Του Γιάννη Σιδέρη
Η μνημονιακή στροφή εξακολουθεί να δημιουργεί ρηγματώσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή που επιτείνονται τα φαινόμενα αυταρχικής «ανάγνωσης» των αντιδράσεων στην κυβερνητική πολιτική, εκδηλώνονται τα πρώτα μηνύματα απείθειας στις αποφάσεις του προσφάτως εκλεγέντος στο συνέδριο - με λεόντειο ποσοστό -προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο ρήγμα προήλθε με τους «απείθαρχους» Πάνο Σκουρλέτη και Θοδωρή Δρίτσα οι οποίοι δημιουργούν προσκόμματα στην εναρμόνιση με τις επιταγές των θεσμών. Ο κ. Τσίπρας τους άφησε εκτός των προτάσεών του για το Πολιτικό Συμβούλιο, το οποίο θα έχει τρόπον τινά ρόλο «συλλογικού διανοούμενου» του κόμματος και της κυβέρνησης και θα καθορίζει την πολιτική τους (θα αριθμεί 11 μέλη και θα είναι υποσύνολο της Πολιτικής Γραμματείας. Το έτερον σκέλος, ονομαζόμενο Εκτελεστικό Συμβούλιο 16 μελών και θα ασχολείται με κομματικά και οργανωτικά θέματα).
Η ανταρσία Σκουρλέτη
Ο κ. Σκουρλέτης, παρόλο που προτάθηκε από άλλα μέλη για τη θέση στο Πολιτικό Συμβούλιο, αρνήθηκε να είναι υποψήφιος, και στους δημοσιογράφους υποστήριξε ότι ήθελε να διευκολύνει τον πρωθυπουργό εφόσον είχε τη δική του ενιαία πρόταση. Ωστόσο, η πολιτικώς ορθή «συντροφική ευγένεια» της απάντησης δεν έκρυψε την δυσαρέσκειά του, εφόσον στην επόμενη ερώτηση δήλωσε πως αν αποκοπεί από το υπουργείο ο τομέας της ενέργειας δεν έχει λόγο να δεχθεί να παραμείνει στο υπουργείο, αφού τα υπουργεία δεν είναι τα υπουργεία σαν τα πουκάμισα να τα αλλάζεις!
Σαφώς είναι μια δήλωση ρήξης, καθώς τόσο η επιλογή προσώπων όσο και η δομική αλλαγή των υπουργείων, εθιμικώς ανήκουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των πρωθυπουργών.
Μετά από αυτό, στελέχη της Κ.Ε. αναρωτιούνταν αν άρχισε ήδη ο ανασχηματισμός, καθώς ο κ. Σκουρλέτης υπό αυτές στις συνθήκες είναι δύσκολο να προσέλθει στη διαπραγμάτευση.
Το δεύτερο εντυπωσιακό είναι η μη εκλογή στην Πολιτική Γραμματεία, δύο προταθέντων από τον κ. Τσίπρα, επιφανών κυβερνητικών στελεχών: της κας Γεροβασίλη και του κ. Μπαλτά. Ειδικά για την περίπτωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, εκτιμάται ότι ως άμεσος συνεργάτης του πρωθυπουργού, έγινε το αλεξικέραυνο της αποδοκιμασίας που δεν μπορούσαν να επιδείξουν στον ίδιο.
- Θα πρέπει να επισημάνουμε κάτι που και στο παρελθόν έχουμε ισχυριστεί. Ο κ. Τσίπρας σαφώς είναι παντοδύναμος πρωθυπουργός. Παντοδύναμος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, θα παραμένει όσο είναι πρωθυπουργός, όσο δηλαδή προσφέρει στο κόμμα του τη χαρά της εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προσωποπαγές κόμμα, έχει τάσεις, ιδεολογικά ρεύματα, καταστατικό που λίγο πολύ δεσμεύει ακόμη και τον πρόεδρο. Οψέποτε χάσει την εξουσία, θα είναι ένας μεταξύ των άλλων «προυχόντων» του κόμματος, και θα υποστεί σκληρή κριτική για την διακυβέρνησή του.
Άγνωστος ο χρόνος του ανασχηματισμού
Η αίσθηση στενότατων συνεργατών του, είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει ακόμη αποφασίσει – εκτός αν η υπόθεση Σκουρλέτη πυροδοτήσει την αναγγελία του. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ότι εν μέσω διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να προβεί σε δομικό ανασχηματισμό, θα παραλύσει το σύμπαν (ήδη κυβερνητικό στέλεχος έλεγε στο liberal, ότι τα ανώτερα στελέχη του κρατικού μηχανισμού έχουν κηρύξει άτυπη... στάση εργασίας, αναμένοντας τον ανασχηματισμό!).
Παράλληλα, υπάρχουν υπουργοί, κάποιοι εκ των οποίων προτάθηκαν για το Πολιτικό Συμβούλιο, που θεωρούν ότι ο ανασχηματισμός δεν θα έπρεπε να γίνει τώρα εν μέσω διαπραγμάτευσης αλλά τον Ιανουάριο, με την συμπλήρωση δύο χρόνων και αφού θα έχουν τελειώσει η αξιολόγηση και θα έχουν κατασταλάξει (με όποιο τρόπο) τα θέματα της ποσοτικής χαλάρωσης και του χρέους.
Αυταρχική στροφή Τσίπρα
Στην εισαγωγική του ομιλία ο πρωθυπουργός ανέβασε στροφές, καταγγέλλοντας ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα «μιντιακό πραξικόπημα», από αυτούς που είχαν κάνει το κράτος πελάτη τους και ήλεγχαν την ενημέρωση του ελληνικού λαού.
Βαριά κατηγορία που εκπέμπεται από το στόμα ενός πρωθυπουργού, και υποχρέωσή του να εξηγήσει με ποιον τρόπο οι μηντιάρχες καταλύουν το σύνταγμα. Γιατί αυτό σημαίνει η λέξη «πραξικόπημα», και όχι η επιθετική κριτική, όσο σκληρή ή «άδικη» και αν είναι. Άλλωστε, προς το παρόν, εκείνο που κρίνεται αυτές τις μέρες στο ΣτΕ, είναι η ενδεχόμενη παράκαμψη του συντάγματος από την ίδια την κυβέρνηση με το νόμο Παππά. Οι μηντιάρχες χάνουν τα κανάλια τους και εξ αυτού ασκούν σκληρή κριτική, αλλά μέσα στα πλαίσια του συντάγματος. Δεν τεκμαίρεται καμιά παραβίασή του (και όποιος κακόβουλος νομίσει ότι το κείμενο είναι υπέρ των μηντιαρχών, είναι βαθιά νυχτωμένος).
Φυσικά το πιο πιθανό είναι η κυβέρνηση να νιώθει αποσταθεροποιημένη, γιατί μέσα στην σφαιρική αποτυχία, για πρώτη φορά δέχεται τέτοια επίθεση από αυτούς που την αντιμετώπιζαν θετικά, «νέοι άνθρωποι ήταν», όπως είπε ο μηντιάρχης.
Θορυβημένος ο πρωθυπουργός, προφανώς επανήλθε στον επιθετικό λόγο του παλιού Τσίπρα, των πλατειών της «αγανάκτησης». Μόνο που τώρα είναι πρωθυπουργός, ο λόγος του και βαραίνει και χρήζει τεκμηρίωσης. Η συγκεκριμένη αναφορά είναι ένδειξη ότι γίνεται δυσανεκτικός στην κριτική, και αυτό μας αφορά όλους.
Η Πολιτική Γραμματεία διαμορφώνεται ως εξής:
Πολιτικό Συμβούλιο: Βάκη Φωτεινή, Βούτσης Νίκος, Δούρου Ρένα, Δραγασάκης Γιάννης, Μπαλάφας Γιάννης, Παππάς Νίκος, Σβίγκου Ράνια, Τζανακόπουλος Δημήτρης, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Φίλης Νίκος, Χριστοδουλόπουλου Τασία.
Εκτελεστικό Συμβούλιο: Αναγνωστοπούλου Σία, Δημητριάδης Δημήτρης, Ηλιόπουλος Νάσος, Θεοδωρακοπούλου Νατάσα, Καλαμαρά Έφη, Καλκανδής Πέτρος, Καραγεώργος Πέτρος, Κνήτου Κατερίνα, Κοτσακάς Αντώνης, Κυπριανίδου Ερμίνα, Λάμπρου Πάνος, Μανταδάκης Άγγελος, Μπουρνούς Γιάννης, Σκορίνης Νίκος.
Ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας του κόμματος (ο επανεκλεγής Παν. Ρήγας) θα μετέχουν και στα δύο όργανα.
