Σε πλειοδοσία μέτρων και παροχών προχωρά ο ΣΥΡΙΖΑ για τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων, με τον Αλέξη Τσίπρα να ετοιμάζεται στην ουσία να εξαγγείλει ένα νέο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».
Το νέο αυτό «λεφτά υπάρχουν» του Αλέξη Τσίπρα που θα ανακοινωθεί την Δευτέρα, έστω και μεταλλαγμένο, μέσα από τη φράση «οικονομικές δυνατότητες υπάρχουν», όπως αυτή που χρησιμοποίησε προ ημερών ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος Αλ. Χαρίτσης, θα αντιστοιχεί σύμφωνα με πληροφορίες σε πάνω από 30 δισ. ευρώ.
Στην πράξη πρόκειται για εξαγγελίες που ούτε λίγο ούτε πολύ ισούνται με ένα ακόμη «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» σαν εκείνο του 2015, το οποίο ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας είχε παραδεχτεί αργότερα ότι επρόκειτο για μια μεγάλη αυταπάτη.
Στην ίδια λοιπόν τακτική, μιας νέας αυταπάτης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ανακοινώσει πιθανότατα την Δευτέρα μια πλειοδοσία μέτρων, παροχών και επιδομάτων, χωρίς να είναι σαφές ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό, τα οποία θα κινούνται στην ίδια αντίληψη με εκείνη που είχε ακολουθήσει πριν αλλά και μετά το 2015.
Το νέο αυτό αφήγημα για την οικονομία είχε προαναγγείλει προ ημερών σε διαδικτυακή συνέντευξη ο εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Χαρίτσης δηλώνοντας ότι «οικονομικές δυνατότητες υπάρχουν».
Είναι προφανές ότι ότι το βλέμμα του Αλ. Τσίπρα βρίσκεται στην επόμενη ημέρα της κρίσης του κορονοϊού. Συγκεκριμένα, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να επενδύει στην οικονομική κρίση και στην ύφεση που θα ακολουθήσει. Την περασμένη εβδομάδα ο Αλ. Χαρίτσης είχε απλά δείξει τα χαρτιά που θα ανοίξει ο Αλ. Τσίπρας το επόμενο διάστημα ο οποίος χαρακτηρίζει ως «ασπιρίνες» τα μέχρι τώρα μέτρα της κυβέρνησης.
Εσκεμμένα η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει πως αγνοεί ότι οι δέσμες που έχουν μέχρι τώρα ανακοινωθεί από το οικονομικό επιτελείο κινούνται μέσα στις δημοσιονομικές αντοχές της χώρας και καλύπτουν τον αντίκτυπο της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία για τους επόμενους μήνες έως τον Μάιο.
Εντούτοις η αξιωματική αντιπολίτευση στην προσπάθεια της να αποδομήσει τις παραπάνω ελαφρύνσεις καλλιεργεί για μια ακόμη φορά υψηλές προσδοκίες ανάλογες με εκείνες που είχε δώσει προεκλογικά το 2015, οι οποίες και της γύρισαν τελικά μπούμερανγκ.
Αλλά οι ατελείωτες παροχές και η τακτική πλειοδοσίας, είναι σαν να στέλνουν από τώρα την Ελλάδα σε ένα νέο μνημόνιο. Τακτική που έχει ξεκινήσει καιρό τώρα με τον Αλ. Τσίπρα να “βομβαρδίζει” την κυβέρνηση με οικονομικές προτάσεις που ναι μεν έχουν τον μανδύα στήριξης των εργαζομένων, ωστόσο κινούνται στην λογική ότι “υπάρχει άπειρο χρήμα”.
Στα τέλη Μαρτίου και έπειτα από τηλεδιασκέψεις με τις ηγεσίες του ΕΒΕΑ και της ΓΣΕΒΕΕ ο κ. Τσίπρας είχε ζητήσεια πό την κυβέρνηση να εκπονήσει “ένα γενναίο πρόγραμμα σωτηρίας με ορίζοντα τουλάχιστον ως το τέλος του έτους που θα καλύπτει οριζόντια όλη την οικονομία”.
Το πρόγραμμα συνίστατο σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα σε παροχή άτοκων δανείων στις επιχειρήσεις, στη δημιουργία νέων εργαλείων ρευστότητας μέσω της Αναπτυξιακής Τράπεζας καθώς και στη συγκρότηση ενός αντίστοιχου “σχεδίου Ηρακλής" για τις επιχειρήσεις με την εγγύηση του δημοσίου για επιχειρηματικά δάνεια”.
Στο ερώτημα που υπάρχει όλο αυτό το χρήμα κάποιοι παραπέμπουν στο περιβόητο “μαξιλάρι” των 37 δισ ευρώ, γύρω από το οποίο περιστρέφεται και το αφήγημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την οικονομία.
Στην κυβέρνηση ωστόσο -και σωστά- θέλουν το “μαξιλάρι”, όσο αυτό είναι δυνατόν να μην πειραχθεί. Το «μαξιλάρι» είναι το τελευταίο οχυρό και πρέπει να προφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού. Υπάρχει και η επόμενη ημέρα της οικονομίας, μετά τον κορονοιό. Και το θέμα είναι να υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι όταν η χώρα βγει από την κρίση. Η χρήση του “μαξιλαριού” επομένως θα πρέπει να γίνει την κατάλληλη στιγμή και στην κατάλληλη ποσότητα.
