Του Γιάννη Σιδέρη
Στα βήματα του Αντρέα για μια ακόμη φορά ο Αλέξης στην ομιλία του στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ - συγνώμη του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιον αν το κάνει μόνο για να διατηρήσει την επαφή με τους Πασόκους που τον ψήφισαν και οι οποίοι είναι κάποιας ηλικίας (με τη νέα γενιά να κείται μακράν), ή αν ήταν τόσο ισχυρές και φορτισμένες οι σηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ που είναι δύσκολο να αντικατασταθούν.
Έτσι 45 χρόνια μετά την καθιέρωση του λαϊκίστικου και α-ταξικού όρου «μη προνομιούχοι» από τον Αντρέα, ο Αλέξης τον επανέφερε χθες στην ομιλία του στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ. Τον χαρακτηρίζουμε α-ταξικό γιατί δεν οριοθετεί οικονομικές και κοινωνικές τάξεις. Ο όρος δίνει την ευχέρεια στο κάθε έναν να νιώθει μη προνομιούχος έναντι κάποιου άλλου. Ακόμη - ως ακραία παραδείγματα - και ένας μεσαίος βιομήχανος είναι μη προνομιούχος έναντι ενός ολιγάρχη ή ένα golden boy έναντι του διευθυντή του ή του ιδιοκτήτη της επιχείρησης που εργάζεται. Με άλλα λόγια ο όρος χωράει τον κάθε παραπονεμένο!
Στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας έκανε και φτηνό χιούμορ για την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη-Τραμπ: «Όσο τον είδαμε εμείς τον Ντόναλντ Τραμπ άλλο τόσο τον είδε και ο κ. Μητσοτάκης. Εντάξει δε λέω –συνέχισε - περίμενε υπομονετικά πάνω από καμιά ώρα στη σειρά μαζί με δεκάδες άλλους στη δεξίωση του προεδρικού ζεύγους το επόμενο βράδυ, προκειμένου να έχει την ευκαιρία για 20 δευτερόλεπτα να βγάλει μια φωτογραφία μαζί του μετά συζύγων».
Εξυπνακίστικη επίθεση που δεν αρμόζει σε άνθρωπο που πέρασε από το αξίωμα του Πρωθυπουργού. Επειδή δεν μιλάει περιφρονητικά μόνο για τον Πρωθυπουργό της χώρας. Με το υποτιμητικό «περίμενε υπομονετικά πάνω από καμιά ώρα στη σειρά μαζί με δεκάδες άλλους» μιλάει υποτιμητικά και για του υπόλοιπους Πρωθυπουργούς της υφηλίου. Γιατί και αυτοί έβγαλαν τέτοιες φωτογραφίες με το προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ. Μια διαδικασία που όπως είπε «την έχω πατήσει και γω». Τότε προς τι η ειρωνεία που προσβάλει Πρωθυπουργούς κρατών;
Κατά τα άλλα στο κόμμα το παιχνίδι είναι πάνω του και παραμένει αδιαμφισβήτητος. Η πρώτη ημέρα χθες της Κ.Ε. που συνεχίζεται και σήμερα, πέρασε σε ήπιους τόνους, παρά τις δημοσιευμένες αντιρρήσεις της αριστερής πτέρυγας για την αλλαγή του κόμματος, την καχυποψία των στελεχών για το «που το πάει», και την αιχμή του Νίκου Βούτση ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκλέγεται από μαζικά συνέδρια, ενώ ο ίδιος απέρριψε «κάθε ιδέα μετάλλαξης σε σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση».
Το εναρκτήριο λάκτισμα για την τρίμηνη καμπάνια ανοίγματος με την προσέλκυση νέων μελών, θα δοθεί αύριο με την ομιλία του στο φεστιβάλ της νεολαίας «Σπούτνικ». Εκεί θα παρουσιάσει και τη νέα Πολιτική Διακήρυξη που συνέταξε ο Νάσος Ηλιόπουλος με την συνδρομή του Δημήτρη Τζανακόπουλου.
Στην ένταξη νέων μελών τελικά μάλλον ακολουθείται συγκερασμός μεταξύ του Τσίπρα που ήθελε εγγραφές μελών μόνο από το διαδίκτυο (οι «φόλουερς» που έλεγε ο Σκουρλέτης) και της φυσικής παρουσίας των μελών που θέλουν οι «53». Έτσι μετά την ψηφιακή εγγραφή το νέο μέλος θα παίρνει την κομματική του ταυτότητα δια της φυσικής του παρουσίας.
Και αυτή η μέθοδος καταδεικνύει τον εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ ως κομματικού σχηματισμού της αριστεράς. Θα ακουστεί… παλαιοημερολογίτικο, αλλά τα μέλη ενός αριστερού κόμματος δεν μπορεί είναι οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι που απλώς ενεγράφησαν τυπικά σε έναν «κατάλογο μελών». Έχουν - πρέπει να έχουν - ενστερνιστεί την ιδεολογία του κόμματος, να έχουν επεξεργαστεί τη θεωρία του, να έχουν ενσωματώσει την ταξική φιλοσοφία του, και φυσικά να έχουν τάξει εαυτόν στην υπεράσπιση και υλοποίηση του προγράμματός του (εντάξει μόνο στο ΚΚΕ γίνονται πλέον αυτά, αλλά ο εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ τον έφτασε στο άλλο άκρο).
Με τον τρόπο που εντάσσονται τώρα τα νέα μέλη, θα είναι απλώς λίγο πιο δεσμευμένοι ψηφοφόροι, παρά συνειδητοποιημένα πολιτικά μέλη. Δεν θα αποτελούν αυτό που λέμε κομματικό στρατό. Θα είναι ένας ψηφοθηρικός εκλογικός μηχανισμός. Και η κομματική τους λειτουργία θα μοιάζει περισσότερο με… «φαν κλάμπ» του Αλέξη.
