Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μετακίνησε τις «τεκτονικές» πλάκες του παγκόσμιου οικοδομήματος ασφαλείας, προκαλώντας μεγάλα ρήγματα αλλά και συγκλίσεις τεράστιας κλίμακας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο, και οι χώρες - μέλη της, ως εθνικές οντότητες, υποχρεώνονται σε ραγδαίες αναπροσαρμογές των υφιστάμενων δογμάτων, των σχεδιασμών και των επιδιώξεων. Ταυτοχρόνως ο πόλεμος και οι επάλληλες κρίσεις, όπως η πανδημία, η κρίση στην ενέργεια, ο πληθωρισμός, η συμπίεση επί μακρόν των εισοδημάτων και το νέο προσφυγικό κύμα, βυθίζουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες σε καθολική ανασφάλεια. Μέσα από την οποία, αναδύονται οι υψηλές απαιτήσεις από την ΕΕ, τις πολιτικές ηγεσίες. Επιζητούν απ’ αυτές προβλεψιμότητα και διορατικότητα, σχέδιο αντανακλαστικά, αποτελεσματική διαχείριση με ζητούμενο την ασφάλεια και τη σταθερότητα.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, η διαμόρφωση του «νέου κόσμου» σφυρηλατεί και τη νέα σχέση των πολιτών με τις κυβερνήσεις και τις αντιπολιτεύσεις τους. Οι άνθρωποι παντού συνειδητοποιούν καθημερινά ότι ο βίος και ο βίος των παιδιών τους εξελίσσεται μέσα σε έναν κύκλο πυκνών, διαφορετικών αλλά και ανατροφοδοτούμενων κρίσεων.
Το ίδιο ισχύει και για την ελληνική κοινωνία όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Ο φόβος γίνεται το κυρίαρχο συναίσθημα, το οποίο υπαγορεύει και προσωπικές συμπεριφορές και πολιτικές επιλογές. Αναμφίβολα το μείγμα των κρίσεων και των κινδύνων αναζωπυρώνουν τη συζήτηση για το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής σε εκλογές, αν και προσωπικά, κρατώ την επαναλαμβανόμενη πρόθεση του πρωθυπουργού για εξάντληση της τετραετίας.
Υπάρχουν πράγματι και λόγοι εθνικοί και λόγοι οικονομικοί, τους οποίους οποιοσδήποτε τακτικιστής, πρωθυπουργός, θα μπορούσε ευσχήμως να επικαλεστεί για να πάει σε πρόωρες εκλογές για να κάψει την απλή αναλογική και τους αντιπάλους του μέσα στο καμίνι της ιστορικής στιγμής. Να ζητήσει προσφυγή στις κάλπες για να αποφασίσει ο λαός ποιος θα χειριστεί το τσουνάμι των κρίσεων. Φανταστείτε λοιπόν υπ' αυτές ή ακόμη χειρότερες συνθήκες τον κ. Αλέξη Τσίπρα να λέει από το προεκλογικό μπαλκόνι, όσα είπε και στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1. Δηλαδή ότι θα επιδιώξει προοδευτική διακυβέρνηση με ένα πρόγραμμα που θέτει, για παράδειγμα, ως προϋπόθεση την αύξηση του κατώτατου μισθού! Και ότι αν απαιτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας αυτό θα το αποφασίσουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «σε εσωκομματικό δημοψήφισμα για το θέμα αυτό και μάλιστα με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών».
Η «προίκα» της απλής αναλογικής που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εκλογικό σύστημα των επόμενων εκλογών είναι αστάθεια, αστάθεια και αστάθεια. Ο πρωθυπουργός δεν εμφανίζει σημάδια παρέκκλισης από τη στρατηγική του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Θέτει μόνο το δίλημμα «σταθερότητα ή περιπέτειες». Πιστεύω ειλικρινά ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο να τηρήσει και αυτή τη δέσμευση, η οποία είναι συνδεδεμένη άμεσα με την προσωπική και πολιτική του αξιοπιστία.
Με έναν εθνικό αστερίσκο. Η δέσμευση για εξάντληση της τετραετίας να υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας και να μειώνει τον κίνδυνο να θεριέψουν ξανά τερατώδεις πολιτικές συμμαχίες αντι - δυτικών, πουτινικών και βαθιά αντιευρωπαϊστών. Αν όχι, η αθέτηση της δέσμευσης για εκλογές στο τέλος της τετραετίας, είναι ύψιστη υποχρέωση του Κυρ. Μητσοτάκη.
