Του Γιάννη Μαντζίκου
Η Βενεζουέλα μπορεί να διαθέτει άφθονο πετρέλαιο, «μαύρο χρυσό» δηλαδή, όμως διαθέτει και κανονικό χρυσό. Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι ο χρυσός της Βενεζουέλας καταλήγει στην Τουρκία υπό τον φόβο των διεθνών κυρώσεων.
Συγκεκριμένα, η Βενεζουέλα μέχρι πρόσφατα έστελνε τον ακατέργαστο χρυσό της για επεξεργασία στην Ελβετία, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα «διυλιστήρια» χρυσού του πλανήτη. Αφού γινόταν η απαραίτητη διαδικασία, η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας πιστοποιούσε το χρυσό και παρείχε τις ανάλογες πιστώσεις στον Μαδούρο και το καθεστώς του.
Ο Μαδούρο όμως με φόντο τις κυρώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες σφίγγουν συνεχώς την θηλιά, θεώρησε ότι ο χρυσός στην Ελβετία δεν είναι ασφαλής εκεί. Ως εκ τούτου έκλεισε συμφωνία με την «φίλη» Τουρκία ώστε να αντικαταστήσει την Ελβετία. Σύμφωνα με το Reuters από το φετινό Ιανουάριο μέχρι το Μάιο στα τουρκικά διυλιστήρια έχει φτάσει από το Καράκας χρυσός αξίας 800 εκατομμυρίων δολαρίων. Το περίεργο είναι όμως ότι δεν έχουν καταγραφεί οι αντίστοιχες εξαγωγές χρυσού προς την Βενεζουέλα.
Κατά την επίσημη εκδοχή, ο χρυσός επεξεργάζεται και καταγράφεται από την Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας όπως δηλαδή γινόταν και με την Ελβετία. Οι «κακές γλώσσες» λένε όμως ότι το καθεστώς Μαδούρο πωλεί χρυσό στην Τουρκία σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσει τη μείωση της παραγωγής πετρελαίου, η οποία έχει το μερίδιο του λέοντος στο ξένο συνάλλαγμα της χώρας. Σημαντικό είναι ότι η Τουρκία είχε μαύρες αγοραπωλησίες χρυσού με το Ιράν το οποίο βρίσκεται επίσης σε καθεστώς κυρώσεων από τις ΗΠΑ.
Η απόφαση της κυβέρνησης Μαδούρο στη Βενεζουέλα μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί με δεδομένη την σχέση του ηγέτη της με τον Τούρκο ομόλογο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σημειώνεται ότι όλως τυχαίως είχε αποσύρει όλα τα αποθέματα χρυσού της χώρας του από την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα το 2017.
Όποια και αν είναι η αφορμή «της διπλωματίας του χρυσού» για τις δυο χώρες υπάρχει και ο κοινός εχθρός που δεν είναι άλλος από την Αμερική. Αν για τη Βενεζουέλα είναι γνωστές οι σχέσεις της με την Ουάσινγκτον, δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι τη Μπολιβαριανή επανάσταση του μακαρίτη ηγέτη της χώρας Ούγκο Τσάβες, οι κακές σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ προέκυψαν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Έκτοτε πολλές φορές έχουν φτάσει σε οριακό σημείο με αφορμή αρκετά περιστατικά.
Όσο αφορά τις σχέσεις Καράκας-Άγκυρας θυμίζεται ότι τον περασμένο Οκτώβριο, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Μαδούρα στην Τουρκία, ο Ερντογάν δεν έχασε την ευκαιρία να διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι η Τουρκία στηρίζει τη Βενεζουέλα. Χαρακτηριστικά τόνιζε ότι «Αν και πολλές αεροπορικές εταιρείες διέκοψαν τις πτήσεις τους προς τη Βενεζουέλα, η Turkish Airlines δεν θα αφήσει μόνο του το λαό της Βενεζουέλας».
Ο Ερντογάν δεν παρέλειψε στην συνέχεια να καλέσει τον Μαδούρο, ηγέτη μιας κατά βάση καθολικής χώρας στο θρήσκευμα, στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, τον περασμένο Δεκέμβριο. Η φιλία όμως των δυο πλευρών δεν σταμάτησε εκεί αφού τον περασμένο Μάιο, λίγες μέρες πριν τις εκλογές στην Βενεζουέλα, ο Μαδούρο φωτογραφιζόταν με σημαία της τουρκικής φυλής Καγί, ενώ ο Ερντογάν ευχόταν σε όλους τους τόνους στο φίλο του να θριαμβεύσει.
Ενώ τελευταία, ο Μαδούρο επισκέφτηκε ξανά τον νέο του «κολλητό» Ερντογάν κατά την μεγαλοπρεπή ορκωμοσία του τελευταίου πριν λίγες μόνο μέρες... Όπως φαίνεται είναι μια σχέση με αρκετό μέλλον και παρασκήνιο.
