Κουραστικό αλλά και σκερτσόζο το σήριαλ ΣΥΡΙΖΑ με πρωταγωνιστή τον νέο αρχηγό, υποβολέα τον Πολάκη, και συμπρωταγωνιστές ένα τσούρμο ανθρώπων που η παραξενιά της ιστορίας τους ανέδειξε σε πρωταγωνιστές.
Ανέλαβαν ίσως ιστορικούς ρόλους στη συγκεκριμένη συγκυρία, αλλά οι ώμοι τους ήταν αδύναμοι να σηκώσουν το βάρος της αποτυχίας. Στις εκλογές του 2019 ο αρχηγός μάλλον δεν κατανόησε γιατί έχασαν και δεν υπέβαλε το κόμμα σε ένα λυτρωτικό συνέδριο διερεύνησης πεπραγμένων, αυτοκριτικής και επανάταξης.
Η πανδημία που δήθεν το ανέβαλε, εφευρέθη εκ των υστέρων ως δικαιολογία νωθρότητας. Υπήρχε καθαρός χρόνος ως το τέλος του ’19 και είχε εισηγήσεις γι' αυτό. Αλλά ο Τσίπρας πίστευε ότι μετά τη σύντομη θητεία του Μητσοτάκη (τον οποίο θα ελεεινολογούσε ο φιλικός του τύπος και τα τρολ στο διαδίκτυο) ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανερχόταν εν δόξη και τιμή.
Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε λόγος να βυθιστεί το κόμμα στην εσωστρέφεια, και ο ίδιος στη δοκιμασία να χάσει μέρος της λάμψης του, ευρισκόμενος στο στόχαστρο της Ομπρέλας για τις δεξιές ή τις άστοχες πτυχές της κυβερνητικής του θητείας.
Δεν αναφέρουμε τα ανωτέρω ως άστοχη παρελθοντολογία. Τα αναφέρουμε γιατί αποτέλεσαν τη μήτρα που κυοφόρησε την παρούσα ανεκδιήγητη κατάσταση όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αποσυντίθεται εν μέσω θυμηδίας.
Θυμίζουμε το έντονο αντιμητσοτακισμό, την προσφώνηση «Κούλη» από στελέχη στα σόσιαλ, τα συριζαίικα Hashtag «γ@μιεσαι» (με την εκλογή Κασσελάκη εξαφανίστηκε), το ερώτημα «που είναι τα παιδιά;» (ήτοι τα προσφυγόπουλα που ο Έλληνας πρωθυπουργός… εμπορευόταν!), κλπ.
Αυτή η συμπεριφορά προετοίμασε το ψυχολογικό υπόβαθρο ώστε ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, σαν έτοιμος από καιρό, να ψηφίσει έναν φαντεζί διάνο, τον οποίον δεν γνώριζαν αλλά τους διαβεβαίωσε ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη!
Ο Τσίπρας μετά τη φετινή διπλή ήττα αποποιήθηκε εκ νέου των ευθυνών του, να τροχοδρομήσει ένα συνέδριο, το οποίο πρωτίστως θα επεξεργαζόταν πολιτικές θέσεις, θα αναδείκνυε όργανα, και στο τέλος αρχηγό, εναρμονισμένο με τις αποφάσεις του συνεδρίου.
Προτίμησε τη φυγή, τα μπάνια και τα «ον δη ροκς» στο Μαϊάμι! Τώρα μετά την πολύμηνη σιωπή και βλέποντας τον ορυμαγδό που επέφερε η αδιαφορία του, αποφάσισε να επανέλθει στη δημοσιότητα, για να αποφύγει την αμαύρωση της υστεροφημίας του.
Εν αρχή ειδοποίησε τα ΜΜΕ ότι θα έτρωγε με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Όμως ο Τσίπρας δεν μονάζει ως ερημίτης στο Σούνιο. Έχει ξαναβγεί με φίλους και συντρόφους σε ταβέρνα. Απλώς χρησιμοποίησε τα ΜΜΕ για να στείλει - λέει - μηνύματα.
Κανένα μήνυμα δεν στέλνει κανείς, αν δεν προβεί σε κάποια δήλωση. Η συνάντηση και το «μήνυμα» απλώς αφίεται στη φαντασία του πολιτικού ρεπορτάζ να συνθέσει σενάρια. Σενάρια χωρίς βάση, γιατί ως τις ευρωεκλογές ο Κασσελάκης δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες και μόνο ένα οικτρό αποτέλεσμα σε αυτές θα μπορούσε να κινήσει συνεδριακές διαδικασίες αντικατάστασής του. Αν η συνάντηση αποσκοπούσε να πείσει τον Σακελλαρίδη να μην φύγει με την Αχτσιόγλου, πολύ κακό για το τίποτα.
Όσο για την συνάντησή του με τον Κασσελάκη, το περιβάλλον Τσίπρα διοχέτευσε ότι συμβούλευσε τον νέο πρόεδρο να «τηρήσει το καταστατικό».
Αυτό είναι το ευκολότερο, ακόμη και για τον Stefanos, παρότι κατανοεί καλύτερα τους όρους εισαγωγής μιας εταιρείας στον Dow Jones παρά το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε τα μεγάλα λάθη του δεν ήταν επί του καταστατικού. Εκεί ολίσθησε μόνο με το δημοψήφισμα για την διαγραφή των τεσσάρων.
Τα μεγάλα λάθη του ήταν επί της πολιτικής ρητορικής. Και κυρίως με το περίφημο «Μαξιλάρι». Αρχικά επιδαψίλευσε δάφνες στον Τσακαλώτο, και σε κάνα δυο βδομάδες τις αναίρεσε επειδή ο Γιουκλίντ έφυγε, και αφού «του έβαλαν πάγο» μέχρι και οι δικοί του –γιατί έτσι χτυπούσε και τον Τσίπρα– έκανε στροφή 180 μοιρών. Παράλληλα δήλωσε ότι τον τιμά να μείνει στο κόμμα η ομάδα Αχτσιόγλου, ενώ είχε χαρακτηρίσει και αυτούς ως 5η φάλαγγα στο κόμμα.
Στην παραμονή της Ομάδας επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον του Τσίπρα, καλώντας σε συνάντηση και τον Νάσο Ηλιόπουλο. Όμως άργησε πολύ. Οι αντιθέσεις αποκτούν τη δική τους δυναμική. Η Ομάδα Αχτσιόγλου το Σαββατοκύριακο θα αποφασίσει αν και πότε θα φύγει, με βάση τι την εξυπηρετεί. Οι συμβουλές Τσίπρα θα είναι έπεα πτερόεντα.
Ίσως κάποιος δικός του πρέπει να του ερμηνεύσει εκείνο το τετράστιχο του Δελφικού μαντείου που ξεκινάει «χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά…».
