Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος, ιδιαίτερα όταν οι ώμοι που καλούνται να σηκώσουν το βάρος μιας ηγεσίας είναι άμαθοι. Είναι καυτό αμόνι η ηγεσία κόμματος…
Ο Σωκράτης Φάμελλος που ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και επί έναν χρόνο «υπηρεσιακός αρχηγός» του (Ιούλιος ’23-Αύγουστος ’24), είχε επιδείξει δείγματα μετριοπάθειας και ορθολογισμού, τώρα έχει αφεθεί να παρασυρθεί σε έναν ανεμοστρόβιλο λαικίστικου ανορθολογισμού, που του αφαιρεί στοιχεία σοβαρότητας.
Σημείο τριβής η σχέση με το ΠΑΣΟΚ, και οι προτάσεις του που αφήνουν απορημένο κάθε καλόπιστο ή μη, παρατηρητή.
Από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε ένα πρόσωπο Ιανού. Επιτέθηκε στο ΠΑΣΟΚ με σφοδρότητα και την ίδια στιγμή, στην ίδια ομιλία, το κάλεσε σε συνεργασία!
Το πρώτο αιχμιακό κάλεσμα αφορά την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Πριν και από την πρώτη ψηφοφορία, και ενώ το ΠΑΣΟΚ είχε ορίσει ως υποψήφιο τον Τάσσο Γιαννίτση, ο Φάμελλος καλούσε το ΠΑΣΟΚ να απαρνηθεί τον δικό του υποψήφιο και να στηρίξει την υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεπίγνωστος μικρομεγαλισμός και κομπορρημοσύνη. Το περίπου 7% καλούσε το περίπου διπλάσιο ποσοστό να επιλέξει τον δικό του υποψήφιο!
Παράλληλα χαρακτήρισε τον κ. Γιαννίτση, που έχει δείξει δείγμα γραφής στον δημόσιο βίο και απέχει δεκαπενταετία από τα κομματικά, ως κομματική υποψηφιότητα. Εν αντιθέσει προφανώς με την άμωμης κομματικής συλλήψεως Λούκα, στην οποία αποδίδεται και η μητρότητα της ΓΑΠικης διαβεβαίωσης «Λεφτά υπάρχουν».
Κατά τη συνεδρίαση την Κεντρικής Επιτροπής επιτέθηκε εκ νέου στο ΠΑΣΟΚ, ικσχυριζόμενος ότι «εγκλωβίστηκε, περιμένοντας στον προθάλαμο του Κυριάκου Μητσοτάκη και τελικά κατέθεσε μια στενά κομματική υποψηφιότητα, η οποία δεν απαντά στη συγκυρία, καθώς δε δίνει προοπτική σύνθεσης στον προοδευτικό χώρο. Χωρίζει αντί να ενώνει».
Και μετά την επίθεση έκανε έκκληση ενότητας… στο ίδιο ΠΑΣΟΚ στο οποίο επιτέθηκε! Κατέθεσε εκ νέου την πρόταση στις προοδευτικές δυνάμεις (και το
ΠΑΣΟΚ) «να στείλουν στις επόμενες ψηφοφορίες το μήνυμα της προοδευτικής αντεπίθεσης στον κ. Μητσοτάκη».
Παράλληλα σάλπισε συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων όχι μόνο στις ψηφοφορίες της Βουλής, αλλά «και μέσα στην κοινωνία για την οικοδόμηση ενός προοδευτικού αναχώματος στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης της Δεξιάς».
Η συνεδρίαση της Κ.Ε. συνέπεσε με την επέτειο δέκα χρόνων από την εκλογή της κυβέρνησης της πρώτης φοράς Αριστεράς, για την οποία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στέκεται «περήφανος» καθώς η συμπλήρωση δέκα χρόνων «δεν είναι μόνο μια επέτειος. Η παρακαταθήκη της είναι πολύτιμη και σήμερα. Είναι μια πηγή έμπνευσης, ενέργειας, δύναμης που δεν πιστεύει και δε θέλει να πιστέψει ότι ο καθεστώς Μητσοτάκη είναι το τέλος της ιστορίας».
Βέβαια, ποτέ ο Μητσοτάκης δεν εζήλωσεν δόξαν Φουκουγιάμα, και ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι με το «καθεστώς» του έρχεται το τέλος της ιστορίας. Αλλά ο κενόλογος βερμπαλισμός είναι σύμφυτος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά όταν δεν υπάρχει ουσία επιστρατεύονται εντυπωσιακές εκφράσεις άνευ περιεχομένου, να την καλύψουν.
Εν τω μεταξύ μπορεί ο Φάμελλος να μην έκανε ίχνος κριτικής για την επέτειο της ΠΦΑ, να μην έκανε νύξη απολογίας για το σταλινικής εμπνεύσεως συνέδριο που απομάκρυνε τον Κασσελάκη και τους δικούς του, αλλά υπέστη ο ίδιος κριτική από τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, για τον οποίο πολλοί υποψιάστηκαν ότι λειτούργησε ως «ηχείο» του Παύλου Πολάκη.
Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, εξέφρασε αντιρρήσεις για τις δηλώσεις Φάμελλου μετά τη συνάντησή του με τον Διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα. Ο Φάμελλος είχε υποστηρίξει ότι «Χρειάζεται αξιοποίηση της συμμετοχής του Δημοσίου και αύξηση της παρέμβασης της πολιτείας και στους ελεγκτικούς και στους ρυθμιστικούς οργανισμούς, αλλά και στη μετοχική σύνθεση της Εθνικής Τράπεζας» για να αντιμετωπισθεί μεταξύ άλλων και η κερδοσκοπία των τραπεζών.
Ο Αλεξιάδης υπενθύμισε τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την υπαγωγή μιας συστημικής τράπεζας σε δημόσιο έλεγχο, χωρίς αυτό να σημαίνει αμιγώς κρατική τράπεζα, αλλά κοντά σε ένα μοντέλο διοίκησης αντίστοιχο των ΕΛΠΕ. Αυτή είναι και η θέση του Παύλου Πολάκη.
Ο σύντροφος Φάμελλος πριν συσπειρώσει… το ΠΑΣΟΚ στην εκδίωξη του καθεστώτος Μητσοτάκη, έχει άλλα να κάνει. Να συσπειρώσει το άλλο μισό του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αρχηγίας Πολάκη («Εχω μαζί μου τον μισό ΣΥΡΙΖΑ» είχε πει ο Σφακιανός μετά το πέρας της εσωκομματικής εκλογής). Και τότε ίσως γίνει ο αρχηγός που θα συσπειρώσει και τους άλλους.
