Η ιστορία του ερχομού του Στέφανου Κασσελάκη στην Ελλάδα, την άνοιξη του 2023 έχει πολλά κενά. Δηλαδή, μπορούμε να πιστέψουμε, ότι μια μέρα εντελώς ξαφνικά ο Στέφανος, ο σύζυγος του και ο συμπαθής σκυλάκος Φούρλης, αποφάσισαν να αφήσουν τις μαγικές αμμουδιές του Μαϊάμι και να έλθουν στην Ελλάδα για να σώσουν τη χώρα;
Να πιστέψουμε ότι εντελώς ξαφνικά, «out of the blue» που λένε και στη Νέα Υόρκη, αποφάσισαν να αφήσουν το επιχειρηματικό κέντρο του Μανχάταν και να εγκατασταθούν στην Πλατεία Κουμουνδούρου για να ασχοληθούν με την πολιτική;
Να πιστέψουμε ότι εντελώς ξαφνικά, αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους τη μονετή αλλά επιτυχημένη προσπάθεια πλουτισμού, που τους επέτρεψε να ζουν χωρίς να εργάζονται για να σώσουν τους πτωχούς και τους μη προνομιούχους της χώρας μας;
Να πιστέψουμε ότι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αποφάσισαν να μπουν στην πολιτική, όχι από την πλευρά του κόμματος της οικονομικής ελευθερίας, της φιλοεπενδυτικής και φιλοεπιχειρηματικής πολιτικής και του Κυριάκου Μητσοτάκη που μέχρι πρότινος εξυμνούσαν, αλλά από την πλευρά των μαρξιστικών πολιτικών απολιθωμάτων και των ιδεοληπτικών εμμονών που είχαν τινάξει την χώρα στον αέρα από το 2015 μέχρι το 2019;
Δηλαδή ο Στέφανος, ο σύζυγος του και ο Φούρλης, βρήκαν ένα παράθυρο ευκαιρίας, «a window of opportunity» όπως λένε στο Μαϊάμι, για να εισέλθουν στην πολιτική, σε ένα κόμμα που είχε αρχίσει να παραπαίει. Ένα κόμμα που όπως αποδεικνύεται, δεν είχε την παραμικρή ιδεολογική ή πολιτική επαφή με τον ίδιο.
Και όλα αυτά από μόνοι τους; Αυτό αναφέρεται στο κυρίαρχο αφήγημα και στο νέο μοντέλο πολιτικού αρχηγού, που προτάσσεται. Ένας νέος, πάμπλουτος, αντικομφορμιστής, πάνσοφος, παντογνώστης, με τεράστια επιχειρηματική εμπειρία, που «δεν κωλώνει», που «λέει τα πράγματα με το όνομα τους», αναδεικνύεται μέσα από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε πρωταγωνιστή της πολιτικής επικοινωνίας και σε πρωταθλητή των εκπομπών life style και κουτσομπολιού.
Και μάλιστα σε πρόσφατη εμφάνιση του σε ραδιοφωνική εκπομπή, στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τις τεράστιες αντιφάσεις που συνοδεύουν το προφίλ που προβάλει, που μοιάζει με τον Έλληνα Μπερλουσκόνι που χρησιμοποιεί Τραμπικές τακτικές αλλά ταυτόχρονα είναι βαθιά αριστερός, επικαλέστηκε τον Ένγκελς, ο οποίος ήταν λέει βιομήχανος. Όπως ο ίδιος δηλώνει εφοπλιστής. Η πολιτική αμετροέπεια στον υπερθετικό βαθμό. Συγκρίνει τον εαυτό του, με τον Φρίντριχ Ένγκελς, ο οποίος μαζί με τον Καρλ Μαρξ, είχαν επεξεργαστεί τη θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού και του διαλεκτικού υλισμού και είχαν συγγράψει το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» και το «Κεφάλαιο».
Φυσικά δεν υπάρχει οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα στον Ένγκελς και τον Κασσελάκη, όσο και να προσπαθεί ο αρχηγός του Σύριζα να αντλήσει και από εδώ κάποιο θετικό στοιχείο. Και είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη αναφορά όχι μόνο δεν κάνει «κλικ» στο εκλογικό κοινό του Σύριζα, αλλά προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία, ή «wry smile» όπως λένε στις ΗΠΑ. Δεν γνωρίζουμε εάν την αναφορά στον Ένγκελς, την είχε υπαγορεύσει το ισχυρό επικοινωνιακό επιτελείο που προωθεί τον Στέφανο Κασσελάκη ή εάν απλά του ξέφυγε.
Ο Φρίντριχ Ένγκελς ήταν σκληρά άθρησκος από τα νιάτα του και προφανώς δεν είχε δει σταυρούς με λάδια στη βάφτιση του, ούτε προσευχόταν στον Όσιο Δαυίδ για να μην είναι ομοφυλόφιλος. Κι ήδη από την ηλικία των 20 ετών, είχε αρχίσει να συγγράφει μια σειρά από βιβλία, όπως «η Αγία Οικογένεια», «η Γερμανική ιδεολογία» και αργότερα το «Αντί-Ντύρινγκ», «η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», καθώς και τον δεύτερο και τον τρίτο τόμο του «Κεφαλαίου» σύμφωνα με τα προσχέδια του Μαρξ, που δεν πρόλαβε να τα ολοκληρώσει λόγω του αιφνίδιου θανάτου του. Αφήνοντας ένα ισχυρό ιδεολογικό αποτύπωμα στο οποίο αναλύονται ζητήματα φιλοσοφίας, πολιτικής οικονομίας, καθώς και ιστορικά-ιδεολογικά ζητήματα και όχι ένα απολιτικό προσωπείο επίδειξης άγνωστου πλούτου, αμφιλεγόμενων γνώσεων και υπέρμετρης φιλοδοξίας.
Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της ιδεολογικής κατάρτισης του Στέφανου Κασσελάκη, ωστόσο παρατηρούμε ότι του προσφέρεται μια τεράστια ανοχή από την πλευρά των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για όσα τερατώδη υποστηρίζει. Οι επικοινωνιολόγοι του και όσοι βρίσκονται από πίσω του, του έχουν διδάξει να ακολουθεί την πάγια συριζαϊκή τακτική. Δηλαδή, όποτε ζορίζουν οι ερωτήσεις και όποτε αποκαλύπτονται ίχνη της τεράστιας πολιτικής και οικονομικής άγνοιας του, αρχίζει να καταγγέλλει και να απαξιώνει τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία παρ’ όλα αυτά του προσφέρουν άπλετο και υπέρμετρο χρόνο προβολής.
Ίσως δεν μάθουμε ποτέ, ποιοι εμπνεύστηκαν τον ερχομό του Ένγκελς του Μαϊάμι στη χώρα μας και ποιοι στήριξαν την ανέλιξη του στην αρχηγία του Σύριζα. Ίσως δεν μάθουμε ποτέ, ποιοι έστησαν όλο αυτό το σκηνικό της απαξίωσης του ορθολογικού πολιτικού λόγου και της αντικατάστασης του από τοξικές ατάκες και ανερμάτιστες πολιτικές πομφόλυγες. Μένει να αποδειχθεί την προσεχή Κυριακή, εάν οι συντονισμένες αυτές προσπάθειες, έχουν πιθανότητες επιτυχίας, ή όχι.
