Την ώρα που οι επιθέσεις του Αλέξη Τσίπρα κατά της κυβέρνησης με ακραίους χαρακτηρισμούς και διχαστική ρητορική κινούνται στα όρια της αποδεκτής πολιτικής αντιπαράθεσης και κριτικής, μιλώντας ακόμη και για «κυβέρνηση αχρήστων» από το βήμα της Βουλής, η αποκάλυψη της ενδιάμεσης έκθεσης της εταιρείας PwC για την Folli Follie έρχεται να ταράξει εκ νέου τα νερά, εγείροντας σειρά ερωτημάτων για τις αναφορές που γίνονται σε πολιτικά πρόσωπα κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν Οκτώβριος του 2018, όταν Κωστής Χατζηδάκης, Χρήστος Σταϊκούρας και Κώστας Σκρέκας περνούσαν την πόρτα του κτιρίου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κατ' εντολή του Κυριάκου Μητσοτάκη ζητώντας ενημέρωση για την υπόθεση της Folli Follie. Λίγες ημέρες νωρίτερα ο ίδιος ο πρόεδρος, τότε, της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλώντας στους τομεάρχες του κόμματος δήλωνε: «Για το σκάνδαλο της εταιρείας Folli Follie υπάρχουν αυταπόδεικτες ευθύνες και είναι αδιανόητο οι ευθύνες αυτές, ειδικά από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, να μην έχουν αποδοθεί», δείχνοντας με τον τρόπο αυτό την αναζήτηση ευθυνών για μια υπόθεση που πέραν όλων των υπολοίπων ζητημάτων εξέθεσε τη χώρα σε διεθνές επίπεδο και έστειλε το Χρηματιστήριο στα τάρταρα εκείνη την περίοδο.
Το θέμα της Folli Follie έχει απασχολήσει επί μακρόν την επικαιρότητα και σήμερα ο ιδρυτής της εταιρείας Τζώρτζης Κουτσολιούτσος βρίσκεται στη φυλακή. Είναι το ίδιο πρόσωπο το οποίο φέρεται να ενημερώνει υπάλληλος της εταιρείας για το ενδιαφέρον που κατά τον ίδιο υπάρχει, από πρόσωπα της τότε κυβέρνησης προκειμένου να διευκολυνθεί η επιχείρηση στα προβλήματα που αντιμετώπιζε, οικονομικά και δικαστικά.
Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που η PwC φέρεται να έχει συμπεριλάβει στην πολυσέλιδη ενδιάμεση έκθεσή της είναι ενδεικτικά των όσων ο υπάλληλος της εταιρείας υποστήριζε απευθυνόμενος στη διοίκησή της. Τα φερόμενα ως εμπλεκόμενα πρόσωπα αποτυπώνονται με το όνομά τους δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα αν και τα ίδια έχουν προβεί σε δηλώσεις που διαψεύδουν σχέσεις με την Folli Follie.
Σημεία της ενδιάμεσης αυτής έκθεσης έγιναν γνωστά από την προηγούμενη Παρασκευή. Παρ' όλα αυτά μόλις χθες ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε ένα ακόμη «δριμύ κατηγορώ» κατά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, χαρακτηρίζοντας για μια ακόμη φορά «πρόσχημα» την πανδημία, θέτοντας εκ νέου θέμα... Δημοκρατίας και αφού επιτέθηκε στα ΜΜΕ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, προανήγγειλε την κατάθεση αιτήματος για προ ημερησίας διάταξης συζήτησης στη Βουλή μετά τις εορτές με θέμα τη διαφάνεια.
Και προχώρησε ακόμη περισσότερο. Έφερε τις θεωρίες συνωμοσίας και τη συνωμοσιολογία στη Βουλή, εμπλέκοντας την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών με εταιρείες ξένες κάνοντας λόγο για μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει και για τον απερχόμενο αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ και τα όσα κατά καιρούς είχαν αναφερθεί σχετικά με τη χειραγώγηση μέσω του διαδικτύου των αμερικανών ψηφοφόρων.
Ο «διαβολικός Τράμπ» που «λειτουργούσε για το καλό» και μάλιστα στο πλαίσιο της στήριξης των «δημοκρατικών αρχών» μετετράπη αίφνης στον εχθρό. Επιχειρήθηκε να ταυτιστεί με τη σημερινή κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, όπως παλαιότερα έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ και με τον Όρμπαν, με την διχαστική ρητορική να επανέρχεται στο προσκήνιο σε μια προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα όχι απλά να υψώσει τους τόνους στο πλαίσιο της τακτικής του σκληρού ρόκ αλλά να δημιουργήσει συνθήκες διχασμού των Ελλήνων, ανάλογες με εκείνες της περιόδου 2010 - 2015.
Οι κινήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ανησυχία που δεν συνδέεται τόσο με τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του και την αδυναμία του να εισπράξει έστω από την μικρή φθορά της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη που επί 10 μήνες διαχειρίζονται κρίσεις η μια εκ των οποίων αφορά στη δημόσια υγεία και είναι πρωτόγνωρη με παγκόσμια χαρακτηριστικά. Οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα μαρτυρούν ανησυχία η οποία δείχνει να συνδέεται με ζητήματα που ενδεχομένως προκύπτουν από υποθέσεις όπως αυτές που αφορούν στελέχη του και προκύπτουν από καταγγελίες.
Δεν έχει άλλωστε περάσει καιρός από την ημέρα που επιχειρηματίες όπως ο Σάμπυ Μιωνή και ο Χρήστος Καλογρίτσας κατηγόρησαν τον Νίκο Παππά αλλά και τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ούτε από την ημέρα που συνομιλίες έβλεπαν το φως της δημοσιότητας με αναφορές «σε μαγαζιά» και τις «ανάγκες» που αυτά έχουν.
Οι νέες αναφορές σε πολιτικά πρόσωπα δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί από τη δικαιοσύνη. Τα πρόσωπα που ο υπάλληλος της Folli Follie αναφέρει στην αλληλογραφία του με την ιδιοκτησία της εταιρείας δεν σημαίνει ότι εμπλέκονται. Εντούτοις η υπόθεση βλέπει το φως της δημοσιότητας και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να ανησυχεί τουλάχιστον από τον τρόπο που πολιτεύεται εν μέσω κρίσεων.
Από το καλοκαίρι και κυρίως από τον Οκτώβριο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει σηκώσει όλους τους τόνους και έχει θέσει σε εφαρμογή τα όσα είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του για σκληρή επίθεση κατά της κυβέρνησης. Και ενώ αυτό δεν δείχνει να έχει ανταπόκριση στην πλειοψηφία των πολιτών εντούτοις δείχνει να βρίσκει ευήκοα ώτα μεταξύ των λεγόμενων σκληροπυρηνικών στελεχών. Μάλιστα πέραν του Παύλου Πολάκη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που και στο παρελθόν επένδυαν στην διχαστική ρητορική αναλαμβάνουν ρόλο σε επιθέσεις κατά της κυβέρνησης αλλά και τους πολίτες που το 2019 την ψήφισαν.
Η επίμαχη τροπολογία
Το επίμαχο πάντως σημείο της έκθεσης της PwC είναι το mail του υπαλλήλου της Folli Follie στο σημείο που αναφέρεται σε τροπολογία η οποία θα κατατίθετο τον Μαϊο του 2018 προς διευκόλυνση της ιδιοκτησίας. Μια τροπολογία που πράγματι κατατέθηκε και πήρε της μορφή διάταξης σε νομοσχέδιο που τότε ήταν προς συζήτηση και ενεκρίθη. Γεγονός που θέτει ερωτήματα για το αν υπήρξε νομοθέτηση «κατά παραγγελία» και κατά πόσο και σε ποιό μέγεθος ωφέλησε την υπό έλεγχο εταιρεία.
Επίσης ο ίδιος υπάλληλος εμπλέκει και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που τότε έδειχνε να κωλυσιεργεί σε βαθμό που προκαλούσε έντονες αντιδράσεις.
Σε κάθε περίπτωση τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελούν υπό έλεγχο. Η εισαγγελία Πρωτοδικών έχει χρεώσει την υπόθεση σε εισαγγελέα ο οποίος καλείται πλέον να ελέγξει τα στοιχεία που περιέχονται στην αρκετών δεκάδων έκθεση της PwC και να αποφανθεί αν και κατά πόσο είναι αξιόλογα ως προς τα σημεία που αφορούν πολιτικά πρόσωπα που φέρονται να έχουν εμπλακεί στην υπόθεση. Σημειώνεται ότι πλέον και οι ανακριτικές αρχές είναι προσεκτικές. Αξιολογούν τις υποθέσεις και δεν αφήνουν να εκτεθούν πρόσωπα ιδίως πολιτικά χωρίς την οποιαδήποτε έρευνα αντιθέτως με όσα επί ΣΥΡΙΖΑ συνέβησαν εκθέτοντας πολιτικούς αντιπάλους.
