Ο αντισυστημισμός πάει ακροδεξιά
Shutterstock
Shutterstock

Ο αντισυστημισμός πάει ακροδεξιά

Χθες με τίτλο «Αυτόν τον αντισυστημισμό ποιος θα τον μαγνητίσει;», γράφαμε πως η επίθεση προς την κυβέρνηση συνοδεύεται εκ μέρους της αντιπολίτευσης και με προκαταβολική καχυποψία για τη Δικαιοσύνη (με πιο συνεσταλμένη τη στάση του ΠΑΣΟΚ), και γενικότερη απαξίωση στα θεσμικά όργανα της Πολιτείας, όπως και στα ΜΜΕ. Όλα, κατά τους κήνσορες τελούν υπό τις εντολές του Μαξίμου.  

Έτσι φυσικά αποσαθρώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών, απαξιώνεται συνολικά το κομματικό σύστημα και ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Επακόλουθο είναι να μαζικοποιούνται οι αντισυστημικές δυνάμεις, και σίγουρα πόλοι έλξης τους δεν είναι… το ΜέΡΑ25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα ΚΚΕ Μ-Λ ή ο αντιεξουσιαστικός χώρος. Αντιθέτως, οι ενδείξεις από πρώτες έρευνες κοινής γνώμης, δείχνουν μια τάση προτίμησης και συσπείρωσης του χώρου δεξιότερα της ΝΔ.

Εμμέσως το επιβεβαίωσε ο δημοσκόπος Δημήτρης Μαύρος μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα: «Εδώ και πολλούς μήνες έχω πει ότι η ιστορία των αγανακτισμένων επανέρχεται όχι με τα ίδια χαρακτηριστικά των μνημονίων, αλλά επανέρχεται η ανάγκη για αντι-σύστημα. Και αυτό έχει αρχίσει και αποτυπώνεται και στα νούμερα».

Γραφόταν αυτό το κείμενο, όταν είδε το φως της δημοσιότητας η δημοσκόπηση της MRB. Δείχνει την Πλεύση Ελευθερίας να ανεβαίνει σχεδόν 2 μονάδες (στο 7,4% έναντι 5,3%), ενώ η Φωνή Λογικής της Λατινοπούλου εκτινάσσεται στο 8%, σημειώνοντας άνοδο 3,7 μονάδων. Το Κίνημα Δημοκρατίας βρίσκεται στο 4% και η Νίκη στο 3,%, με τον ΣΥΡΙΖΑ στα ίδια (8,4% με άνοδο 0,1%).

Παραδόξως το ΠΑΣΟΚ χάνει σχεδόν 2 μονάδες, συγκεντρώνοντας 12,4% από 14,1%. Λέμε παραδόξως, γιατί είναι το κόμμα που δεν έχει σταθεί στην αντιπολιτευτική διαμαρτυρία. Έχει κάνει προτάσεις κατά το μάλλον ή ήττον τεκμηριωμένες, μέρος των οποίων έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση (π.χ Τράπεζες, οικιστικό, κ.α.).

Ίσως πληρώνει την κακόγουστη Βαβέλ που δημιούργησαν στελέχη του, τα οποία προσβλέπουν σε κυβερνητικές συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Ζωή και τον Βαρουφάκη. Ξέχασαν τη Δέσποινα Κουτσούμπα.    

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης και το κόμμα του βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, εξακολουθεί να παραμένει καταλληλότερος πρωθυπουργός, καθώς συγκεντρώνει 21,7% έναντι 7,2% του Νίκου Ανδρουλάκη, 6,4% της Ζωής Κωνσταντοπούλου, 4,2% του Κουτσούμπα, ενώ από 4,1% λαμβάνουν Βελόπουλος και Φάμελλος.

Ηλίου φαεινότερον, ενώ η κυβέρνηση μπορεί να ελέγχεται για λάθη, η αντιπολίτευση υποφέρει από έλλειψη αξιοπιστίας. Λογικό, αφού με τα Τέμπη θεωρεί πως βρήκε τον πολιορκητικό κριό, για να διαρρήξει το κυβερνητικό κάστρο, που λόγω της τραγωδίας παρουσιάζει ρωγμές.

Δεν ελέγχει την κυβέρνηση για τις διοικητικές της πράξεις, παραλείψεις, ελλείψεις, επί του συγκεκριμένου θέματος. Και δεν περιμένει την έρευνα της Δικαιοσύνης και την ακροαματική διαδικασία, που είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές ανάδειξης της αλήθειας.

Υιοθέτησε σε πρώτο στάδιο θεωρίες συνωμοσίας που εκπέμφθηκαν από τον κομιστή επιστολών του Ιησού, σπέρνοντας στο πανελλήνιο την καχυποψία.

Και στη συνέχεια η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝεΑρ, στελέχη που παρεπιδημούν στο ΠΑΣΟΚ, ανέστιοι αριστεροί και κεντροαριστεροί δημοσιολόγοι, υφαίνουν δημοσίως ευχετικά σενάρια συνεργασίας για να ρίξουν την κυβέρνηση.

Εγκλωβισμένοι στα κομματικά γραφεία και το echo chamber στα σόσιαλ μίντια, παρουσιάζουν απουσία σύνδεσης με την κοινωνία. Θεωρούν ότι οι πολίτες που κατέβηκαν με σεβασμό και σιωπή στις συγκεντρώσεις, άλλο όνειρο δεν έχουν παρά την αλληλεγγύη τους προς τους χαροκαμένους γονείς, και την απαίτησή τους για αλήθεια και δικαιοσύνη, να γίνουν εφαλτήριο για την ευόδωση της εξουσιαστικής φιλοδοξίας των αντιπολιτευομένων.

Ήταν τόσο χοντροκομμένη η προσπάθεια οικειοποίησης των συγκεντρώσεων, ήταν τόση η εργαλειοποίηση των Τεμπών, και τόσο κραυγαλέες οι προσπάθειες ενωτικής δράσης έως και πολιτικής ενοποίησης, που ο κόσμος αντέδρασε.

Παράλληλα, ενώ τόσο καίγονται στα λόγια για την απόδοση δικαιοσύνης, υπερασπίστηκαν με σοφισμούς κάθε προσπάθεια καθυστέρησης της διερεύνησης. Για να φτάσουμε στις εκλογές και η δίκη να μην έχει ξεκινήσει. Οπότε να έχουν να λένε.

Ούτως ή άλλως, η κυβέρνηση γνωρίζει πως θα φέρει τα Τέμπη ως κηλίδα, έως τις εθνικές εκλογές. Όμως το μέγεθος της κηλίδας θα το καθορίσει η ακροαματική διαδικασία.

Η κυβέρνηση ενεπλάκη αθέλητα σε αυτή την περιπέτεια. Η αντιπολίτευση οικειοθελώς κατόρθωσε να απολέσει μέρος της ήδη μειωμένης αξιοπιστίας της. Κατόρθωμα!