Οι άνθρωποι που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησαν τη «Νέα Αριστερά», δεν είναι ούτε αφελείς, ούτε αιθεροβάμονες. Έχουν επίγνωση των τεράστιων δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουν απευθυνόμενοι στην κοινωνία ως παλιοί γνώριμοι της αλλά και συναίσθηση της δυνατότητας που έχουν να αποσπάσουν μεγάλο μερίδιο από μια μικρή πίτα την οποία μοιράζονται ήδη πολλοί.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της GPΟ, το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι θεωρούν πολύ και αρκετά πιθανό να ψηφίσουν στις επικείμενες ευρωεκλογές το νέο φορέα, φτάνει στο 5,8% επί του συνόλου. Το 2,4% δηλώνει με βεβαιότητα ότι θα ψηφίσει τους αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ, το 3.4% το θεωρεί πιθανό. Ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ το ποσοστό που σκέφτεται σοβαρά να ψηφίσει Νέα Αριστερά ανέχεται στο 24,6%.
Για την αποφυγή λανθασμένων συμπερασμάτων και εντυπώσεων, οι αριθμοί αυτοί δεν αποτυπώνουν ούτε πρόθεση ψήφου ούτε (και) εκτίμηση εκλογικής επιρροής, παρά μόνο ίσως μια πρώτη περίμετρο της σίγουρης εκλογικής δεξαμενής. Σε κάθε περίπτωση είναι εξαιρετικά νωρίς να υπάρξει δημοσκοπική εικόνα για την απήχηση ενός κόμματος, που επί της ουσίας, δεν έχει ακόμη συγκροτηθεί.
Καθαρή εικόνα αναμένεται γύρω στον Ιανουάριο, αφού θα έχει παρέλθει ικανός χρόνος από το κοινοβουλευτικό λανσάρισμά τους, αλλά και μετά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, όπου η «ομάδα των 11» ρίχνει τεράστιο βάρος προκειμένου να καταδειχθεί η επάρκεια της και οι διαφορές της με τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, αλλά και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη.
Μέχρι τότε, υπολογίζεται ότι θα έχει «κατακαθίσει» σε μεγάλο βαθμό και η ζημιά που προκλήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ από την αποχώρηση και θα διαφανεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η δυναμική του νέου εγχειρήματος.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το επόμενο σύντομο διάστημα - αρκετά πριν από τις ευρωεκλογές - η «Νέα Αριστερά» με εσωτερική σύμπνοια και ταχύτητα να έχει φτιάξει τον κορμό των οργανώσεων της ανά την Ελλάδα, να αντλήσει ακόμη περισσότερα μεσαία τοπικά στελέχη από τον ΣΥΡΙΖΑ, να μπουν στις τάξεις της πρόσωπα- σφραγίδα της Αριστεράς, όπως πχ ο Δραγασάκης και να συνάψει, την υπό συζήτηση, συμμαχία με το οικολογικό κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη.
Το δύσκολο έργο του Αλέξη Χαρίτση και των υπολοίπων εξακολουθεί πάντως να …συνδράμει ο Στέφανος Κασσελάκης με τις επιλογές σχετικά με το Συνέδριο. Η ανησυχία μεταξύ των στελεχών που απέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ανήκουν στις τάξεις των φανατικών προεδρικών, είναι ότι το συνέδριο προς το παρόν έχει τις προδιαγραφές να εξελιχθεί σε ένα «χάπενινγκ» προσωπικής προβολής του προέδρου.
Μπροστά στο διαφαινόμενο κίνδυνο να βρεθούν ως κομπάρσοι σε μια αρχηγική φιέστα ενόψει ευρωεκλογών, αρκετά στελέχη εξετάζουν ποιος είναι ο κατάλληλος χρόνος της αποχώρησης τους. Εκτός και αν στο ΣΥΡΙΖΑ γίνει η ανατροπή της ανατροπής με μια νέα αλλαγή αρχηγού εν κινήσει!
