Να κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: Ότι βρισκόμαστε στα ταραγμένα χρόνια των μνημονίων, τότε που ο Αντώνης Σαμαράς ήταν πρωθυπουργός της χώρας και ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πάθε τότε «Σαμαρά του 2024». Τι θα έκανε ο κ. Σαμαράς; Θα διέγραφε ή όχι τον κ. Μητσοτάκη; Ή τον κ. Καραμανλή ή τον οποιανδήποτε έθετε σε αμφισβήτηση τη σταθερότητα της κυβέρνησής του. Η απάντηση είναι γνωστή. Κυρίως στον ίδιο. Οπότε, το ερώτημα δεν είναι γιατί διεγράφη, αλλά γιατί το επεδίωξε ο ίδιος.
Υπάρχουν διάφορα σενάρια που επιχειρούν να δώσουν μια ικανοποιητική απάντηση. Το «γινάτι βγάζει μάτι», έλεγαν οι παλαιότεροι. Αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ένας πρώην πρωθυπουργός δεν έχει την πολιτική ωριμότητα για να μην επιτρέψει στα προσωπικά του πάθη να του επιβληθούν. Θέλησε να ηγηθεί ενός νέου πολιτικού σχήματος που θα εκμεταλλευτεί την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και την εκλογή Τραμπ στην Αμερική και να επιστρέψει έτσι στην πρωθυπουργία. Αυτό μοιάζει περισσότερο «λογικό». Μοιάζει να έχει αυτό που λέμε αρχή, μέση και τέλος.
Υπάρχουν, όμως, δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι ο κόσμος της ΝΔ δεν θα του συγχωρέσει ότι επιχείρησε να ρίξει μια κυβέρνηση της κεντροδεξιάς για δεύτερη φορά. Αν όχι για… τρίτη μιλώντας γενικά για κυβερνήσεις και όχι αποκλειστικά της ΝΔ, συνυπολογίζοντας και την κυβέρνηση Παπαδήμου. Και το αμέσως επόμενο και πιο πρακτικό πρόβλημα είναι ότι για να ηγηθεί της ακροδεξιάς θα πρέπει να πείσει πρώτα τους Λατινοπούλου, Βελόπουλο και Νατσιό. Θα πρέπει πρώτα να τους ρωτήσει…
Προφανώς, και ο Αντώνης Σαμαράς είχε δικαίωμα στην κριτική. Μόνο που εδώ δε μιλάμε για κριτική, αλλά για μια απέλπιδα προσπάθεια να προκαλέσει τη διαγραφή του. Δεν θα μείνουμε στο ότι η λεγόμενη κριτική στηριζότανε σε μια αμφιβόλου εγκυρότητας πληροφόρηση, ούτε στην οξύτητα των τοποθετήσεων. Θα μείνουμε, όμως, στο γεγονός ότι ένας πρώην πρωθυπουργός με τη στάση του προκαλεί πολιτική κρίση στην κυβέρνηση και στην πράξη την απειλεί με πτώση. Με άλλα λόγια, ο κ. Σαμαράς θεωρεί τόσο «επικίνδυνο» τον κ. Μητσοτάκη που πιστεύει ότι θα πρέπει να πέσει. Τι περίμενε, λοιπόν, ο κ. Σαμαράς; Ότι μια τέτοια θεώρηση θα έμενε αναπάντητη;
Την ίδια ώρα οι βουλευτές της ΝΔ καλούνται να τοποθετηθούν ξεκάθαρα, αν θα μπορούσαν να επιτρέψουν στον κ. Σαμαρά να ρίξει κυβέρνηση της ΝΔ για άλλη μία φορά.
Όσοι πάντως πιστεύουν ότι ο κ. Σαμαράς θα πάρει το… χρίσμα από τον Τραμπ για να ηγηθεί της χώρας, αν όχι όλης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, δεν έχουν παρά να δοκιμάσουν τον δρόμο της πολιτικής ερήμου. Ο κ. Σαμαράς τον έχει ήδη διανύσει και ίσως και να του αρέσει κιόλας. Ο Τραμπ, πάντως, έχει αυτή τη στιγμή σοβαρότερα προβλήματα να λύσει από το να ασχοληθεί ποιος θα ηγείται της δεξιάς πολυκατοικίας στη μακρινή Ελλάδα. Αφήστε που δε μιλάμε πλέον για δεξιά πολυκατοικία. Αλλά για ένα νέο κτίσμα που φιλοδοξεί να φιλοξενήσει όλες τις φωνές πέραν της δεξιάς της ΝΔ…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
