Χωρίς σαφείς θέσεις και προτάσεις, επιχειρώντας να πατήσει σε δύο βάρκες ο Νίκος Ανδρουλάκης, και οι στενοί του συνεργάτες βλέπουν το άγχος που προκαλούν στον Αλέξη Τσίπρα, και ετοιμάζονται για την… αντικατάσταση. Είτε καταφέρουν να γίνει το ΚΙΝΑΛ δεύτερο κόμμα είτε ακουμπώντας, σε επίπεδο ποσοστών τον ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται ήδη ως το επόμενο κομμάτι στο λεγόμενο ενάμισι κόμμα του πολιτικού συστήματος στηριζόμενοι και από όλους όσοι αναζητούν τον αντικαταστάτη ενός πολιτικού αρχηγού που όχι μόνο δεν τραβάει δημοσκοπικά αλλά πλέον δεν αρέσει.
Ο Αλέξης Τσίπρας σύμφωνα με όλα τα δημοσκοπικά στοιχεία δεν μπορεί να ανακάμψει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο, όμως το πρόβλημα έγκειται στο πρόσωπο που στάθηκε στο πολιτικό σκηνικό και μετά τις εκλογές του 2019 ως το μοναδικό που θα μπορούσε να απειλήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έστω με τη διαδικασία της απλής αναλογικής.
Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που πόνταραν ακριβώς σε αυτό το ενδεχόμενο ώστε να πιέσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή να τον οδηγήσουν σε συμβιβασμούς. Η απόφαση του πρωθυπουργού να πάει σε δεύτερες εκλογές έχει αλλάξει τους σχεδιασμούς σε συνάρτηση με την αδυναμία Τσίπρα και την εμφάνιση του Νίκου Ανδρουλάκη στο προσκήνιο.
Οι επιχειρηματικοί κύκλοι που επιθυμούν να συνεχίσουν να έχουν ρόλο και λόγο στο πολιτικό σκηνικό και στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα κοιτούν τώρα προς τον ενδεχόμενο… αντικαταστάτη και προκαλούν άγχος και αγωνία που οδηγεί σε κινήσεις πανικού σε μια απέλπιδα προσπάθεια ανάδειξης πολιτικών πρωτοβουλιών.
Από την άλλη πλευρά, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει εκτιμήσει πως δύναται να δοξαστεί… κρυπτόμενος. Χωρίς προτάσεις με μια λογική διμέτωπου αγώνα, αποφεύγει να λάβει ξεκάθαρες θέσεις διαπιστώνοντας πως η αδυναμία Τσίπρα και το κενό που ακόμη και η φύση απεχθάνεται, στο χώρο της κεντροαριστεράς δύναται να καλυφθεί χωρίς να χρειαστεί να ανοίξει τα χαρτιά του.
Η περίπτωση της πρότασης μομφής ενδεικτική. Η θέση που έλαβε προκάλεσε την αντίδραση και της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ αφού συνοδεύθηκε με μια τοποθέτησης κατά των πρόωρων εκλογών, αίτημα που έχει θέσει ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης στη συνέντευξη στο Open δήλωσε ότι:
- Υπερψηφίζει την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας και που ουσιαστικά πέραν των όποιων επικοινωνιακών ζητημάτων, στόχο έχει να κλονιστεί η εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση και να προκύψουν εκλογές (άσχετα αν αυτό δεν μπορεί επί της ουσίας να γίνει αφού οδηγεί σε συσπείρωση το κυβερνών κόμμα).
- Τάσσεται κατά της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών εν μέσω πανδημίας και στηλιτεύει τον Αλέξη Τσίπρα για τη στάση του.
Δεν είναι μόνο αυτή η θέση που αναδεικνύει την απουσία συγκεκριμένου λόγου, θέσεων και προγραμματικών προτάσεων. Έχοντας επιλέξει να στοχεύσει στους ψηφοφόρους τους Αλέξη Τσίπρα που δύνανται ευκολότερα να κινηθούν προς το κόμμα του αποφεύγει κάθε παρέμβαση που μπορεί να προκαλέσει κόστος πολιτικό.
Οι προτάσεις που κατέθεσε για παράδειγμα και θα καταθέσει και το ΚΙΝΑΛ για την αντιμετώπιση κρίσεων αποτελούν επικεφαλίδες που απαιτούν πλήρη και τεκμηριωμένη ανάλυση. Αλλά και κινήσεις που μια κυβέρνηση μπορεί να προωθήσει μέσα ενδεχομένως, από τις αποφάσεις που ανακοίνωσε ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν θέλει να εκτεθεί. Δεν θέλουν ενδεχομένως και αυτοί που τον στηρίζουν να πάρει θέση που ενδεχομένως θα τον κατατάξει σε δεκανίκι της λογικής Τσίπρα. Αφήνουν το χρόνο να κυλήσει και μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να θεωρηθεί ότι η απουσία του από τη Βουλή λειτουργεί σε βάρος του, όμως υπάρχει και η αντίθετη άποψη που αναφέρει πως έτσι δεν φθείρεται στη σύγκρουση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον πρωθυπουργού και δεν μπαίνει στη λογική της πόλωσης που θέλει να επιβάλει ο επικεφαλής της Κουμουνδούρου αλλά δεν αρέσει σε σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ
Ο αντικαταστάτης δείχνει να παίρνει θέση στην κούρσα του δεύτερου, οι υποστηρικτές εμφανίζονται διατεθειμένοι να αφήσουν το καμένο χαρτί που πλέον δεν μπορεί να φέρει σε πέρας το έργο του περιορισμού της δυναμικής και της κυριαρχίας στο πολιτικό σκηνικό του Κυριάκου Μητσοτάκη ούτε με την απλή αναλογική.
Αντιθέτως, ένα νέο πρόσωπο ίσως θα μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα και να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προκειμένου να καταστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης «όμηρος» της απλής λογικής και όλων όσοι επιθυμούν τον περιορισμό των πολιτικών του κινήσεων αλλά και των αποφάσεων που δύναται να αλλάξουν σελίδα στη χώρα.