Του Τάσου Ευαγγελίου
Αυτά που συμβαίνουν στο κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια δεν έχουν ξανασυμβεί. Πάντα υπήρχαν αντιπαραθέσεις και υψηλοί τόνοι ειδικά μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας όμως πλέον ο πολιτικός κουτσαβακισμός που εκφράζεται από τον Π. Πολάκη, υπό την πλήρη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα έχει υπερβεί τα όρια του κοινοβουλευτισμού και απειλεί ευθέως την ίδια τη Δημοκρατία. Ευτελίζει τον κυρίαρχο κορμό της τη Βουλή.
Τα χρόνια της κρίσης έγιναν διάφορα. Επικράτησαν υψηλοί τόνοι. Ορισμένες φορές οι πολιτικοί άνδρες ξέφυγαν από τα πολιτικά όρια εντός του Κοινοβουλίου. Όμως μόνο οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής ήταν αυτοί που προκαλούσαν μέσα στην αίθουσα με τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να τους περιθωριοποιούν.
Ο Π. Πολάκης είναι εκφραστής αυτής της σχολής. Της σχολής της έντασης και της πρόκλησης. Χθες όμως προχώρησε ένα βήμα παραπάνω από τις συνήθεις αήθεις επιθέσεις κατά αντιπάλων και όσων τον επικρίνουν.
Υπό το βλέμμα του Αλέξη Τσίπρα, κατέβηκε με αργά βήματα από τα υπουργικά έδρανα και κατευθύνθηκε στον πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Στάθηκε από πάνω και κουνώντας το δάχτυλο μιλούσε σε πολύ έντονο ύφος. Έλεγε, όπως είπαν οι βουλευτές της Ν.Δ. «κάποια ακατάληπτα πράγματα» με το γνωστό ύφος και ήθος που τον χαρακτηρίζει.
Ο Πολακισμός σε όλο του το μεγαλείο σε μια σκηνή. Με την ανοχή του Τσίπρα, την πλήρη κάλυψη που του προσφέρει σέρνοντας στην κυριολεξία ολόκληρη την κυβέρνηση και την κοινοβουλευτικού του ομάδα σε μια διαδικασία στήριξης του αναπληρωτή υπουργού Υγείας και στενού του συνεργάτη.
Άλλωστε ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έδωσε το έναυσμα αφού απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη του είπε επί λέξη: «είσαι πολύ λίγος για να μου μιλάς έτσι». Μια φράση του Πρωθυπουργού μέσα στο Κοινοβούλιο από αυτές που στο παρελθόν ήταν αδιανόητο να εκστομιστούν ακόμη και στο περιστύλιο.
Ίσως εκτιμηθεί ως υποκριτική μια τέτοια αναφορά. Με όσα συμβαίνουν. Με την προσπάθεια που καταβάλει αυτή η κυβέρνηση από αντιπολιτευση ακόμη να μετατρέψει τον Πολακισμό σε κυρίαρχη ιδεολογία. Να αναδείξει πρόσωπα που στο παρελθόν τα κόμματα έκρυβαν.
Και τώρα μετατρέπονται σε διαμορφωτές μιας πολιτικής σκηνής και μάλιστα από τους κληρονόμους, όπως επιδιώκουν να εμφανίζονται, της ανανεωτικής αριστεράς. Της αριστεράς του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου.
Δυστυχώς ο κουτσαβακισμός λαμβάνει κυρίαρχη θέση. Με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Η κάλυψη στο πρόσωπο του Π. Πολάκη μετά τη χυδαία επίθεση κατά του Στ. Κυμπουρόπουλου επιβραβεύει αυτές τις συμπεριφορές και τις ενισχύει. Μετά τη ψήφο εμπιστοσύνης ο Πολακισμός θα έχει νομιμοποιηθεί, για να πει και να κάνει και άλλα. Άλλωστε υιοθετείται από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ήδη έχει υιοθετήσει και το Δόγμα Πολάκη περί φυλάκισης κάποιων πολιτικών αντιπάλων «για να κερδίσουμε τις εκλογές».
Η διολίσθηση του πολιτικού λόγου εξυπηρετεί αυτούς που δηλώνουν «όλοι σας και μόνος μου» ή «θα έπρεπε να τον έχω θάψει τρία μέτρα κάτω από τη γη». Δεν εξυπηρετεί τη Δημοκρατία. Την απειλεί και μάλιστα ευθέως, ειδικά όταν συμβαίνουν αυτά μέσα στο κοινοβούλιο.
Αυτή η κυβέρνηση πάτησε πάνω στην οργή του κόσμου. Ανέβηκε στο κύμα της οργής για τα μνημόνια. Τώρα αναζητεί νέα διχαστικά διλήμματα και επενδύει στην πόλωση. Δεν έχει αφήγημα πολιτικό, σχέδιο και προτάσεις και για το λόγο αυτό συκοφαντεί πολιτικούς αντιπάλους και τάζει εκλογικά επιδόματα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει τη συντριβή υποτιμώντας για μια ακόμη φορά τον λαό.
Η απάντηση πρέπει να είναι σαφής. Το πρώτο μήνυμα πρέπει να σταλεί στις 26 Μαΐου από τους ίδιους του πολίτες και να είναι ξεκάθαρο. Να μην επιτρέπει σε κανέναν να το αμφισβητήσει. Ειδικά σε αυτή την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της.
ΥΓ. Ο ρόλος του Προέδρου της Βουλής είναι σημαντικός. Δεν προεδρεύει απλά μιας συζήτησης όταν στο βήμα βρίσκονται οι πολιτικοί αρχηγοί. Οφείλει να διατηρεί την τάξη κυρίως το επίπεδο της συζήτησης και να προφυλάσσει τον πολιτικό διάλογο. Ο Νίκος Βούτσης έχει κατηγορηθεί για την μεροληπτική του στάση. Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης έχουν κατ επανάληψη δηλώσει πως λειτουργεί ως πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ παλαιότερα (και τώρα των δήθεν ανεξάρτητων που έχουν παραχωρήσει τη ψήφο τους στην κυβέρνηση). Χθες απλά δεν είδε το περιστατικό με τον Π. Πολάκη και δεν άκουσε τι είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν πρόσεξε, όπως ο ίδιος είπε, το απειλητικό – προειδοποιητικό ύφος του. Και δεν προστάτεψε ως όφειλε τη διαδικασία και τους βουλευτές.
