια να υποχωρεί υποταγμένη και γλύφοντας τις πληγές της.
Το είδαμε στη… γενναία αντιπαράθεση με τους δανειστές και στις «μεθυστικές» συγκεντρώσεις του «Όχι», με αποτέλεσμα την ύφεση, τα capital controls που ισχύουν ακόμη και το τρίτο μνημόνιο που θα ισχύσει – μην ξεχνιόμαστε- για 99 χρόνια.
Αυτή η υπόθεση δεν είναι απλή, όπως τη νόμισε η κυβέρνηση. Θα είναι το αμόνι που θα σφυρηλατήσει ή θα κάψει, πρόσωπα και κόμματα.
