Καθώς ο Νίκος Ανδρουλάκης απέφυγε την «προβοκάτσια» Δούκα, που στόχευε στο να τον σύρει σε καυγά, με πρόσχημα ένα σκίτσο που τον απεικονίζει ως «ολοζώντανο ψιλοσυριζαίο» –κατά την εξήγηση του σκιτσογράφου– ο δήμαρχος και υποψήφιος αρχηγός τσαμπουκαλεύεται εκτός ΠΑΣΟΚ και ως άλλος Δον Κιχώτης, βαφτίζει γίγαντες τους ανεμόμυλους και τους χτυπάει αλύπητα.
Στην προεκλογική συγκέντρωση που έκανε στην Πάτρα –στην οποία παρέστη αρκετός κόσμος, γεγονός που αποδίδεται στην ολόθερμη αθόρυβη στήριξη από τον Γιώργο Παπανδρέου– προκειμένου να μπαλώσει το ηγετικό προφίλ που τσαλάκωσε η ρηχότητα και η ασχετοσύνη του, επέδειξε ετεροχρονισμένο ψευδοτσαμπουκά. Στον προκάτοχό του, ο οποίος έχει επικριθεί αρκετά για την υπερβολική αβρότητα του.
Η κουτσαβακίστικη αναφορά στον πρώην δήμαρχο Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, κανονικά θα έπρεπε να οδηγήσει το επιτελείο του να αποσύρει το, ούτως ή άλλως, και για πολλούς λόγους, αστείο κεντρικό σύνθημα του, το «σηκώνουμε ανάστημα».
Οι ειρωνείες δεν δείχνουν πολιτικό ανάστημα.
Κόμπλεξ αποκαλύπτουν.
Ανασφάλεια και κόμπλεξ που πηγάζουν από την αλήθεια, ότι η νίκη που πέτυχε στην Αθήνα δεν ήταν δική του. Ήταν το αποτέλεσμα κυρίως της συμμαχίας όλων των εχθρών απέναντι στον «εχθρό» Μπακογιάννη.
Το «αμάρτημα» Δούκα ήταν πολύ ξεκάθαρο αλλά δεν επικρίθηκε ούτε …κυνηγήθηκε για αυτό, στο χρόνο που το διέπραττε χωρίς αναστολές.
Ο δικός του περίπατος προς το Δημαρχιακό Μέγαρο, παζαρεύτηκε και επιτεύχθηκε, όχι μόνο με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και της ακροδεξιάς. Τους ίδιους συνοδοιπόρους επιζητεί και στην πορεία προς τη Χαριλάου Τρικούπη.
Βεβαίως, ο κομπασμός για το που έστειλε τον προκάτοχό του, είχε περισσότερο στόχο να προκαλέσει τον συνειρμό, ότι «αφού κέρδισα τον Κ. Μπακογιάννη μπορώ να κερδίσω και τον Κ. Μητσοτάκη». Αν και ωθείται από ένθερμους και όψιμους οπαδούς της υποψηφιότητας του σε μεγαλοστομίες περί πτώσης και συντριβής της Δεξιάς, φοβάται ευθέως να διαφημιστεί ότι εκείνος που θα στείλει στην αποστρατεία τον Μητσοτάκη.
Συγκρατείται προς το παρόν καθώς υπάρχει ενδεχόμενο να μην γίνει ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αν και είναι προτιμητέος από τους εχθρούς του… εχθρού Μητσοτάκη, τους οποίους προσκαλεί μαζικά στην εσωκομματική κάλπη αμέσως ή εμμέσως, στο όνομα μιας ακόμη προοδευτικής συμμαχίας.
Παρά τη μερική αυτοσυγκράτηση, όπως διαπιστώνουν, όχι μόνον οι αντίπαλοι του, επιδεικνύει έναν ασυγκράτητο μεγαλοϊδεατισμό και μια τάση ηγεμονισμού.
Ο οποίος εκφράζεται από την απόλυτη θέση ότι εφόσον εκλεγεί αρχηγός θα παραμείνει δήμαρχος Αθηναίων και από την... υπόσχεση ότι θα κάνει τους ανθυποψηφίους του, «σκιώδεις» υπουργούς! Με μεγαλύτερη εύνοια σε όσους σκεφτούν και αναθεωρήσουν όσα έχουν πει για εκείνον. Όπως νουθέτησε με ψιλοαπειλητική διάθεση τον κ. Μιχάλη Κατρίνη, στο debate, όταν εκείνος επισήμανε πως δεν έχει επίγνωση των απαιτήσεων του ρόλου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ!
