Στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης ταύτισε τη μακροπρόθεσμη ευημερία της χώρας, με τους νέους Έλληνες, τις μεταρρυθμίσεις, τον καθολικό εκσυγχρονισμό σε συνεργασία «με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ορθολογισμού και της προόδου» και τελικό στόχο την παραγωγή νέου πλούτου που θα διαχέεται σε όλους.
Σε έναν απολογισμό διετίας που συμπυκνώθηκε στη φράση του «ό,τι είπαμε το κάναμε» και στην παράθεση όσων θα ακολουθήσουν ο πρωθυπουργός, έδωσε ξανά την εικόνα ότι η κυβέρνηση του σχεδιάζει, προσαρμόζει ανάλογα με τις συνθήκες και εφαρμόζει ένα συνεκτικό σχέδιο με στάδια, στόχους, αξιολόγηση και αποτελέσματα.
Η σταδιακή απόσυρση των φορολογικών βαρών από τις πλάτες της μεσαίας τάξης - που υπήρξε και ο ακρογωνιαίος λίθος των προεκλογικών δεσμεύσεων του - συνεχίζεται με μεθοδικότητα και στο νέο πακέτο μέτρων που εξήγγειλε, κόβοντας τα σκοινιά της γέφυρας που προσπαθεί να αποκαταστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας με το παραγωγικότερο και ενεργότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Στο «κομβικό σημείο επανεκκίνησης» όπως ο ίδιος χαρακτήρισε το μέσο της διακυβέρνησής του, το πολιτικό μήνυμα της κυβέρνησης παραμένει ένα: «ανάπτυξη για όλους».
Όχι ως ρητορεία αλλά ως «ρεαλιστική ελπίδα» που εδράζεται στο γεγονός ότι μέσα στην παγκόσμια δίνη που προκάλεσε και προκαλεί η πανδημία, η ελληνική οικονομία επέδειξε εξαιρετικές αντοχές. Η αναθεώρηση του στόχου της ανάπτυξης από το 3.6% στο 5.9% δεν είναι μια… τυχαιότητα. Δεν παραγγέλθηκε και ήρθε. Δόθηκε μια δύσκολη μάχη του επιτελικού κράτους και των στελεχών του οικονομικού επιτελείου που σχεδίασαν νέα εργαλεία (επιστρεπτέα προκαταβολή κλπ) και βάδιζαν βήμα, βήμα στο ναρκοπέδιο υπό τις ιαχές της αντιπολίτευσης για εμπροσθοβαρή μέτρα και «μαξιλάρια» ασπίδες στις οβίδες.
Ήταν ελάχιστες και έμμεσες οι νύξεις του πρωθυπουργού, που φωτογράφιζαν ή είχαν αποδέκτη την αντιπολίτευση και δη την αξιωματική.
Μια τακτική που έχει ακολουθήσει σταθερά από την πρώτη παρουσία του στη ΔΕΘ. Ενώ έκανε ειδική αναφορά στη «μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ορθολογισμού και της προόδου» που όπως είπε «ζητάει έργα και όχι λόγια, ζητάει αλήθεια και όχι ψέματα, απορρίπτει την αχρείαστη πόλωση και μας ζητάει να τρέχουμε και όχι να σερνόμαστε» επανέλαβε πολλές φορές ότι το μέρισμα της ανάπτυξης, τα κέρδη της οικονομίας θα αφορούν τους πάντες. Και αυτούς που παράγουν και εκείνους που έχουν ανάγκη μέσω των πολιτικών κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Το διάστημα που έχει εμπρός της η κυβέρνηση είναι απείρως δυσκολότερο απ΄ όταν παρέλαβε από τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και είχε να διαχειριστεί την προσδοκία της κοινωνίας για επιστροφή στην κανονικότητα και τη διπλή ελπίδα για αποκατάσταση λειτουργίας των θεσμών και την αναγέννηση της οικονομίας. Το αίσθημα της κοινωνίας έχει αλλάξει η επίγνωση και η αβεβαιότητα των ανεξέλεγκτων κινδύνων (πανδημία, κλιματική κρίση). Μεγάλωσαν οι φόβοι και μαζί μεγαλώνουν οι απαιτήσεις για γρήγορη δράση και γρήγορα αποτελέσματα.
Ο πήχης μπήκε και πάλι ψηλά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.
