Το Φθινόπωρο του 2014 ο κ. Σαμαράς επιδίωξε στο Βερολίνο να επιβεβαιώσει την φιλία της κυρίας Μέρκελ. Στην επίσημη συνάντηση η Γερμανίδα Καγκελάριος τον «γείωσε», επιμένοντας σε απίστευτες λεπτομέρειες. Ό,τι συνέβη την Πέμπτη και με τον κ. Τσίπρα. Αυτός ισχυριζότανε ότι έχει μαζί της συμφωνία για το προσφυγικό κι εκείνη του ζητούσε ισοδύναμα για τα μόλις 24 εκατομμύρια του ΦΠΑ στα νησιά! Για τους Γερμανούς το κεφάλαιο Τσίπρας θεωρείται λήξαν!
Είκοσι κάτι εκατομμύρια; Εδώ «έφαγαν» τα διακόσια τόσα εκατομμύρια της ΕΡΤ, τις καθαρίστριες, τα ταξικά μπόνους του κ. Τσίπρα και «κόλλησαν» στα είκοσι και κάτι εκατομμύρια του ΦΠΑ των νησιών που έχουν υποστεί όλο το βάρος του προσφυγικού; Πάνε καλά;
Πρέπει να είναι ο τρόπος της κυρίας Μέρκελ. Να δηλώνει έτσι τις προθέσεις της. Τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας που συνόδευσαν τότε τον κ. Σαμαρά στο Βερολίνο, είχαν να λένε για το πόσο δεικτική ήταν η στάση της κυρίας Μέρκελ. Ο κ. Σαμαράς σχεδόν εκλιπαρούσε για να πάρει μία θετική απάντηση σε θέματα που τότε «έκαιγαν» την ελληνική κυβέρνηση. Η κυρία Μέρκελ παρέμενε ευγενική και χαμογελαστή, αλλά οδηγούσε την συζήτηση σε αδιέξοδο. Φανταστείτε τώρα τον Έλληνα πρωθυπουργό να ζητάει βοήθεια στο θέμα της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια και την κυρία Μέρκελ να ανοίγει ένα τεφτέρι και να «ανακαλύπτει» με ενθουσιασμό ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν ήταν συνεπής σε ένα θέμα που αφορούσε το… επαρχιακό οδικό δίκτυο της Θεσσαλίας!
Έπειτα από λίγη ώρα όλοι κατάλαβαν τι ακριβώς γινότανε. Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά είχε «τελειώσει» για τους Γερμανούς. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σαμαράς τους καθότανε στο στομάχι. Σε αντίθεση με ό,τι έλεγαν τότε οι Αριστεροί στην Αθήνα, ο κ. Σαμαράς δεν ήταν ο υποταχτικός που θα έλεγε «ναι» σε όλα στους δανειστές. Ο δόκτωρ Σόιμπλε δεν είχε πάρει, για παράδειγμα, τον έλεγχο της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας. Επίσης, ο κ. Σαμαράς τους «έπεφτε» πολύ πατριώτης για τα δικά τους μέτρα. Οι Γερμανοί ήθελαν μία πιο «συνεργάσιμη» κυβέρνηση στην Αθήνα για να εξυπηρετήσουν και τα δικά τους ζωτικά συμφέροντα στα Βαλκάνια.
Με άλλα λόγια η «χρησιμότητα» της κυβέρνησης Σαμαρά είχε τελειώσει. Ο κ. Σαμαράς είχε σώσει την Ελλάδα από την απόλυτη καταστροφή, την είχε φτάσει στο σημείο που θα έβγαινε η χώρα από τα μνημόνια, αλλά δεν είχε υπογράψει την πλήρη υποταγή της Ελλάδας στην Γερμανία. Αν το έκανε ίσως και να κυβερνούσε ακόμη. Αλλά θα ήταν κάποιος άλλος και όχι ένας από τους πιο πετυχημένους πρωθυπουργούς των τελευταίων δεκαετιών.
Οι Γερμανοί προτιμούσαν να συνεργαστούν με τον Αριστερό Αλέξη Τσίπρα απ' ότι με τον Δεξιό συντηρητικό πολιτικό Αντώνη Σαμαρά. Πάλι καλά δηλαδή που η κυρία Μέρκελ δεν ήταν… σοσιαλδημοκράτης! Μας φαίνεται, πάντως, πολύ παράξενο να έπαιξαν οι Γερμανοί τα πάντα στα ζάρια. Να μην ήξεραν, δηλαδή, τι ακριβώς θα συναντούσαν με τον κ. Τσίπρα. Αυτό είναι πράγματι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πεδίο έρευνας για έναν ερευνητή. Ίσως για έναν ιστορικό του μέλλοντος.
Η ουσία είναι ότι στην πρώτη περίοδο των μνημονίων οι Γερμανοί γλίτωσαν τις τράπεζές τους. Στην δεύτερη περίοδο, σε αυτή του Αλέξη Τσίπρα, «έδεσαν» χειροπόδαρα την Ελλάδα για τις επόμενες δεκαετίες και εξασφάλισαν ότι η μικρή αυτή χώρα δεν θα τους δημιουργούσε θέματα ανταγωνισμού στο μέλλον στα Βαλκάνια! Πέτυχαν όλους τους στόχους τους. Η συμφωνία των Πρεσπών «έκλεισε» έναν κύκλο που ξεκίνησε με τον εμφύλιο στην Γιουγκοσλαβία. Η Γερμανία ήταν τότε απασχολημένη με τους στενούς της συμμάχους για να μπορέσει να παρακολουθήσει όλα τα Βαλκάνια. Εκεί, δηλαδή, που βρήκε διέξοδο η Ελλάδα. Αυτό έχει πάψει πλέον να είναι πρόβλημα. Η Γερμανία πίεσε αποφασιστικά την Ελλάδα να βάλει την υπογραφή της στην συμφωνία με την «Βόρεια Μακεδονία». Αποστολή εξετελέσθη. Ο κ. Τσίπρας έχει χάσει πλέον την χρησιμότητά του. Τόσο απλά, τόσο ωμά…
Δεν έχουμε αμφιβολία ότι Γερμανοί αξιωματούχοι θα παραβρεθούν στα πανηγύρια που θα στήσει στην Αθήνα ο Αλέξης Τσίπρας για το τέλος των μνημονίων. Να μην αποκλείσουμε την παρουσία της κυρίας Μέρκελ ή του κυρίου Σόιμπλε! Αλλά η Ελλάδα για την Γερμανία είναι ένα project που έχει τελειώσει. Η χώρα θα παραμείνει υπό αυστηρό έλεγχο και εποπτεία για τις επόμενες δεκαετίες. Θα είναι μία φτωχή χώρα, αλλά δεν θα απειλεί την «συνοχή» της Ευρώπης. Στο κάτω – κάτω της γραφής υπάρχουν και φτωχότερες χώρες στην ΕΕ! Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ότι έχουν λήξει το θέμα της «Μακεδονίας», το οποίο έχει περισσότερες γωνίες από αυτές που φαίνονται με μία πρώτη ματιά.
Και το προσφυγικό; Η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να γίνει μία χώρα υποδοχής προσφύγων. Η Ελλάδα ναι, όχι η Ευρώπη. Τα κλειστά βόρεια σύνορά μας το εξασφαλίζουν! Κατά συνέπεια το προσφυγικό είναι και δεν είναι πρόβλημα για την Γερμανία. Όχι ότι η Ευρώπη δεν θα δακρύσει αν γεμίσουν και πάλι τα ελληνικά νησιά. Ότι δεν θα κάνει δηλώσεις συμπαράστασης. Αλλά δεν «κινδυνεύει» από την Ελλάδα. Οι βόρειοι γείτονές μας έχουν υψώσει συρματοπλέγματα. Αυτά είναι αρκετά…
Μία τελευταία λεπτομέρεια υπήρχε, να δεχτεί πίσω η Ελλάδα πρόσφυγες που έφτασαν «παράνομα» στην Γερμανία. Κι αυτή την έκλεισε άρον – άρον ο κ. Τσίπρας!
Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τον κ. Σαμαρά για λογαριασμό του κ. Τσίπρα. Εγκαταλείπουν τώρα τον κ. Τσίπρα για λογαριασμό του κ. Μητσοτάκη; Θα μπορούσε να είναι κι έτσι, αλλά οι ενδείξεις δείχνουν πως όχι! Ο κ. Τσίπρας ήταν η επόμενη επιλογή τους επειδή είχαν ακόμη ανοικτούς λογαριασμούς στην Ελλάδα. Δεν έχουν λόγο να «ευνοήσουν» νέο «εκλεκτό», αφού δεν χρειάζονται άλλες εξυπηρετήσεις! Απλά, τελείωσαν με τον κ. Τσίπρα. Δεν θέλουν να χρεωθούν άλλες επιλογές τους. Θέλουν το κέρδος ατόφιο, χωρίς άλλο ρίσκο Γι αυτό ξεκαθαρίζουν πλήρως την θέση τους. Λένε, «από εδώ και πέρα δεν τον ξέρουμε».
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Share
